Migrantenkerken en arMoede in nederland, een - Kerk in Actie

Redeemed Christian Church
of God
30
Inleiding
De Redeemed Christian Church of God (RCCG),
Missie Nederland is een internationale Pinkstergemeentekerk
met oorsprong en hoofdkwartier in Nigeria.
Met meer dan 2000 gemeenten in Nigeria kan
deze kerk zich beroemen op aanwezigheid op het
Afrikaanse continent in Kameroen, Ivoorkust, Gambia,
Ghana, Kenya, Malawi, Zuid-Afrika, Tanzania,
Oeganda, Zaïre, Zambia en Senegal. In Europa is de
kerk aanwezig in Engeland, Frankrijk, Nederland en
Duitsland. In de Verenigde Staten zijn er gemeenten
in Chicago, Illinois, Dallas et Houston, in Texas, Tallahassee,
Florida, New York en Washington. Op de
Caribische Eilanden vindt men deze kerk op Haïti en
Jamaica.
In Nederland was de kerk sinds januari 1999 ingeschreven
onder een vrij in het Nederlands vertaalde
naam. In maart 2004 werd de naam echter veranderd
naar de Engelse versie die overal ter wereld
gangbaar is. De leiding van de kerk in Nederland
bestaat uit vijf bestuursleden die voor de hele Redeemed
Christian Church of God verantwoordelijk
zijn. Om administratieve redenen is de kerk echter
onderverdeeld in zones en gebieden van ongeveer
drie plaatselijke gemeenten (parochies) of meer. Momenteel
zijn er in Nederland meer dan 25 parochies
met meer dan duizend volwassen gelovigen.
Het onderhoud vond plaats met dominee Regina
Dururu. Zij is opgeleid als industrieel chemicus en
was voorheen pastor van een administratief gebied.
Momenteel is zij bestuurder van de Nederlandse Missie.
Dit betekent dat zij weet wat er gaande is in alle
plaatselijke gemeenten in Nederland.
De RCCG en armoede
De ondervraagde gelooft dat er arme mensen in
de kerk zijn. Om haar verklaring te staven, citeerde
zij de Bijbel, die zegt dat “er altijd armen onder ons
zullen zijn”. Zij gelooft dat er geen armen onder de
mensen zouden moeten zijn en dat er een mechanisme
zou moeten komen dat hen kan helpen om de
armoede te boven te komen. De afdeling diaconie in
het bijzonder helpt mensen die het niet breed hebben
weer overeind wanneer ze financieel in de moeilijkheden
zitten. Hierbij zoekt de kerk naar middelen om
te voorkomen dat mensen afhankelijk van de steun
van de kerk worden. Volgens haar geeft de kerk de
mensen echter hoop op een beter leven, omdat de
meeste conferenties en opleidingen op motivatie
gericht zijn, en de mensen leren hoe ze productief
kunnen worden en een bijdrage aan de maatschappij
kunnen leveren, in plaats van afhankelijk te zijn van
diaconieprogramma’s (waaronder sociale zorg van
de staat) voor hun voortbestaan.
Volgens haar schatting leeft meer dan 30% van de
gelovigen in armoede. Dit cijfer omvat mensen die
door sociale uitdagingen in de moeilijkheden zijn
geraakt. Er is echter een groter percentage van de
groep die, doordat ze verstrikt zitten in de immigratiewetten,
niet mogen werken.
De armoede in de kerk is het resultaat van een slecht
beleid van de persoonlijke financiën. Het merendeel
van de aanvragen voor hulp komt van mensen die
geen geld verdienen en niet in aanmerking komen
voor bijstand van de staat, of die verstrikt geraakt zijn
in het proces van het verlies van hun baan. Nog weer
andere gevallen zijn het resultaat van ontwrichte gezinnen,
of van het afstand doen van hun activiteiten
als sekswerkers of in de prostitutie.
Armoede verlichten binnen
de RCCG
De Redeemed Christian Church of God heeft in elke
plaatselijke gemeente een afdeling diaconie, die de
verantwoordelijkheid draagt om aan de nood van hun
leden tegemoet te komen. Elke plaatselijke gemeente
(parochie) is echter vrij in de methode van hulpverlening,
te weten wat en aan wie. Eén van de parochies
verzamelt bijvoorbeeld goederen die mensen
niet meer nodig hebben en deelt deze uit aan hen
die ze wel nodig hebben. Het is echter de gewoonte
in de missie dat elke derde zondag van de maand
financiële bijdragen worden geleverd ten gunste van
leden die in nood zijn. Als de financiële nood van een
persoon te veel is voor de parochie, dan kan er hulp
worden ingeroepen van de andere parochies.
Parochies zijn veelal autonoom, met controle en toezicht
van de Missie. Deze autonomie beïnvloedt ook
de selectie van hen die voor de diaconale hulp van
de kerk in aanmerking komen. Elke parochie bestuurt
ook zelf dit selectieproces en criteria voor hulpverlening.
Er zijn echter geen strenge richtlijnen voor het
selectieproces. De dienstverlening is in eerste instantie
aan leden van de kerk, hoewel er zo nu en dan
ook buitenkerkelijke activiteiten binnen de gemeenschap
of aan niet-leden plaatsvinden, bijvoorbeeld
voor drugsverslaafden op straat. Dit wordt ook weer
door elke parochie individueel bepaald.