DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

DOC 51
0664/008
41
démontré que la différence de sexe des parents est une
condition objective du développement harmonieux de
l’enfant. Il semble donc qu’il ne faille pas parler en la
matière de droit, puisque l’homosexualité des parents
ne semble pas nuire à l’enfant.
– Parenté sociale: celle-ci a été présentée comme
l’alternative idéale à l’adoption par des couples
homosexuels. En droit, objectivement, la meilleure
manière d’organiser une filiation non biologique est
l’adoption. La parenté sociale a des contours beaucoup
trop flous. Les défenseurs de cette «parenté sociale»
manquent par ailleurs de cohérence, puisque, quand
ils parlent de cette «parenté», ils mettent en avant
l’importance de l’environnement social de l’enfant, alors
qu’ils nient cette importance lorsqu’ils critiquent
l’adoption par des couples homosexuels.
– Adoption internationale: la même objection avait
été avancée pour le mariage de personnes de même
sexe. Certains avaient en effet prétendu à l’époque que
certains pays ne reconnaîtraient pas ces unions. Or, on
constate que les choses évoluent, et que de plus en
plus de pays acceptent désormais ces mariages.
– Filiation biologique: certains parlementaires
voudraient faire primer la filiation biologique sur la filiation
statutaire ou structurelle (découlant du mariage, en vertu
de la présomption de paternité du mari). Or, il semble
que cette position ne soit pas partagée par une majorité
de membres.
– Principe de précaution: cette expression est la
plus formidable trouvaille linguistique pour dire «non» à
un projet. Être soucieux de l’intérêt des enfants, c’est
prendre un ensemble de précautions pour que leur
adoption (que ce soit par des couples hétérosexuels ou
homosexuels) se passe dans les meilleures conditions,
et non de ne rien faire et d’attendre. Ce «principe de
précaution» avait aussi été invoqué pour refuser
l’euthanasie, la recherche sur l’embryon ou sur le
mariage des homosexuels. Il est difficile d’accepter que,
chaque fois que la société rencontre un problème
nouveau, ceux qui tentent de les régler soient accusés
de laxisme, et que toute solution soit écartée au nom
du principe de précaution. À agir ainsi, en érigeant des
interdictions pour chaque problème éthique et en imposant
une vision historique d’un certain nombre de
structures et d’institutions (comme celle du mariage),
les parlementaires s’érigent en maître et contrôleurs des
mœurs. Finira-t-on par mettre dans chaque chambre à
coucher un juge, un parlementaire et un assistant social?
Le plus important, c’est que l’enfant soit bien
considéré par ses parents, qu’ils soient homosexuels
ou hétérosexuels. Son intérêt n’est donc pas de ne
pouvoir être élevé que dans des couples hétérosexuels.
aangetoond dat het feit dat de ouders van verschillend
geslacht zijn een objectieve voorwaarde is voor de
harmonische ontwikkeling van het kind. Terzake moet
dan ook niet van een «recht» worden gesproken
aangezien de homoseksualiteit van de ouders het kind
niet blijkt te schaden.
– Zorgouderschap: is opgevoerd als het ideale
alternatief voor de holebi-adoptie. Objectief is adoptie
de beste manier om in rechte een niet-biologische
afstamming te regelen. De contouren van het zorgouderschap
zijn veel te vaag. Het discours van de
pleitbezorgers van dat «zorgouderschap» vertoont
trouwens een gebrek aan samenhang aangezien ze
dat «ouderschap» relateren aan het belang van de sociale
omgeving van het kind, terwijl ze dat belang
onbeduidend vinden wanneer ze kritiek uiten op adoptie
door holebiparen.
– Internationale adoptie: bij het huwelijk van
personen van hetzelfde geslacht waren dezelfde
bezwaren geopperd. Sommigen hadden destijds immers
beweerd dat bepaalde landen dergelijke huwelijken niet
zouden erkennen. Men constateert echter dat de zaken
evolueren en dat almaar meer landen die huwelijken
aanvaarden.
– Biologische afstamming: sommige parlementsleden
zouden de biologische afstamming willen laten
primeren op de statutaire of structurele afstamming (die,
krachtens het vermoeden dat de echtgenoot de vader
is, uit het huwelijk voortvloeit). Nu blijkt dat een
meerderheid van de leden dat standpunt niet deelt.
– Voorzorgsbeginsel: hoe buitengewoon creatief
kan taal toch zijn als het erop aan komt een project af te
schieten. Zorg dragen voor de belangen van de
kinderen, dat is een aantal voorzorgen nemen zodat
hun adoptie (door heteroparen dan wel door holebiparen)
in de best mogelijk omstandigheden verloopt,
dat is niet bij de pakken blijven zitten. Dat «voorzorgsbeginsel»
werd ook aangevoerd om euthanasie,
embryo-onderzoek en het homohuwelijk te weigeren.
Het valt moeilijk te aanvaarden dat, telkens wanneer de
samenleving nieuwe problemen op haar weg vindt,
degenen die ze proberen te regelen van laksheid worden
beschuldigd en dat elke oplossing van tafel wordt
geveegd in naam van het voorzorgsbeginsel. De
parlementsleden werpen zich, door met verbodsbepalingen
te reageren telkens wanneer zich een
ethische kwestie aandient en door een historische visie
van een aantal structuren en instituten (zoals het
huwelijk) op te dringen, op als zedenmeesters en
moraalridders. Zal het er dan nog op uitdraaien dat in
elke slaapkamer een rechter, een parlementslid en een
sociaal assistent zullen postvatten?
Het belangrijkste is dat het kind wordt gewaardeerd
door zijn ouders, of die nu homoseksueel dan wel
heteroseksueel zijn. Het is dus niet in zijn belang
uitsluitend in een heterogezin te kunnen opgroeien.
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE