Werkmodel groep 6 Rode sneeuw – Jan de Leeuw

Vinden je juryleden het einde bevredigend?
p. 284: ‘Shell strekte haar hals uit net toen de vrouw zich omdraaide. Ze had haar hand in de
lucht, haar sjaal was losgeraakt. Ze flikkerde, een vlam, werd kleiner en dreef weg over het
deinende zeelandschap, met haar chiffon dia als een golf opbolde, totdat er alleen nog maar een
dun streepje over was. Mama. Ze riep het uit met haar ziel in haar mond. Een laatste vaarwel.
Maar ze ging, voorgoed deze keer, terug naar de plek waar ze vandaan was gekomen.’
p. 284-285: ‘Trix, Jimmy en zij, die in een stille rij het achterveld opliepen en stenen raapten.
Voor altijd samen. Vrij. En mama’s eeuwige licht dat op hen scheen. En het leven dat voor hen
lag, om hen heen, dat uit hen borrelde terwijl ze Whooeehhooee schreeuwen als drie
gestoorde uilen.Wat was het toch heerlijk om te leven, wat heerlijk.’
Wat een contrast met het indroevige verhaal. Een heel mooi stuk om voor te lezen als afsluiting van de
bespreking, met een weemoedige Ierse melodie op de achtergrond.
Tip
Je zou de bespreking van Een helle kreet kunnen combineren met de bespreking van Het jaar dat de
zigeuners kwamen van Linzi Glass. In dat boek staat eveneens de kwetsbaarheid van een jong meisje en
het noodlot centraal.
Meer lezen
Over tienerzwangerschappen:
Margot Lanagan: De beloning (Houtekiet)
Sue Welford: Ik alleen (Ploegsma)
Iny Driessen/Thomas Goyvaerts: Ik ben Raaf (Lannoo)
Over ongewenste kinderen:
Sarah Young: Wieg van mijn vijand (Archipel) – Wat als je een kind draagt van de Duitse bezetter?