DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

140 DOC 51 0664/008
En ce qui concerne l’insémination artificielle, il existe
des contrôles très stricts et poussés pour les femmes
homosexuelles souhaitant subir une telle intervention.
Cette situation les oblige à longtemps réfléchir. Leurs
enfants sont donc sans aucun doute des enfants voulus,
ce qui est déterminant pour leur bien-être. Compte tenu
des conditions existantes très strictes et de la volonté
réelle de vouloir un enfant, rien ne justifie le fait de ne
pas accorder les mêmes droits aux couples
homosexuels, qu’aux hétérosexuels et de permettre dès
lors au partenaire d’adopter l’enfant de sa compagne.
En ce qui concerne l’insémination artificielle et la
reconnaissance, il y a de très nombreux couples de lesbiennes
qui se rendent en Belgique pour subir une
insémination artificielle.
Il n’est dès lors pas raisonnable de ne pas prendre
en compte la partenaire et de la laisser sans droit.
La proposition de loi modifiant le Code civil en ce qui
concerne la reconnaissance de filiation de Mme Zoé
Genot (DOC 51 0520/001) impose toute une série de
délais préalables à l’adoption. Pourquoi donc encore
prévoir des conditions supplémentaires, alors que ces
contrôles ne sont pas effectués auprès des couples
hétérosexuels? L’important est avant tout que l’enfant
puisse avoir deux parents, au cas où il arriverait quelque
chose à l’un d’eux, et qu’il ne se retrouve pas seul.
Par ailleurs, il ne faut pas perdre de vue que 10%
des enfants n’ont pas pour véritable père biologique le
mari de leur mère. Souvent, dans le cas de couples
hétérosexuels non mariés, le conjoint de la mère va
pouvoir reconnaître l’enfant sans qu’aucun contrôle ne
soit effectué quant à ses liens biologiques avec l’enfant.
Dès lors, pourquoi établir une discrimination, alors qu’il
n’existe pas chez les couples hétérosexuels de certitude
autour du lien biologique du père?
Il n’est pas opportun de trop paternaliser les couples
homosexuels. Ce sont comme tous, des gens
responsables qui savent ce qu’ils font.
Pour l’instant c’est toujours et encore le pouvoir
judiciaire qui a le dernier mot pour accorder des droits
ou non au partenaire homosexuel en ce qui concerne
l’enfant de son conjoint. Il est dès lors essentiel que le
législateur intervienne en la matière afin de trancher le
problème et d’assurer une protection juridique du
Wat de kunstmatige inseminatie betreft, werd voorzien
in zeer strikte en doorgedreven controles voor
homoseksuele vrouwen die een soortgelijke ingreep
wensen te ondergaan. Die werkwijze verplicht hen ertoe
om daarvoor een lange bedenktijd uit te trekken. Hun
kinderen zijn dus ontegensprekelijk gewenst, wat een
bepalende factor is voor hun welzijn. Gelet op de
bestaande – zeer strikte – voorwaarden en op de
aanwezigheid van een reële kinderwens, rechtvaardigt
niets dat homoseksuele koppels niet dezelfde rechten
als heteroseksuele koppels toegekend zouden krijgen.
Het moet dan ook mogelijk zijn dat de partner het kind
van de levensgezel kan adopteren.
Wat de kunstmatige inseminatie en de erkenning
betreft, zij gesteld dat zeer veel lesbische koppels naar
België komen om een kunstmatige inseminatie te
ondergaan.
Het is dan ook niet redelijk geen rekening te houden
met de partner en haar geen rechten toe te kennen.
Het door mevrouw Zoé Genot ingediende
wetsvoorstel tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek wat
de erkenning van de afstamming betreft (DOC 51 0520/
001) legt een aantal termijnen, voorafgaand aan de
adoptie op. Waarom zou men dan nog in bijkomende
voorwaarden hoeven te voorzien, terwijl die controles
bij heteroseksuele koppels niet worden uitgevoerd?
Belangrijk in deze is vooral dat het kind twee ouders
kan hebben zodat het, mocht één van beiden iets
overkomen, niet alleen zou achterblijven.
Voorts mag men niet uit het oog verliezen dat van
10% van de kinderen de biologische vader niet de
echtgenoot van hun moeder is. Bij niet-gehuwde
heteroseksuele koppels komt het vaak voor dat de
levenspartner van de moeder het kind kan erkennen
zonder dat enige controle omtrent zijn biologische band
met het kind wordt uitgevoerd. Waarom dan een
discriminatie in het leven roepen, terwijl bij
heteroseksuele koppels geen zekerheid omtrent de
biologische band met de vader bestaat?
Het lijkt niet wenselijk al te betuttelend op te treden
ten opzichte van homoseksuele koppels. Het zijn, net
als iedereen, mensen die hun verantwoordelijkheid
opnemen en weten wat ze doen.
Momenteel heeft de rechterlijke macht nog steeds
het laatste woord om de homoseksuele partner al dan
niet rechten met betrekking tot het kind van zijn/haar
levenspartner toe te kennen. Het is dan ook van
wezenlijk belang dat de wetgever op dat punt optreedt
teneinde het probleem definitief op te lossen en – onder
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE