KERKELIJKE BETROKKENHEID BIJ OUDEREN - Kerk in Actie

18
sociëteit alleen. In veel gevallen noemt men een door
anderen georganiseerde sociëteit:1x wordt verwezen naar
een sociëteit van de PCOB, 9x wordt verwezen naar een
sociëteit van de burgerlijke gemeente of het welzijns- en
ouderenwerk. Daaruit blijkt dat men daar weet van heeft
en misschien mede daarom deze niet zelf organiseert.
Gezamenlijk uitgaan
31 gemeenten organiseren (23%) activiteiten in de sfeer
van uitgaan. Daarvan wordt 2x vermeld dat dit niet alleen
voor ouderen is en 1x dat het om 70+ers gaat. 2x wordt het
uitstapje georganiseerd in samenwerking met de PCOB.
Bij de frequentie is opvallend dat, als daar iets over wordt
vermeld, dat vrijwel altijd jaarlijks is (23x).
Vakantieweken
15 gemeenten (11%) geven aan op dit terrein actief te zijn.
Dit kan bestaan uit het aanbieden van de mogelijkheid,
waarbij ook vervoer en financiële ondersteuning wordt
aangeboden. Maar niet altijd wordt van die mogelijkheid
gebruik gemaakt of slechts weinig of incidenteel (15x). 14x
wordt er daadwerkelijk iets georganiseerd Het is vooral de
diaconie die hierbij betrokken is, financieel en/of door het
regelen van vervoer. De vakantieweken worden aangeboden
in de centra van de Interkerkelijke Stichting Diaconaal
Vakantiewerk, te weten ‘De Werelt’ in Lunteren en het
F.D. Roosevelthuis in Doorn (respectievelijk 5x en 11x
genoemd). 1x wordt genoemd dat mensen via de thuiszorg
of het verpleeghuis kunnen deelnemen aan vakantieweken.
Andere activiteiten
Hierbij worden geen activiteiten genoemd die niet onder
één van bovengenoemde clusters van activiteiten vallen.
CONCLUSIE
In een minderheid van de gemeenten vinden recreatieve
activiteiten plaats. De meeste daarvan zijn gezamenlijke
uitstapjes, daarna volgen de ouderensociëteiten en daarna
de vakantieweken. Waarschijnlijk speelt hier mee dat een
aantal van deze activiteiten door andere instanties georganiseerd
worden of dat er geen of slechts incidenteel
behoefte aan bestaat. Een andere factor kan zijn dat kerkelijke
activiteiten vaak elementen van bezinning en vieren
hebben en minder sport, spel en ontspanning als hoofddoelstelling.
MOBILITEITSZAKEN
Een grote meerderheid van de respondenten, 95 (71%),
geeft aan dat zij aandacht heeft voor mobiliteitszaken.
In 37 gemeenten (28%) vindt vanuit de kerkelijke gemeente
hulp bij het rijden met een rolstoel plaats. Uit gegeven
toelichtingen blijkt dat dit in vergelijking met de algemene
aandacht voor mobiliteitszaken lagere percentage voortvloeit
uit het beperkte aantal mensen dat van een rolstoel
gebruik maakt. Ook blijkt dat de aandacht voor mobiliteitszaken
vooral het vervoer naar de kerkdienst betreft. Van de
27 respondenten die een toelichting gaven, noemen 17
expliciet het bezoek aan de kerkdienst. Van het vervoer
met het oog op andere zaken wordt 2x het ziekenhuis
genoemd en 1x het meenemen om te wandelen. 4x wordt
vermeld dat gemeenteleden/vrijwilligers zorgen voor vervoer,
dat hiervoor voldoende vrijwilligers zijn (1x) en dat dit
onderling geregeld wordt (1x).
CONCLUSIE
Een grote meerderheid van de gemeenten heeft aandacht
voor mobiliteitszaken. Deze betreffen vooral het bezoek
aan de kerkdienst.
TOEGANKELIJKHEID KERKELIJKE
GEBOUWEN EN VOORZIENINGEN
Uit de reacties blijkt dat de overgrote meerderheid van de
gemeenten voorzieningen heeft getroffen om kerkelijke
gebouwen toegankelijk te maken voor mensen met lichamelijke
beperkingen: 113 (85%). Ook blijkt dat een bijna even
grote meerderheid voorzieningen voor gehoorgestoorden
heeft: 110 (83%). Een, zij het aanzienlijk kleinere, meerderheid
houdt ook rekening met slechtzienden: 70 (53%).
MATERIËLE STEUN AAN OUDEREN
In negentien gemeenten (14%) is individuele materiële
steun aan ouderen gegeven. Deze wordt door de diaconie
gegeven. Het ging hier om een bedrag van in totaal 14470
euro bij 61 aanvragen, waarvan er 55 gehonoreerd werden
(2004).
HULP BIJ HET VERKRIJGEN
VAN RECHTEN
Het geven van praktische ondersteuning en van ondersteuning
in contacten met instanties en instellingen kan
onderdeel zijn van het kerkelijk ouderenwerk. 31 gemeenten
(23%) verlenen hulp bij het invullen van formulieren,
32 (24%) ondersteunen mensen in hun contacten met
instanties en een zelfde aantal in hun contacten met
zorginstellingen.
Uit gemaakte opmerkingen bij de rubriek ‘anderszins’ blijkt
dat in een aantal gevallen men er niet structureel mee
bezig is, maar er wel op let en inspringt als dat nodig is
(7x), soms verwijst men (1x) of is er een sociaal diaken die
helpt na opgespoorde behoefte (1x). 1x wordt vermeld dat
predikant en bezoekmedewerkers dit ondersteunende
werk doen, 1x de diaconie en 1x contactdames (hulp bij
geldzaken en boodschappen doen). Enige malen wordt