DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

30 DOC 51 0664/008
– nombre des parents adoptants: il est parfois dit
qu’il vaut mieux que les enfants soient adoptés par des
couples homosexuels que ne pas être adoptés du tout.
Il faut ici faire une différence entre l’adoption d’enfants
belges et l’adoption internationale. Pour la première, le
nombre de parents hétérosexuels candidats à l’adoption
est bien supérieur aux enfants à adopter. Dans le cas
des adoptions internationales, il s’agit de situations qui
sont dé jà humainement difficiles. Permettre que ces
enfants soient adoptés par des couples homosexuels
ajouterait une difficulté supplémentaire. Ici aussi, dans
le doute, le critère de l’intérêt de l’enfant doit primer;
– les familles d’aujourd’hui sont recomposées, et il
arrive que des enfants développent des liens affectifs
avec le conjoint homosexuel de l’un de leurs parents.
Des décès peuvent aussi survenir. La possibilité subsiste
néanmoins dans ces cas de se référer à un père
et à une mère, même lorsque l’un des deux est
complètement absent. Pour répondre à ces nouveaux
types de relations au sein des familles, il aurait été
préférable, comme cela a été dit plus haut, de joindre
ce dossier à celui de la «parentalité sociale». Des
propositions de loi en la matière ont été déposées depuis
longtemps.
La question de l’adoption par les couples homosexuels
ne fait pas aujourd’hui l’objet d’un consensus
au sein de la société. Certains partisans de cette
adoption le reconnaissent d’ailleurs, comme M. Dider
Reynders, président du MR. L’existence de cette controverse
a pu également être constatée lors des états
généraux de la famille, lorsque la société civile a été
consultée.
Le débat n’est donc pas mûr, et le risque existe de
voir les enfants adoptés par des couples homosexuels
stigmatisés.
Madame Marie-Christine Marghem (MR) rappelle que
l’adoption existe depuis la nuit des temps. Dans
l’Antiquité, elle était considérée comme un moyen de
perpétuer le culte des ancêtres, même si elle ne
concernait que des personnes majeures. Elle a ensuite
traversé l’histoire. En 1804 (Code Napoléon), elle était
toujours réservée aux majeurs, et se limitait à la
transmission du nom et du patrimoine. Ce n’est qu’après
la guerre de 1940-1945, et les milliers d’orphelins qui
en ont été la conséquence, qu’elle a été ouverte aux
mineurs. Les lois des 22 mars 1940, 21 mars 1969 et
27 avril 1987 ont concrétisé ce nouvel esprit de
l’adoption, qui est devenue un moyen de donner une
famille à un enfant et un enfant à une famille.
– aantal adoptiefouders: er wordt wel eens gezegd
dat het beter is dat kinderen door homoseksuele koppels
worden geadopteerd dan dat zij helemaal niet worden
geadopteerd. Hierbij moet een onderscheid worden
gemaakt tussen adoptie van Belgische kinderen en internationale
adoptie. In het eerste geval is het aantal
heteroseksuele ouders die kandidaat-adoptant zijn, veel
groter dan het aantal te adopteren kinderen. Bij internationale
adoptie gaat het om situaties die op menselijk
vlak al moeilijk zijn. Toestaan dat die kinderen door
homoseksuele koppels worden geadopteerd, zou er een
bijkomende moeilijkheid aan toevoegen. Ook hier moet
bij twijfel het belang van het kind voorrang hebben;
– de gezinnen van tegenwoordig worden vaak
opnieuw samengesteld en het komt voor dat kinderen
affectieve banden ontwikkelen met de homoseksuele
partner van één van hun ouders. Er kan zich ook een
overlijden voordoen. In die gevallen blijft de mogelijkheid
echter bestaan te verwijzen naar een vader of een
moeder, zelfs als één van beiden totaal afwezig is. Om
op die nieuwe vormen van betrekkingen in het gezin in
te spelen zou het, zoals hiervoor is gesteld, beter zijn
geweest het dossier te koppelen aan dat van het
zorgouderschap. Daarover zijn sinds lang wetsvoorstellen
ingediend.
Over het vraagstuk van de adoptie door homoseksuele
koppels is er momenteel geen maatschappelijke
consensus. Bepaalde voorstanders van dat soort
adoptie erkennen dat trouwens, zoals de heer Didier
Reynders, de voorzitter van de MR. Dat een dergelijke
controverse bestaat, kon ook worden vastgesteld op de
staten-generaal van het gezin, toen het maatschappelijk
middenveld werd geraadpleegd.
Het debat is dus nog niet rijp en het gevaar bestaat
dat kinderen worden geadopteerd door gestigmatiseerde
homoseksuele koppels.
Mevrouw Marie-Christine Marghem (MR) herinnert
eraan dat adoptie sinds onheuglijke tijden bestaat. In
de Oudheid werd adoptie beschouwd als een middel
om de cultus van de voorouders voort te zetten, zelfs al
betrof het alleen meerderjarigen. Dat gebruik komt de
hele geschiedenis lang voor. In 1804 («Code Napoléon»)
gold het nog steeds alleen maar voor meerderjarigen
en was het beperkt tot het doorgeven van de naam en
het vermogen. Pas na de Tweede Wereldoorlog, toen
er duizenden wezen waren, werd adoptie opengesteld
voor minderjarigen. De wetten van 22 maart 1940,
21 maart 1969 en 27 april 1987 hebben de nieuwe geest
in verband met adoptie geconcretiseerd, zodat het
mogelijk is geworden aan een kind een gezin te bieden
en aan een gezin een kind.
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE