l9clshg

jeugdzorghistorie in Amsterdam is een grote meerderheid (79%) bekend bij BJAA en 21% bij de
WSG. Deze percentages wijken hiermee niet veel af van de verdeling binnen de Top 600
onderzoeksgroep, van de 206 Top 600 cliënten waarvan het dossier is bestudeerd ging het bij 72%
om een dossier van BJAA en bij 28% van de WSG. De samenstelling van de onderzoeksgroep de
Boefjes wijkt hier wel enigszins af van die van de Top 600; ongeveer 6% van de Boefjes was bekend
bij de WSG (zie tabel 4.4).
Tabel 4.4 Representativiteit onderzoeksgroepen op basis van jeugdzorg historie
Top 600 Onderzoeksgroep
(N = 526)
Top 600 (N = 206)
de Boefjes
(N = 296)
Amsterdamse jeugdzorg n % n % n %
Niet bekend 182 34.7 - - - -
Wel bekend 344 65.3 206 100.0 296 100.0
waarvan bij: BJAA 272 79.1 148 71.8 277 93.6
WSG 72 20.9 58 28.2 19 6.4
Hulpverleningsgeschiedenis bij Amsterdamse jeugdzorg
De hulpverleningsgeschiedenis van beide onderzoeksgroepen bij de Amsterdamse
jeugdzorginstellingen wijken enigszins van elkaar af. Voor de Top 600 als groep geldt dat zij
gedurende hun jeugd minder jeugdzorg hebben ontvangen dan de Boefjes, zowel in het kader van
jeugdbescherming (38% vs. 49%) als jeugdreclassering (92% vs. 99%) en met name in het kader van
jeugdhulpverlening (33% vs. 75%). Ten aanzien van het hoge percentage ‘boefjes’ dat
jeugdreclassering heeft gehad ligt dit met name verscholen in het feit dat JR een inclusiecriterium
was om opgenomen te worden in deze onderzoeksgroep.
Verder valt op dat de Boefjes (30%) veel minder vaak voor het eerst in beeld kwamen in verband
met jeugdreclassering dan de Top 600 (59%). Aangezien daarnaast het percentage Toppers en
‘boefjes’ dat voor het eerst in beeld kwam in het kader van jeugdbescherming ongeveer even hoog
is (14% van de Top 600 vs. 16% van de Boefjes) en meer dan de helft (55%) van de Boefjes
aanvankelijk in beeld is gekomen in het kader van jeugdhulpverlening (tegen 28% van de Top 600)
lijken de Boefjes meer tijdig in beeld gekomen te zijn, met name gezien de ernst van de
problematiek waarmee zij voor het eerst in beeld kwamen, niet zozeer qua leeftijd.
Over het algemeen geldt dat de Top 600 (gemiddeld 1.98 jeugdzorgtrajecten) minder jeugdzorg
heeft ontvangen dan de Boefjes (gemiddeld 2.84 trajecten) en dat de totale duur waaronder zij
gedurende hun jeugd begeleid zijn gemiddeld een half jaar korter was (3.30 jaar vs. 3.84 jaar). Dit
verschil wordt hoofdzakelijk verklaard doordat de Top600 ruim de helft minder jeugdhulpverlening
heeft ontvangen (gemiddeld 0.43 trajecten, vs. 1.06 bij de Boefjes) (zie tabel 4.5).
27