DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

50 DOC 51 0664/008
Mme Martine Taelman (VLD) attire l’attention sur certaines
incohérences aussi bien de la part du MR que du
CD&V. M. Verherstraeten propose d’intégrer sa co-parenté
dans le cadre de l’autorité parentale. Toutefois, et
tel est également le cas pour la tutelle, celle-ci s’arrête
à la majorité.
Le nœud du problème se trouve selon elle, au niveau
d’une mauvaise perception de l’adoption et la filiation.
Pourtant, l’adoption simple fait, elle aussi, clairement
abstraction de la vérité biologique. Le lien de
filiation biologique n’est donc ici absolument pas relevant.
L’identité généalogique subsiste également et ce,
aussi dans le cadre de l’adoption plénière.
Mme Marie-Christine Marghem (MR) constate que
les promoteurs de l’adoption gomment systématiquement
les arguments relatifs au lien de filiation en soulignant
qu’il ne s’agit pas de ça, mais bien d’une adoption.
Les enfants adoptables bénéficient tous d’une filiation
biologique hétérosexuelle, sauf dans le cas d’une
insémination artificielle avec donneur anonyme. C’est
cet aspect qui se poursuit dans l’adoption et plus particulièrement
dans l’adoption internationale. Si pour certains
cela importe peu que l’enfant soit adopté par un
couple hétérosexuel ou homosexuel, pour d’autres
l’adoption par un couple homosexuel reste inconcevable.
Le directeur de l’Autorité communautaire pour
l’adoption internationale (ACAI) a d’ailleurs clairement
souligné lors des auditions que dans pratiquement 100%
des cas, les États étrangers ont des réticences pour
envoyer des enfants nés sur leur territoire, pour une
adoption par un couple homosexuel. Les enfants
adoptables, aussi bien belges qu’étrangers, sont déjà
dans l’insécurité et ont généralement de nombreux problèmes,
d’où le refus des États étrangers de les placer
dans un milieu qu’ils considèrent comme peu adéquat.
Reste toutefois les nombreuses situations de fait qui
existent en Belgique, où un enfant est élevé par un couple
homosexuel, soit par le biais d’une insémination artificielle
anonyme, soit lorsqu’un des conjoints d’un couple
hétérosexuel décède et que l’autre décide d’entamer
une relation homosexuelle. Ces cas sont très particuliers.
On ne peut traiter d’une même manière des situations
complètement différentes. Ce n’est pas du tout la
même chose de vivre avec un couple homosexuel, plutôt
qu’hétérosexuel. Il faut donc créer une institution juridique
particulière, qui reconnaît la spécificité du problème.
Mevrouw Martine Taelman (VLD) vestigt de aandacht
op bepaalde incoherente ideeën, zowel bij de MR als bij
de CD&V. De heer Verherstraeten stelt voor zijn meeouderschap
in het ouderlijk gezag in te passen. Er zij
daarbij evenwel opgemerkt – en dat is tevens het geval
voor de voogdij – dat dit mee-ouderschap een einde
neemt zodra het kind meerderjarig is.
Volgens de spreekster ligt de kern van het probleem
in een slechte perceptie van de adoptie en de afstamming.
Nochtans maakt ook de gewone adoptie duidelijk
abstractie van de biologische realiteit. De biologische
afstammingsband is hier dus hoegenaamd niet
relevant. Ook in het raam van de volle adoptie blijft de
genealogische identiteit bestaan.
Mevrouw Marie-Christine Marghem (MR) constateert
dat de voorstanders van de adoptie systematisch de
argumenten met betrekking tot de afstamming wegvlakken,
en daarbij onderstrepen dat het niet daarom
gaat, maar wel om een adoptie.
Behalve in het geval van kunstmatige bevruchting met
een anonieme donor, hebben alle kinderen die voor
adoptie in aanmerking komen een biologische, heteroseksuele
afstamming. Dat aspect zet zich door in de
adoptie en meer bepaald in de interlandelijke adoptie.
Voor sommigen maakt het weinig uit of het kind door
een heteroseksueel dan wel door een homoseksueel
paar wordt geadopteerd, voor anderen blijft adoptie door
een homoseksueel paar ondenkbaar. De directeur van
de Autorité communautaire pour l’adoption internationale
(ACAI) heeft tijdens de hoorzittingen trouwens duidelijk
onderstreept dat in nagenoeg alle gevallen buitenlandse
Staten terughoudend zijn om kinderen die op
hun grondgebied geboren zijn, in het buitenland door
een homoseksueel paar te laten adopteren. De – Belgische
zowel als buitenlandse - kinderen die voor adoptie
in aanmerking komen, zitten reeds in een precaire
situatie en hebben doorgaans tal van problemen. Vandaar
de weigering van buitenlandse Staten om hen te
plaatsen in een milieu dat zij als weinig geschikt beschouwen.
Dat neemt evenwel niet weg dat in België tal van feitelijke
situaties bestaan, waarbij een kind door een homoseksueel
paar wordt grootgebracht, ofwel na een
anonieme kunstmatige bevruchting, ofwel in de situatie
waarbij een van de echtgenoten van een heteroseksueel
paar overlijdt en de overblijvende partner beslist om
een homoseksuele relatie aan te gaan. Het betreft hier
zeer bijzondere gevallen. Men mag totaal verschillende
situaties niet op eenzelfde manier behandelen. Leven
met een homoseksueel of met een heteroseksueel paar
is helemaal niet hetzelfde. Men moet dus een bijzondere
juridische instelling in het leven roepen, die de specificiteit
van het probleem erkent.
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE