KERKELIJKE BETROKKENHEID BIJ OUDEREN - Kerk in Actie

38
Er is een goede samenwerking met de andere ouderenbonden,
waardoor de oprichting kon plaatsvinden van het OSO
(Overleg Samenwerkende Ouderenbonden). Het organiseert
gezamenlijke activiteiten zoals de organisatie van
computercursussen. Vanuit het OSO neemt men deel aan
het Senioren Platform. Alle belangenorganisaties nemen
hieraan deel. Het OSO komt zes keer per jaar bijeen om de
belangen van ouderen te behartigen. Er zijn goede contacten
met de commissie Wet Voorziening Gehandicapten, de
cliëntenraad Wet Werk en Bijstand, het steunpunt mantelzorgers
en met de SWW. Vanuit het Senioren Platform
neemt men deel aan het overleg over de WMO. Er is een
afzonderlijk cluster ouderen. Het Platform heeft met het
oog op de gemeenteraadsverkiezingen een verkiezingsmanifest
gemaakt, dat naar alle politieke partijen is gestuurd.
Vier partijen hebben punten daaruit in hun programma
opgenomen. Het platform is ook bij de partijen op bezoek
geweest.
Er zijn in de gemeente veel organisaties die zich bezighouden
met ouderen en armoede. Dat heeft geleid tot de Stichting
Omzien naar elkaar. Hierin zitten ook mensen van de
cliëntenraad van de Sociale Dienst in en van de diaconie.
De gemeente heeft een goede regeling voor kwijtschelding
van gemeentelijke belastingen en heffingen. Daar wordt
veel gebruik van gemaakt. Met de bijzondere bijstand is de
gemeente royaal.
De PCOB heeft ingangen bij de kerk. Zo is er met kerkenraden
gesproken over eenzaamheid bij ouderen en over terminale
zorg. Er is echter wel afstand. Men weet in de kerk
niet wat men met deze vragen moet. De ene kerk zegt dat
zij geen senioren in de kerkenraad heeft. Bij een andere
kerk is er een gesprek met de dominee en een ouderling
geweest. Het was een prettig gesprek, maar er kwam niets
uit. In een wijk van de burgerlijke gemeente is er een breed
overleg geweest met kerken. Verder dan dit overleg kwam
men niet. Het gevolg is dat men langs elkaar heen werkt.
Op de jubileumbijeenkomst van de PCOB – de afdeling
bestaat dan 40 jaar – kwamen maar vier afgevaardigden
van kerken.
Ouderen zitten wel in de kerkenraad, maar dat werkt niet
door naar organisaties als de PCOB. De kerk heeft leden
met een verscheidenheid aan gaven en functies, maar
heeft daar weinig weet van, omdat men niet over een sociale
kaart van de eigen gemeente beschikt. Het werk dat
vroeger in de kerk gebeurde op allerlei gebied – jongeren,
ouderen enzovoort – heeft zich verzelfstandigd en de kerk
heeft er geen zicht op wat daar gebeurt. In de kerk zit wat
dat betreft te weinig structuur. Het zou belangrijk zijn voor
de PCOB als er een aanspreekpunt in de kerken zou zijn.
De Gemeenschap van Kerken die hierin een functie zou
kunnen vervullen, komt niet van de grond.
Wel worden bezinningsbijeenkomsten van de PCOB in het
kerkblad aangekondigd. Het gaat soms om ingrijpende
onderwerpen, zoals op het terrein van ethiek en zorg. Dat
maakt iets los bij mensen. Maar bij wie in de kerk kan men
zijn verhaal kwijt? Een punt dat aandacht zou verdienen in
de kerk, is het hebben van een nieuwe relatie nadat men
alleen is komen te staan. Hoe erken je die relatie in de
nieuwe situatie? Kan je daarover een zegen krijgen?
De wens van de PCOB is dat kerken zich meer inlaten met
maatschappelijke onderwerpen en dat zij daarop aanspreekbaar
zijn.
De wethouder
De wethouder van het CDA heeft onder meer volksgezondheid
en zorg in haar portefeuille.
In de gemeente wordt een algemeen beleid op het terrein
van zorg en welzijn gevoerd. Er is wel veel aandacht voor
ouderen, maar dat zit in het algemene beleid. Er is opbouwwerk
in de wijken. In het ziekenhuis is er een zorgloket
waar men terecht kan voor vragen over zorg en welzijn. De
gemeente financiert dit.
De gemeente wil niet alles naar zich toe trekken en pakt
daarom samen met organisaties en groepen zaken aan.
Vrijwilligers zijn te vinden als men mensen gericht vraagt.
Dat bleek bij de vervulling van functies en het verrichten
van taken in het openbaar onderwijs nadat dit verzelfstandigd
was.
Een onderwerp dat zich leent voor een gezamenlijke
aanpak is eenzaamheid onder ouderen. De gemeente heeft
hier onderzoek naar laten doen waaruit bleek dat dit
toeneemt.
Ook bij de WMO volgt de gemeente deze aanpak. Er is een
WMO-raad waarin maatschappelijke organisaties, ook van
ouderen, zitten evenals de cliëntenraden. Het gaat om een
interactief proces. Voor dit alles is een projectleider aangesteld.
Er zal nog nader bezien worden wie wat doet en
welke taak de gemeente daarin heeft. Een en ander zal in
een kadernota uitgewerkt worden.
Tevens is in één van de wijken een pilotproject in het kader
van de WMO gestart. Het is een naoorlogse wijk met veel
vergrijzing en weinig voorzieningen. Men probeert mensen
te activeren om zich in te zetten voor zichzelf, voor andere
wijkbewoners en voor de buurt in het algemeen. Mensen
moeten elkaar beter leren kennen en meer voor elkaar
gaan doen. Geprobeerd kan worden om ouderen met een
beperking de hulp zo aan te bieden dat zij langer zelfstandig
kunnen blijven wonen.
Er is geen organisatorisch verband waarin kerken en
lokale overheid elkaar ontmoeten. Het college van Burgemeester
en Wethouders wordt, zo is de traditie, wel
uitgenodigd bij de intrede van een nieuwe predikant. De
gemeente zou het op prijs stellen als er lijnen kwamen naar
de kerken. Te denken valt aan de voedselbank en de WMO.
De kerken treden naar buiten niet samen op en hebben
geen gezamenlijke spreekbuis. Dat is jammer, want daardoor
verzandt er veel. Bij de voorlichting van het project
Present, voor de inzet van vrijwilligers, waren de kerken
wel uitgenodigd, maar behalve uit de kerken die het initiatief
namen, de Christelijke Gereformeerde Kerk en de