DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

80 DOC 51 0664/008
L’intervenant annonce qu’il déposera une proposition
de loi en ce sens.
Mme Karine Lalieux (PS) rappelle que le Conseil
d’État dit que la question du choix entre les statuts
d’adoption ou de «beau-parenté» relève de l’appréciation
souveraine du législateur.
Le Conseil d’État appuie son analyse sur les principes
d’égalité, de non-discrimination, de respect de la
vie privée et familiale.
Sans entrer dans les détails, les remarques suivantes
peuvent être formulées: le Conseil d’État base son
analyse sur la jurisprudence de la Cour européenne des
droits de l’homme. Il faut cependant rappeler que, dans
l’arrêt Fretté du 26 février 2002, certains juges avaient
une opinion minoritaire, ce qui n’est pas courant pour
cette juridiction. Le Conseil d’État dit par ailleurs que
les auteurs de la proposition de loi doivent justifier la
non-discrimination que la proposition de loi a pour objectif
d’introduire. Cet argument est étonnant: ce serait
plutôt la discrimination qui devrait être justifiée. De plus,
ce qui est en cause, ce n’est pas tellement l’inégalité
entre adultes, mais plutôt l’inégalité de traitement entre
les enfants. Une discrimination existe en effet à l’égard
des enfants vivant dans un couple homosexuel. L’intervenante
estime en effet que certains enfants vivent dans
un état d’insécurité juridique, à laquelle il convient de
mettre fin en permettant l’adoption par des couples homosexuels.
L’adoption est en effet l’institution qui diminue
le plus l’insécurité juridique pour les enfants qui n’ont
qu’un parent biologique, ou même pour ceux qui n’en
ont pas.
Il convient en outre de remarquer que, contrairement
à ce qu’a dit M. Maingain, l’objectif de la loi n’est pas de
répondre à un arrêt de la Cour d’arbitrage.
Quant au principe de précaution, il faudrait aborder
cette question de manière différente et, au lieu de se
demander si l’enfant court un risque en étant adopté
par un couple homosexuel, s’interroger sur l’impact que
peut avoir sur l’enfant le refus de reconnaissance de
son lien de parenté avec le partenaire de son parent
biologique quant il existe de facto une vie familiale.
L’intervenante conclut en disant que la proposition
de loi ne vise en aucun cas à consacrer un «droit à
l’enfant», ou un «droit à adopter»., mais qu’elle a simplement
pour but de garantir aux couples homosexuels
le droit de voir leur demande d’adoption prise en considération.
De spreker kondigt aan dat hij een wetsvoorstel in
die zin zal indienen.
Mevrouw Karine Lalieux (PS) herinnert eraan dat het
knelpunt van de keuze tussen «adoptie» en
«stiefouderschap» volgens de Raad van State aan de
soevereine wil van de wetgever moet worden overgelaten.
De Raad van State baseert zich in zijn analyse op de
beginselen van gelijkheid, van niet-discriminatie, alsook
van de bescherming van de persoonlijke levenssfeer
en van het gezinsleven.
Zonder in details te vervallen, kan men de volgende
opmerkingen formuleren. De Raad van State stoelt zijn
analyse op de rechtspraak van het Europees Hof voor
de Rechten van de Mens. Er zij evenwel aan herinnerd
dat bepaalde rechters in het arrest-Fretté van 26 februari
2002 er een minderheidsstandpunt op nahielden, wat
ongebruikelijk is voor dat rechtscollege. Voorts stelt de
Raad van State dat de indieners van het wetsvoorstel
de niet-discriminatie, die het wetsvoorstel beoogt in te
stellen, moeten verantwoorden. Zulks is merkwaardig,
aangezien het veeleer de gevallen van discriminatie zijn
die verantwoording vereisen. Bovendien is het niet zozeer
zaak de ongelijkheid tussen volwassenen, maar
veeleer de ongelijke behandeling van kinderen weg te
werken. Kinderen die bij een homoseksueel paar wonen,
worden immers ongelijk behandeld. De spreekster
meent immers dat bepaalde kinderen in juridische onzekerheid
leven, die moet worden weggenomen door
toe te staan dat zij door een homoseksueel paar kunnen
worden geadopteerd. De adoptie is immers de instelling
die de juridische onzekerheid maximaal wegwerkt
voor de kinderen die slechts één biologische ouder
hebben, en zelfs voor hen die er helemaal geen hebben.
Bovendien moet worden opgemerkt dat dit wetsvoorstel,
in tegenstelling tot wat de heer Maingain heeft beweerd,
niet beoogt gevolg te geven aan een arrest van
het Arbitragehof.
De inachtneming van het voorzorgsbeginsel moet op
een andere wijze worden aangepakt. Veeleer dan zich
af te vragen of het kind een risico loopt wanneer het
door een homoseksueel paar wordt geadopteerd, zou
men zich beter bevragen over de gevolgen voor het kind
wanneer men weigert diens verwantschap te erkennen
met de partner van zijn biologische ouder, met wie het
de facto een gezin vormt.
Tot besluit stelt de spreekster dat het wetsvoorstel in
geen geval beoogt «het recht op een kind» dan wel «het
recht op adoptie» te verankeren. Het ligt louter in de
bedoeling dat homoseksuele paren het recht krijgen dat
hun adoptieaanvraag wordt behandeld.
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE