l9clshg

vastgesteld. Bij iets minder dan de helft 45% is dit als ernstige risicofactor gescoord omdat de
jongeren blijk gaven van gezagsproblemen op meerdere domeinen (thuis, op school en/of politie). In
een aantal dossiers werden situaties beschreven waar het niet accepteren van autoriteit (jegens
politie) door vaders werd bekrachtigd. Een voorbeeld hiervan was een vader die ‘met veel
bombarie’ zijn zoon op het politiebureau kwam ophalen waarbij hij, in het bijzijn van zijn zoon,
bewust het gezag van de dienstdoende agente probeerde te ondermijnen door, onder andere,
vrouwonvriendelijke opmerkingen te maken.
Vrijwel alle Top 600 cliënten waren in meer of mindere mate op het criminele milieu georiënteerd.
Deze oriëntatie was hoofdzakelijk geënt op het doorbrengen van (vrije) tijd met vrienden / kennissen
die ook in aanraking kwamen met politie en justitie. De helft (51%) van de Top 600 cliënten in de
onderzoeksgroep voelde zich sterk aangetrokken door criminele jongeren (ernstige risicofactor, dit
uit zich in gedrag) en werd ook door de politie tot lid van overlastgevende jeugdgroepen gerekend.
Bij 84% van de cliënten zijn problemen met de binding met school aangetroffen. Iets minder dan
twee derde (62%) had zoveel verzuim op zijn naam staan dat dit verzuimgedrag resulteerde in
schorsingen en, in veel gevallen, uiteindelijk tot vroegtijdig schoolverlaten.
Het voorkomen van de hierboven beschreven problematiek in ‘opvoeding en milieu’ heeft geleid tot
veelvuldige en langdurige contacten met de hulpverlening. Vrijwel alle Top 600 cliënten (96%)
hebben langdurige hulpverleningscontacten. Uit de verslaglegging van de aangeboden
hulpverlening en/of doorlopen trajecten komt naar voren dat het erg moeilijk is geweest om deze
cliënten te begeleiden. Indicatief hiervoor is dat verschillende, door de kinderrechter opgelegde
maatregelen en trajecten (taakstraffen, Nieuwe Perspectieven etc.) mislukten en werden
‘teruggemeld’ naar de kinderrechter omdat bijna 80% van deze cliënten de afspraken met jeugdzorg
/ jeugdreclassering overtrad (zie tabel 4.11).
Van iets minder dan de helft (45%) van de cliënten was de opgroeisituatie dermate zorgwekkend en
problematisch dat zij (voorwaardelijk) onder toezicht zijn gesteld. Van ongeveer een kwart (24%) was
het probleemgedrag en/of de thuissituatie zo ernstig dat dit heeft geleid tot een uithuisplaatsing
(zie tabel 4.10).
Tabel 4.10 Uithuisplaatsingen en ondertoezichtstellingen
Top 600
de Boefjes
Ooit uithuisgeplaatst n % n % p
Nee 144 75.4 135 63.7 *
Ja 47 24.6 77 36.3
door gedrag zelf ^ 40 19.5 71 24.1
door gedrag ouders ^ 19 9.3 26 8.8
n % n %
ondertoezichtstelling (OTS) 77 45.0 154 52.2
voorwaardelijke OTS 9 5.6 43 14.6 ***
* p < .05; ** p < .01; *** p < .001; ^ telt niet op, mogelijk meerdere uithuisplaatsingen
per individu;
34