Droevig raadsel, grote honger In: Knack, 31 oktober 2007, p. 78. Door: Annelies De Waele Het is altijd uitkijk<strong>en</strong> naar e<strong>en</strong> nieuw boek van schrijver-illustrator André Sollie. Of hij nu tek<strong>en</strong>t of schrijft of de twee combineert voor kinder<strong>en</strong> of ti<strong>en</strong>ers: zijn boek<strong>en</strong> zijn altijd verzorgd <strong>en</strong> gevoelig. Na Dubbel Doortje (e<strong>en</strong> pr<strong>en</strong>t<strong>en</strong>boek waarin e<strong>en</strong> kleuter haar eig<strong>en</strong> lichaam ontdekt) <strong>en</strong> Nooit gaat dit over (e<strong>en</strong> jonger<strong>en</strong>verhaal over jong<strong>en</strong>sliefde), is er E<strong>en</strong> raadsel voor Roosje. Met e<strong>en</strong> minimum aan woord<strong>en</strong> <strong>en</strong> tek<strong>en</strong>- <strong>en</strong> knutselmateriaal probeert Sollie hier op papier te krijg<strong>en</strong> wat er omgaat in het hoofd van e<strong>en</strong> kleine meid die haar grote zus heeft verlor<strong>en</strong>. Haar zus Pia heeft e<strong>en</strong> schrift met versjes nagelat<strong>en</strong>. Die op<strong>en</strong>t Roosje e<strong>en</strong> voor e<strong>en</strong>, <strong>en</strong> ze maakt er eig<strong>en</strong> portrett<strong>en</strong> bij. Ev<strong>en</strong>zoveel mysterieuze poëtische woord<strong>en</strong>, ev<strong>en</strong>zoveel sobere beeld<strong>en</strong>. Het boek bevat bov<strong>en</strong>di<strong>en</strong> e<strong>en</strong> echt raadsel, waardoor je als lezer wel móét terugblader<strong>en</strong>. E<strong>en</strong> kostbaar kleinood over kinder<strong>en</strong> <strong>en</strong> dood. Dubbel portretje In: De Standaard, 5 oktober 2007, p. 59. Door: Vanessa Joos<strong>en</strong>. E<strong>en</strong> meisje probeert e<strong>en</strong> portret te tek<strong>en</strong><strong>en</strong> van haar dode zusje. Met dat uitgangspunt maakte André Sollie e<strong>en</strong> pr<strong>en</strong>t<strong>en</strong>boek waarin beeld <strong>en</strong> tekst wonderbaarlijk sam<strong>en</strong>gaan. Wat niet gezegd wordt, is minst<strong>en</strong>s zo belangrijk als wat geschrev<strong>en</strong> staat André Sollie is e<strong>en</strong> artistieke duiz<strong>en</strong>dpoot: hij begon zijn carrière in de jar<strong>en</strong> zev<strong>en</strong>tig als illustrator, <strong>en</strong> heeft zich sindsdi<strong>en</strong> lat<strong>en</strong> opmerk<strong>en</strong> als dichter, auteur van adolesc<strong>en</strong>t<strong>en</strong>-literatuur, pr<strong>en</strong>t<strong>en</strong>boek<strong>en</strong> <strong>en</strong> columns. Tot nu toe war<strong>en</strong> zijn grootste success<strong>en</strong> Wacht<strong>en</strong> op Matroos, waarvan hij de tekst <strong>en</strong> Ingrid Godon de illustraties verzorgde <strong>en</strong> Dubbel Doortje. Wacht<strong>en</strong> op Matroos is uitgegroeid tot e<strong>en</strong> klassieker, werd bekroond met e<strong>en</strong> Goud<strong>en</strong> Griffel, maar is om e<strong>en</strong> onverklaarbare red<strong>en</strong> niet langer in druk. Met E<strong>en</strong> raadsel voor Roosje heeft André Sollie de klasse van dit meesterwerk geëv<strong>en</strong>aard. In de beste pr<strong>en</strong>t<strong>en</strong>-boek<strong>en</strong> ontstaat er e<strong>en</strong> dialoog tuss<strong>en</strong> de illustraties <strong>en</strong> de tekst: de woord<strong>en</strong> <strong>en</strong> de beeld<strong>en</strong> kunn<strong>en</strong> elkaar aanvull<strong>en</strong>, versterk<strong>en</strong>, nuancer<strong>en</strong>, zelfs teg<strong>en</strong>sprek<strong>en</strong>. In weinig pr<strong>en</strong>t<strong>en</strong>boek<strong>en</strong> hebb<strong>en</strong> de illustraties zo'n belangrijke draagkracht voor het verhaal als in E<strong>en</strong> raadsel voor Roosje. Roosje, bijna elf, probeert e<strong>en</strong> portret te mak<strong>en</strong> van haar zusje Pia, die e<strong>en</strong> jaar eerder gestorv<strong>en</strong> is. Er zijn nog veel vrag<strong>en</strong> onbeantwoord, het verdriet is nog rauw, het gemis overheerst alles. Dit wordt prachtig vertaald in Roosjes zoektocht naar het juiste materiaal <strong>en</strong> de gepaste stijl voor het portret. Alle zog<strong>en</strong>aamde mislukte versies zijn in het boek opg<strong>en</strong>om<strong>en</strong>, <strong>en</strong> sam<strong>en</strong> vorm<strong>en</strong> ze e<strong>en</strong> beeld van e<strong>en</strong> kind dat niet in één pr<strong>en</strong>t te vang<strong>en</strong> is. Voor Sollie zijn deze probeersels e<strong>en</strong> aanleiding om e<strong>en</strong> heel palet aan techniek<strong>en</strong> <strong>en</strong> stijl<strong>en</strong> te demonstrer<strong>en</strong>: van e<strong>en</strong> kleurige gouache <strong>en</strong> e<strong>en</strong> e<strong>en</strong>voudige potloodtek<strong>en</strong>ing tot e<strong>en</strong> schilderij op behangpapier <strong>en</strong> e<strong>en</strong> ingetog<strong>en</strong> aquarel. Verschill<strong>en</strong>de pr<strong>en</strong>t<strong>en</strong> krijg<strong>en</strong> e<strong>en</strong> symbolische lading: op de potloodtek<strong>en</strong>ing waarmee het boek op<strong>en</strong>t, staat Roosje maar half getek<strong>en</strong>d, zoals ze ook maar e<strong>en</strong> half lev<strong>en</strong> geleid heeft. Bov<strong>en</strong>di<strong>en</strong> suggerer<strong>en</strong> de dikke krass<strong>en</strong> van het potlood de woede <strong>en</strong> onmacht van haar achtergeblev<strong>en</strong> zus. In e<strong>en</strong> andere tek<strong>en</strong>ing kijkt Pia de lezer met lege og<strong>en</strong> aan, haar gezicht lijkt op e<strong>en</strong> doodshoofd, <strong>en</strong> elders gev<strong>en</strong> de vetkrijtjes van Roosje het portret e<strong>en</strong> ontroer<strong>en</strong>de zachtheid. Of, zoals Roosje zegt: 'Het portret hoeft toch niet te lijk<strong>en</strong>? Als je het bekijkt moet het voel<strong>en</strong> alsof Pia weer thuis is. Zoiets. Alsof.' Niet alle<strong>en</strong> in de pr<strong>en</strong>t<strong>en</strong> gaat Roosje op zoek naar haar overled<strong>en</strong> zus, ook in de tekst haalt ze herinnering<strong>en</strong> aan haar op. Ze d<strong>en</strong>kt na over de verschill<strong>en</strong> <strong>en</strong> gelijk<strong>en</strong>iss<strong>en</strong> tuss<strong>en</strong> h<strong>en</strong> beid<strong>en</strong>. Roosje hield van tek<strong>en</strong><strong>en</strong>, Pia kon beter schrijv<strong>en</strong>. Op haar ti<strong>en</strong>de verjaardag, e<strong>en</strong> week voor Pia's dood, kreeg Roosje van haar zus e<strong>en</strong> versje waarvan ze de betek<strong>en</strong>is nooit begrep<strong>en</strong> heeft: 'E<strong>en</strong> uit e<strong>en</strong>. Ti<strong>en</strong> uit ti<strong>en</strong>. Roosje zal het zi<strong>en</strong>. E<strong>en</strong> raadsel voor Roosje.' Bij het raadsel zit e<strong>en</strong> bundeltje gedicht<strong>en</strong>, waarin Roosje op zoek gaat naar het antwoord. Uit de tekst<strong>en</strong> van Pia kan de lezer aanwijzing<strong>en</strong> over haar doodsoorzaak afleid<strong>en</strong>: tuss<strong>en</strong> de lichtvoetige versjes schemer<strong>en</strong> thema's door als e<strong>en</strong>zaamheid <strong>en</strong> weemoed, <strong>en</strong> het verlang<strong>en</strong> om de tijd e<strong>en</strong> duwtje te gev<strong>en</strong>. Het verhaal werkt naar e<strong>en</strong> sterke climax toe: niet alle<strong>en</strong> vindt Roosje het antwoord op het raadsel, dit antwoord leidt haar ook naar de tek<strong>en</strong>ing waarmee ze haar verdriet eindelijk kan bevatt<strong>en</strong> <strong>en</strong> uitdrukk<strong>en</strong>. E<strong>en</strong> raadsel voor Roosje vraagt van de lezer veel begrip <strong>en</strong> inlevingsvermog<strong>en</strong> om de stiltes in het verhaal op te vull<strong>en</strong>: wat niet gezegd wordt, is minst<strong>en</strong>s zo belangrijk als wat geschrev<strong>en</strong> staat. Wie de tijd neemt om het boek traag te lez<strong>en</strong> <strong>en</strong> herlez<strong>en</strong>, te bekijk<strong>en</strong> <strong>en</strong> te
herinterpreter<strong>en</strong>, maakt k<strong>en</strong>nis met e<strong>en</strong> buit<strong>en</strong>gewoon krachtig <strong>en</strong> ontroer<strong>en</strong>d verhaal, dat gedrag<strong>en</strong> wordt door woord<strong>en</strong> én pr<strong>en</strong>t<strong>en</strong>.
Change language