DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

DOC 51
0664/008
177
rer, que les enfants ont les meilleures chances de se
reconstruire. Par contre, lorsque après séparation il
existe une interdiction de se référer soit au père soit à la
mère, les conditions sont réunies pour que les enfants
aillent plutôt mal 4 .
Il en va de même quand la monoparentalité de la
mère était un choix dès le début ou quand, après séparation,
cette monoparentalité s’instaure à l’instar d’un
choix: la probabilité que l’enfant aille mal est plus forte…
On ne peut donc pas s’appuyer sur les formes très diversifiées,
de facto, des familles contemporaines pour
revendiquer d’instituer officiellement une néo-famille, la
famille homosexuelle, encore radicalement différente de
par ce qui serait son homoparentalité. 5
• Créer volontairement un bouleversement anthropologique
superflu
Bouleversement anthropologique? Le terme n’est
pas trop fort: on touche ici à des choses fondamentales.
On voudrait à la fois une définition et un contenu
supplémentaires à la filiation, en référence à des parents
du même sexe, et de la famille: après le mariage
homosexuel, voici la famille officielle avec parents homosexuels.
On veut aussi redonner à l’adoption plénière
de toutes autres caractéristiques que celles avec lesquelles
elle se conçoit dans les pays industrialisés depuis
fort longtemps.
1. Qu’en est-il à propos de la filiation? Dans le
monde entier et tout au long de l’histoire, on peut considérer
la filiation à la fois comme une réalité naturelle et
comme une construction sociale très solide et très stable.
L’activation de chaque filiation marque deux
différences anthropologiques fondamentales de la communauté
humaine: la généalogie (différence des générations)
et la sexuation. Par la filiation, l’enfant reçoit sa
place de sujet humain spécifique («Pierre, fils de… et
de…»), inscrit symboliquement et officiellement (étatcivil)
dans une société.
worden beperkt en waarin zowel de mannelijke als de
vrouwelijke houding ten aanzien van geslacht en seksualiteit
blijven werken. Als na een scheiding het kind
echter niet aan de vader of aan de moeder mag refereren,
zijn de voorwaarden verenigd opdat het zich slechter
zou voelen 4 .
Dat is ook het geval als het eenouderschap van de
moeder van bij aanvang een keuze was, of als dat eenouderschap
na een scheiding tot stand komt als gevolg
van een keuze: de waarschijnlijkheid dat het kind zich
slecht voelt, is groter … Men kan zich dus niet beroepen
op de de facto zeer uiteenlopende vormen van de
hedendaagse gezinnen om de officiële invoering te eisen
van een nieuwe vorm van gezin, met name het homoseksueel
gezin, dat nog radicaal verschillend is door
wat zijn homo-ouderschap zou zijn 5 .
• Bewust een overbodige ingrijpende antropologische
verandering creëren
Ingrijpende antropologische verandering? Dat is
niet te sterk uitgedrukt want hier wordt aan fundamentele
zaken geraakt. Men zou tegelijk een bijkomende
definitie en inhoud willen voor de afstamming, met verwijzing
naar ouders van hetzelfde geslacht, en voor het
gezin: na het homohuwelijk komt het officiële homogezin.
Men wil zodoende aan de volle adoptie geheel andere
karakteristieken geven dan die welke ze al sinds zeer
lang in de industrielanden heeft.
1. Wat met de afstamming? Overal ter wereld en in
de hele geschiedenis kan de afstamming tegelijkertijd
worden beschouwd als een natuurlijk en als een zeer
stevig en stabiel sociaal gegeven. Uit een antropologisch
oogpunt brengt elke afstamming twee fundamentele,
zij het verschillende aspecten van het mensdom
tot uiting: de genealogie (verschil tussen de generaties)
en de seksuering. Dankzij de afstamming verwerft het
kind een eigen plaats als specifiek menselijk wezen
(«Peter, zoon van … en …») - een plaats die zowel symbolisch
als officieel (te weten via de burgerlijke stand) is
ingebed in een samenleving.
4
Quand, après une séparation hétérosexuelle, un des parents se
met en couple homosexuel, la circulation de l’enfant entre ce couple
et l’autre parent ne cause souvent aucun inconvénient psychologique
à l’enfant, sauf cas particuliers d’incompétence éducative.
Mais ici, précisément, la référence aux deux parents de sexe complémentaire
n’est pas remise en question.
5
La suite de mon raisonnement montrera d’ailleurs que le terme
Homoparentalité devrait disparaître ; il y a des personnes
homosexuelles qui remplissent occasionnellement une fonction
parentale, et peuvent être d’excellents éducateurs, aimant bien leurs
enfants et veillant à leur épanouissement, mais ce n’est pas pour
autant de l’ homoparentalité.
4
Als een van de ouders, na een heteroseksuele scheiding, een
homoseksueel paar vormt, veroorzaakt het heen en weer gaan
van het kind tussen dat paar en de andere ouder vaak geen psychologisch
nadeel voor het kind, behalve in bijzondere gevallen
van opvoedkundige incompetentie. Precies hier komt de verwijzing
naar de beide ouders van aanvullend geslacht echter niet in
het gedrang.
5
Uit het vervolg van mijn redenering zal trouwens blijken dat het
woord «homo-ouderschap» zou moeten verdwijnen; er zijn homoseksuelen
die tijdelijk een ouderfunctie vervullen en die uitstekende
opvoeders kunnen zijn, die veel van hun kinderen houden
en die toezien op hun ontwikkeling, maar dat is nog geen homoouderschap.
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE