l9clshg

Voor de beantwoording van deze vragen verrichtte de GGD Amsterdam vanaf januari 2012 een
uitgebreid dossieronderzoek, waarbij eerst op systematische en gestructureerde wijze de
achtergrond van een steekproef van jongvolwassenen uit de Top 600 in kaart werd gebracht. Vanaf
januari 2013 zijn ook de dossiers van de Boefjes bestudeerd en gekwantificeerd. Van beide groepen
wordt de prevalentie (het vóórkomen van) en de impact (de ernst) van criminogene risicofactoren,
reeds zichtbaar voor het bereiken van de volwassen leeftijd, onderzocht. Om te komen tot een
typering van het delictgedrag van de Top 600 is daarnaast gebruik gemaakt van gegevens uit de
registraties van de Politie Amsterdam-Amstelland. Deze zijn ook gebruikt om inzichtelijk te maken in
welke mate de Boefjes, qua actueel delictgedrag in positieve zin afwijken van de Top 600.
De structuur van dit rapport is als volgt. Hoofdstuk 2 (theoretisch kader) bevat een beknopte
onderbouwing van het onderzoek vanuit de wetenschappelijke literatuur. Hoofdstuk 3 bevat een
methodologische verantwoording van het onderzoek. Hoofdstuk 4 beschrijft de resultaten van deze
studie. Allereerst wordt inzicht gegeven in de representativiteit van de door ons onderzochte
studiepopulaties. Vervolgens worden de belangrijkste resultaten die zijn voortgekomen uit het
bestuderen van de dossiers besproken, waarbij de Top 600 en de Boefjes in een aparte paragraaf
(4.9) met elkaar worden vergeleken 3 . Verder wordt een relatief korte paragraaf (4.10) gewijd aan de
accumulatie van risicofactoren en de verspreiding hiervan over verschillende problematiekdomeinen.
Paragraaf 4.11 beschrijft de resultaten van een aantal Latente Klasse Analyses, die zicht geven op
enkele profielen, waarin de onderlinge samenhang van risicofactoren wordt gerelateerd aan de kans
op het voortzetten van criminaliteit tot (in ieder geval) in de (jong)volwassenheid. Hoofdstuk 5 start
met een beknopte samenvatting van de belangrijkste resultaten, waarna enkele methodologische
aspecten van de studie worden benoemd. Tenslotte wordt in dat hoofdstuk kort ingegaan op de
betekenis van de resultaten en worden aanbevelingen geformuleerd, met name ten aanzien van
jeugdzorg die wordt gegeven aan jongeren die nu, of in de toekomst, een hoog risico lopen af te
glijden richting een criminele carrière.
3 Naast de vergelijking van de Top 600 met een ‘positieve vergelijkingsgroep’ wordt ook nog een bijlage gewijd aan de
vergelijking van de Top 600 met een andere vergelijkingsgroep, het gaat daarbij om zogenaamde PIJ-jongeren. Pij-jongeren
zijn jongeren die een zogenaamde PIJ-maatregel (Plaatsing in een Inrichting voor Jeugdigen) opgelegd hebben gekregen. De
PIJ-maatregel is de zwaarste maatregel die in het jeugdstrafrecht kan worden opgelegd.
9