20.03.2014 Views

Eindelijk weer feest! - Ronald McDonald Kinderfonds

Eindelijk weer feest! - Ronald McDonald Kinderfonds

Eindelijk weer feest! - Ronald McDonald Kinderfonds

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Gastenverhaal<br />

Eva de Mol is 6 weken oud als bij haar cardiomyopathie wordt geconstateerd,<br />

een ziekte aan de hartspier. Als ze bijna drie is, blijkt een transplantatie echt<br />

noodzakelijk. En dan begint het wachten op een hartje...<br />

Opnieuw<br />

geboren<br />

‘Ons leven is lichter geworden’<br />

“Mark had de telefoon aangenomen, ik stond<br />

nog buiten.” Mary Derks, moeder van Eva, weet<br />

het nog als de dag van gisteren. ‘Er is een hart<br />

voor Eva!’, riep hij – net zo verbaasd als ik. Eva<br />

stond nog maar een paar weken op de wachtlijst<br />

en we hielden er rekening mee dat het wel<br />

eens jaren kon duren. Zeker omdat er niet vaak<br />

een hart in haar gewichtsklasse beschikbaar<br />

komt. Op dit wonder waren we totaal niet<br />

voorbereid. Toch zaten we een paar uur later in<br />

het Erasmus MC-Sophia in Rotterdam en namen<br />

we in de operatiekamer afscheid van ons meisje.<br />

Ons leven ging voorgoed veranderen.”<br />

Thuiskomen<br />

“Terwijl Eva op de operatietafel lag, namen we<br />

onze intrek in <strong>Ronald</strong> <strong>McDonald</strong> Huis Sophia<br />

Rotterdam. Een vertrouwde plek voor ons, het<br />

voelde als thuiskomen. We hebben er de laatste<br />

maanden sinds Eva achteruit ging al regelmatig<br />

gelogeerd. Je wilt het liefst dag en nacht bij<br />

haar zijn, maar je lichaam gaat onherroepelijk in<br />

protest. Je kunt niet slapen vanwege de alarmen<br />

die afgaan of de verpleging die binnenloopt.<br />

Dat er om de hoek een Huis is waar je kunt<br />

slapen en ontspannen, is zo’n uitkomst. Een<br />

ernstig ziek kind is al zwaar genoeg.”<br />

Lichter leven<br />

“We zijn nu ruim twee maanden verder. Elke<br />

dag zien we vooruitgang. ‘Oh ja’, denken we<br />

dan verwonderd, ‘dat komt door het nieuwe<br />

hart.’ Drie jaar lang zijn we gewend geraakt aan<br />

een toekomstbeeld dat niet heel rooskleurig<br />

was. En nu is het alsof Eva opnieuw geboren is.<br />

We zijn zo dankbaar, ook aan de ouders van het<br />

kind van wie Eva het hartje gekregen heeft.<br />

Nu ik zie hoeveel het voor Eva betekent, besef ik<br />

pas hoe onbaatzuchtig deze mensen zijn<br />

geweest. Zij rouwen om een kind dat ze<br />

hebben verloren; wij hebben ons kind opnieuw<br />

gekregen. We vertellen het aan iedereen die het<br />

maar wil horen: word zelf donor en denk ook na<br />

over je kinderen. Wat zou jij doen in zo’n situatie?<br />

Het leven is lichter geworden. Voorheen hing er<br />

altijd een donkere wolk boven ons. Het kan nu<br />

alleen maar mooier worden. We hebben heel<br />

veel zin in wat er allemaal gaat komen. <strong>Eindelijk</strong><br />

kunnen we ons verheugen op de toekomst.”<br />

Tekst: Corine Toussaint<br />

Foto’s: Anne-Marie Kok / denkinbeeld.nl<br />

6 [t]Huis [t]Huis 7

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!