l9clshg

Betrouwbaarheid
Uit de resultaten is gebleken dat dossiers betrouwbaar zijn gescoord; de inter-beoordelaars
betrouwbaarheid (IRR) was goed in beide onderzoeksgroepen. De dossierstudie met de Boefjes als
onderzoeksgroep heeft een betere IRR dan de Top 600. Dit lijkt ook aannemelijk aangezien drie van
de zes beoordelaars dossiers van beide groepen hebben gescoord. Onderling overleg, afspraken en
reeds opgedane ervaring met de Top 600 dossiers lijken met name ten goede gekomen aan de IRR
van de Boefjes, deze dossiers werden in een latere periode bestudeerd. Zowel bij de Top 600 als de
Boefjes waren weliswaar afwijkingen in de scores die beoordelaars aan gezamenlijk gescoorde
dossiers toekenden, deze hadden met name betrekking op verschillende interpretaties van de ernst
van de aanwezige risicofactor. Veel minder vaak waren beoordelaars het oneens over de aan- of
afwezigheid van een risicofactor. Voor afwijkingen tussen projectmedewerkers in de beoordelingen
van de dossiers bestaan verschillende verklaringen. Zoals in de methodesectie van dit rapport al is
aangegeven zijn ruwweg drie bronnen van ‘ruis’ denkbaar; het instrument, de beoordelaar en de
inhoud van het dossier (kwaliteit). De verschillende achtergronden van beoordelaars (o.a. hun
verschillende ervaring met psychodiagnostiek (psycholoog vs. forensische orthopedagoog vs.
socioloog vs. criminoloog) kunnen hierin een rol hebben gespeeld. Dit geldt ook voor de
beperkingen in de kwaliteit van de dossiers, zoals eerde beschreven.
Steekproefomvang en representativiteit
Hoewel een aanzienlijk aantal Top 600 dossiers werd onderzocht, was dit aantal voor statistische
analyses waarbij binnen de Top 600 naar subgroepen gezocht zou kunnen worden toch aan de lage
kant. Met de toevoeging van de Boefjes is dit ondervangen door verschillen tussen de twee
onderzoeksgroepen qua samenhangende risicofactoren per FPJ-domein inzichtelijk te maken.
Daarnaast is uit een analyse van de representativiteit gebleken dat de Top 600 steekproef enigszins
afwijkt van de resterende Top 600 die niet in de onderzoeksgroep was geïncludeerd. De resultaten
in deze studie zijn daarom niet per definitie representatief voor de gehele Top 600, maar met name
voor het deel dat nu gemiddeld jongvolwassen is. Zo is de onderzochte groep gemiddeld ongeveer
drie jaar jonger dan de gehele Top 600. Dossiers van relatief oudere Top 600 cliënten (geboren voor
1980, nu ouder dan 32) waren namelijk niet beschikbaar bij BJAA / WSG. Ook zijn de Top 600
cliënten uit de onderzoeksgroep relatief vaker daders van openlijk geweld tegen personen.
Tenslotte hebben zij vaker overvallen gepleegd dan personen die niet in onze steekproef zaten.
Wat betreft de samenstelling van de onderzoeksgroep de Boefjes is het belangrijk om te vermelden
dat een allereerste bevinding was dat het onmogelijk was een groep van voldoende omvang samen
te stellen die voldeed aan alle aanvankelijk gestelde inclusiecriteria. Slechts een kleine minderheid
van de jongeren die in het verleden bekend was bij de Amsterdamse jeugdzorg in verband met
jeugdreclasseringmaatregelen bleek anno nu niet meer voor te komen in de politieregistraties in
verband met het plegen van criminele delicten. Desalniettemin is het contrast qua actueel crimineel
gedrag tussen de Top 600 en de Boefjes aanzienlijk, waardoor met overtuiging gesproken kan
worden van een daadwerkelijk positieve vergelijkingsgroep. Geen van de Boefjes heeft, in
tegenstelling tot de gehele Top 600, in de periode 2007 – 2013 een zogenaamde ‘high impact
crime’ gepleegd. En geen van de Boefjes stond in dezelfde periode geregistreerd als pleger van een
geweldsmisdrijf.
60