DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

216 DOC 51 0664/008
hommes et des femmes dans l’éducation de l’enfant,
des relations entre enfants et parents… Par ailleurs,
cette réforme pourrait avoir des conséquences importantes
sur le vécu des enfants qui seraient adoptés.
Il est donc essentiel que les membres de la commission
prennent l’avis de personnes intervenant dans le
processus adoptif ou travaillant avec des enfants adoptés
ou des parents adoptifs lorsque surviennent des difficultés
trouvant leur origine dans la relation adoptive. Il
pourrait être judicieux de rencontrer également des parents
et des enfants concernés.
Il s’agit d’un sujet sensible, qui fait appel aux sentiments
et à l’émotion. Il convient toutefois d’examiner la
question en évitant tant les arguments simplistes tel que
«on ne peut discriminer les couples de même sexe par
rapport aux couples de sexe différent» ou moralisateurs
tel que «c’est contre-nature d’être élevés par deux hommes».
En tant que magistrat, il est appelé à appliquer la loi,
mais pas à faire la loi. C’est le travail et la responsabilité
de législateur et, bien qu’ayant en tant que citoyen des
idées personnelles sur le sujet, il se gardera de dire
dans quelle sens devrait pencher la décision des membres.
Par contre, il voudrait apporter quelques éléments
de réflexion tirés de sa pratique de magistrat du ministère
public actif depuis près de vingt ans dans le domaine
de la jeunesse. Cette pratique l’a amené à traiter
de nombreux dossiers d’adoption (enquête et avis dans
des procédures d’homologation ou de prononciation
d’adoption), à traiter dans le cadre protectionnel des
dossiers d’enfants en danger ou ayant commis des faits
qualifiés infractions, et enfin à siéger dans des affaires
civiles concernant le règlement de l’autorité parentale
en cas de séparation des parents.
Cette pratique marquée par le constat de difficultés
dans la relation adoptive portées à la connaissance de
l’autorité judiciaire et nécessitant parfois une intervention
d’aide ou de protection de la jeunesse l’a conduit
dès 1993 à tirer certains enseignements et à émettre
quelques suggestions visant à «alerter et à provoquer
un débat sur la réglementation future de l’adoption dans
notre pays». (voir Vers des modifications du droit civil
de l’adoption, Journal des Procès du 8 janvier 1993,
p.29 et s.)
en de verantwoordelijkheid van mannen en vrouwen in
de opvoeding van het kind, de relaties tussen kinderen
en ouders enzovoort. Voorts zou ze wel eens ingrijpende
gevolgen kunnen hebben voor de beleveniswereld van
de te adopteren kinderen.
Het is derhalve van wezenlijk belang dat de
commissieleden hun oor te luisteren leggen bij personen
die betrokken zijn bij de adoptieprocedure, of met
geadopteerde kinderen dan wel met adoptieouders
werken, wanneer zich problemen voordoen die hun
oorsprong vinden in de adoptierelatie. Het ware tevens
aangewezen de betrokken ouders en kinderen te ontmoeten.
Het onderwerp ligt gevoelig, en werkt in op het gevoel
en de emotie. Men moet evenwel voorkomen dat
het vraagstuk wordt benaderd op een simplistische
manier (met uitspraken als «paren van hetzelfde geslacht
mogen niet worden gediscrimineerd ten aanzien
van heteroparen») dan wel een moraliserende manier
(«het is onnatuurlijk dat twee mannen een kind opvoeden»).
Als magistraat moet hij de wetten niet maken maar
ze toepassen. Wetten maken is het werk en de verantwoordelijkheid
van de wetgever en, hoewel hij als burger
terzake zijn opinie heeft, zal hij er zich voor wachten
aan te geven in welke zin de beslissing van de leden
zou moeten gaan.
Hij zou daarentegen ter reflectie enkele elementen
willen aandragen die voortkomen uit zijn bijna twintigjarige
ervaring inzake jeugdzaken als magistraat van het
openbaar ministerie. Door die praktijk heeft hij tal van
adoptiedossiers moeten behandelen (enquête en advies
in procedures van homologatie of uitspraak van
adoptie); voorts heeft hij in het kader van bescherming
dossiers moeten behandelen van kinderen die in gevaar
verkeren of die als misdrijf omschreven feiten hebben
gepleegd, en ten slotte zitting moeten houden in
burgerlijke zaken in verband met de regeling van het
ouderlijk gezag in geval van scheiding van de ouders.
Door die praktijk heeft hij in de adoptierelatie moeilijkheden
kunnen vaststellen die ter kennis worden gebracht
van de gerechtelijke overheid en die soms een
optreden vereisen dat gericht is op bijstand aan of bescherming
van de jeugd. Een en ander heeft er hem
reeds in 1993 toe gebracht bepaalde lessen te trekken
en enkele suggesties te doen die tot doel hebben te
waarschuwen en een debat op gang te brengen over
de toekomstige adoptiereglementering in ons land (zie
Vers des modifications du droit civil de l’adoption, in
Journal des Procès, 8 januari 1993, blz. 29 en volgende).
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE