Migrantenkerken en arMoede in nederland, een - Kerk in Actie

19
Ouderen die geen volledig AOW/Pensioen hebben.
Sommigen hebben minder dan € 500. Hoewel dat
wordt aangevuld (bijstand) is het geen vetpot. De
huisvesting is duur. Er is sprake van een taalbarrière
en het is moeilijk om de rechten bij (bureaucratische)
instanties uit te oefenen. Het is moeilijk om een beeld
te krijgen van het probleem, laat staan van de oplossing.
Voor bijna alle mensen in de Kaapverdische gemeenschap
geldt dat ze parttime banen hebben, niet
zelden zelfs twee: één aan het begin en één aan
het einde van de dag. Veel banen zijn ook tijdelijke
banen.
Mensen uit de directe omgeving van mensen met
psychologische problemen. De mensen met psychologische
problemen worden opgevangen en “krijgen
alles” via de reguliere zorg. Maar de familie heeft
vaak grote problemen. Het zijn vaak de zonen die uit
het gezin verdwijnen en daarmee valt inkomen en
andere hulp weg.
Er is een grote groep – minstens 50% – alleenstaande
moeder met kinderen.
de hulp en ook de PCI krijgt geld van het stedelijk
dekenaat.
Contacten met instanties
Het beleid is problemen zo veel mogelijk terug te
leggen bij mensen en geëigende instanties. Er wordt
dus (door de PCI) zo veel mogelijk doorverwezen
naar de reguliere hulpverlening. Men is ook geen
voorstander van het aanhalen van al te nauwe
banden met overheid en instanties, omdat (a) men
de scheiding van kerk en staat wil respecteren, (b)
er discontinuïteit in beleid is (Leefbaar Rotterdam
of PvdA) en (c) er grote verschillen zijn per deelgemeente.
Dat neemt overigens niet weg dat men
vanuit het PCI wel eens met iemand meegaat naar
de Schuldhulpverlening. Het PCI onderhoudt ook
contacten met het maatschappelijk werk. In het
samenwerkingsverband Avanço wordt met andere
zelforganisaties gezamenlijk subsidie aangevraagd
bij de gemeente (omdat de gemeente als eis stelt dat
een aanvraag door minstens drie zelforganisaties
wordt ingediend).
Hulpvragen
De levenstandaard is laag. Mensen zijn vaak heel
tevreden, bijvoorbeeld over de voedselbank. Zelfs
als voedsel over de datum wordt verstrekt. Twee belangrijke
problemen – waarvan overigens de omvang
moeilijk in te schatten valt, omdat mensen er niet
graag over praten – zijn de schuldenproblematiek en
de hoge woonlasten. Het is een verschrikking als iemand
in de schuldhulpverlening terecht komt. Van de
lage uitkering wordt geld ingehouden voor het aflossen
van de schuld. Er blijft te weinig over om waardig
van te leven. Ook de woonlasten zijn vaak hoog. Na
aftrek van de huur, is er te weinig over om waardig
van te leven. Mensen kunnen bijvoorbeeld niet met
enige regelmaat naar de Kaapverdische eilanden
reizen om hun ouders te bezoeken. Gezinnen met
kinderen zijn hiervoor aangewezen op de vakantietijd
en reizen is dan simpelweg te duur.
Samenwerking met kerken
De parochie werkt niet zozeer samen met andere
parochies en kerken. De parochie is één van de armste
parochies in het bisdom. Het bisdom financiert
Contacten met
gemeentebestuur
Er zijn informele contacten met de voorzitter van de
deelgemeente Delfshaven die ook afkomstig is uit
Kaapverdië. Hij is goed geïnformeerd en heeft het
overzicht over de problematiek. De pastor vind het
van belang “je ziel niet te verkopen aan (politieke)
partijen” hoewel “een beetje meer netwerken geen
kwaad zou kunnen”.
Aanvullingen
De kracht van de parochie is het elkaar helpen waarmee
ook een tegengeluid wordt gegeven tegen het
individualisme in de samenleving. De parochie ziet
het als haar opdracht nieuwe generaties de geest
van bereidheid elkaar te helpen door te geven. Het
is de vraag hoe het in de toekomst zal gaan? De
tweede generatie Kaapverdische migranten verhuist
steeds vaker naar randgemeenten zoals Barendrecht.
De betrokkenheid bij de parochie neemt
daardoor af.