l9clshg

dat meer boefjes mishandeld zijn door anderen was dit de enige risicofactor die vaker werd
aangetroffen in de dossiers van de Boefjes.
Ook op het domein ‘sociaal / relationeel’ waren de verschillen groot, waarbij de Top 600, behalve bij
het ontvangen van emotionele steun over het algemeen een veel problematisch beeld liet zien. Zo
konden zij veel minder terugvallen en steun putten uit een positief, pro-sociaal, netwerk. Zowel het
primaire netwerk (gezin, familie) als het secundaire netwerk, dat vaak al was uitgedund tot alleen de
vrienden met een slechte invloed over bleven was bij de Top 600 vaker problematisch. Ten slotte
valt ook op dat de Top 600 veel vaker een ‘negatieve houding’ liet zien. Een algeheel gevoel van
wantrouwen richting volwassen en autoriteitsproblematiek lijken, net als het gebrekkige
probleembesef- en inzicht, bij te dragen aan de verklaring waarom de Top 600 zich zo moeilijk liet
begeleiden en zich hoofdzakelijk afkeerden van zorg en hulp.
Welke combinaties van risicofactoren lijken samen te hangen met een verhoogde kans op het
voortzetten van crimineel gedrag tot in de (jong)volwassenheid. En welke combinaties van
risicofactoren lijken hiertegen juist te beschermen?
Het was om methodologische redenen niet mogelijk de samenhang van alle risicofactoren, uit alle
FPJ-domeinen tegelijkertijd, inzichtelijk te maken. Wel is door Latente Klasse Analyses uit te voeren
op de afzonderlijke domeinen een beeld ontstaan welke combinaties van risicofactoren per
probleemdomein samen lijken te gaan met een verhoogd risico op het voortzetten van crimineel
(gewelddadig) gedrag tot in ieder geval in de (jong)volwassenheid.
Zo blijkt uit de analyse op het domein ‘historie crimineel en gewelddadig gedrag’ dat de Top 600
tijdens hun jeugd een homogene dadergroep was. Ruim 90% van de Top 600 vertoonde
vergelijkbaar delictgedrag en week daarin als groep af van een grote groep ‘boefjes’. Geweld had al
een prominente rol in de door hen, tijdens de jeugd, gepleegde vermogensdelicten. En andersom
gesteld, hoewel minder duidelijk zichtbaar, lijken jongeren die tijdens hun jeugd wel
vermogensdelicten pleegden, maar hierbij het gebruik van geweld schuwden, een lager risico te
lopen om dit op latere leeftijd wel te gaan doen. Op dit domein lijkt te gelden dat de belangrijkste
voorspeller van gedrag in de (jong)volwassenheid het type delictgedrag is dat werd vertoond tijdens
de jeugd.
Binnen het domein ‘Opvoeding & milieu’ geldt weliswaar dat met name risicofactoren gerelateerd
aan het gezin en het opvoedingsklimaat (oa. inconsistente opvoeding, verwaarlozing, problematiek
van de ouders) relatief sterk met elkaar samenhangen, de relatie met het voortzetten of juist
stoppen met delinquent gedrag blijft op dit domein onduidelijk. Grofweg evenveel Top 600 cliënten
als boefjes (circa tweederde) worden toegekend aan het profiel dat over de gehele linie de meeste
problematiek laat zien. Daarbij is de problematiek zowel meer divers als meer ernstig aanwezig
geweest dan bij ongeveer eenderde van de Top 600 en de Boefjes uit het profiel met weinig
problematiek.
Wel is er samenhang geconstateerd tussen een aantal ‘kindfactoren’ uit het domein ‘Opvoeding &
milieu’ en het voortzetten van delinquent gedrag. In lijn met eerdere bevindingen bevestigt de
latente klasse analyse dat vroege aanvang van probleemgedrag, in combinatie met ernstige vormen
van autoriteitsproblematiek, een sterke oriëntatie op het criminele milieu en een slechte
schoolbinding typerend is voor de jeugd van ruim tweederde van de Top 600. Ongeveer de helft
65