DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

DOC 51
0664/008
131
présidé à ce raisonnement: tant qu’il n’a pas été prouvé
qu’une chose n’est pas préjudiciable, cette chose reste
interdite. Dans des matières aussi importantes que la
socialisation des enfants, cette prudence est certes recommandable.
L’orateur considère cependant que, d’un point de vue
juridique comme dans les faits, l’attitude du législateur
est dépassée.
Sur le plan juridique, trois éléments doivent être pris
en considération.
Premièrement, le législateur n’établit jamais de distinction
entre des tâches éducatives «féminines» et
«masculines» (le «quoi» évoqué ci-dessus). Toutes les
tâches éducatives prises en charge par la femme peuvent,
juridiquement, l’être par l’homme, et inversement.
Les hommes et les femmes sont égaux, non seulement
dans leur relation avec l’enfant, mais aussi dans leur
relation mutuelle. Dans cette optique, le législateur ne
peut donc pas exiger l’hétérosexualité du couple éduquant.
Par ailleurs, la Cour européenne des Droits de
l’homme interdit qu’il soit tenu compte, dans la décision
relative à la parentalité des parents divorcés, de la relation
homosexuelle d’un des parents. Dans l’arrêt
Salgueiro da Silva Mouta, elle a considéré que la résidence
principale avait à tort été refusée au père, au
prétexte que l’enfant serait alors éduqué au sein d’un
couple homosexuel. 12
Il convient enfin de souligner qu’une série de mesures
juridiques autorisent également la parentalité homosexuelle
à un couple lorsque l’enfant n’est pas issu
d’une relation hétérosexuelle antérieure. Le placement
familial est par exemple accessible aux couples homosexuels,
et cette possibilité est exploitée dans la pratique.
Des adoptions monoparentales sont également
prononcées, bien qu’il soit notoire que l’enfant sera, de
facto, éduqué par un couple homosexuel.
Dans les faits 13 , il faut noter que l’éducation au sein
d’un couple homosexuel est déjà fréquente. Cette matière
a fait l’objet de recherches scientifiques approfondies
et diversifiées, dont il ressort que les enfants qui
grandissent dans un tel contexte ne sont ni mieux ni
moins bien éduqués qu’au sein d’un couple hétérosexuel.
D’un point de vue psychologique, l’enfant aurait
besoin, plutôt que d’un père et d’une mère, d’un rôle de
père et d’un rôle de mère. Ce rôle ne doit pas nécessairement
être tenu par un adulte du sexe correspondant.
On pourrait certes objecter que les études scientifiques
permettent de démontrer tout et son contraire.
zo lang niet bewezen is dat iets niet schadelijk is, blijft
het verboden. Zo’n voorzichtige houding verdient in belangrijke
aangelegenheden zoals de socialisering van
kinderen zeker aanbeveling.
Nochtans meent de spreker dat het uitgangspunt van
de wetgever juridisch en feitelijk achterhaald is.
Op juridisch vlak vallen drie punten aan te halen.
Ten eerste maakt de wetgever nergens een onderscheid
tussen «mannelijke» en «vrouwelijke»
opvoedingstaken (het ‘wat’ waarvan hierboven sprake).
Alle opvoedingstaken die door vrouwen worden verricht,
mogen dat juridisch ook door mannen en andersom.
Mannen en vrouwen zijn niet alleen in hun verhouding
tot het kind, maar ook in hun onderlinge verhouding
gelijk. In die optiek kan de wetgever dus niet de
ongelijkslachtigheid van het opvoedend koppel vereisen.
Ten tweede verbiedt het Hof Mensenrechten dat bij
de beslissing over het ouderschap van gescheiden
ouders de gelijkslachtige verhouding van één ouder op
zichzelf wordt verrekend. Het oordeelde in het arrest
Salgueiro da Silva Mouta dat het hoofdverblijf ten onrechte
aan de vader was ontzegd onder verwijzing naar
het feit dat het kind dan zou opgroeien bij een
gelijkslachtig koppel 12 .
Ten slotte dient erop gewezen dat via een aantal juridische
maatregelen ook gelijkslachtig ouderschap wordt
toegelaten aan een koppel waarbij het kind niet uit een
vroegere heteroseksuele relatie voortspruit. Zo staat
pleegouderschap open voor gelijkslachtige koppels en
wordt dit ook toegepast. Zo worden een-ouderadopties
uitgesproken, zelfs al is bekend dat het kind de facto
door een gelijkslachtig koppel zal worden opgevoed.
Op feitelijk vlak 13 moet erop worden gewezen dat de
opvoeding in een gelijkslachtig koppel al veelvuldig voorkomt.
Er bestaat omstandig én verscheiden wetenschappelijk
onderzoek, dat aantoont dat kinderen in dergelijke
situaties niet anders of slechter ontwikkelen dan
kinderen die door ongelijkslachtige koppels worden opgevoed.
Veeleer dan een vader en moeder zou een kind
op psychologisch vlak nood hebben aan een vader- en
moederrol. Die rol hoeft niet door een volwassene van
het betreffende geslacht te worden vervuld.
Hiertegen valt aan te voeren dat met wetenschappelijke
studies alles valt te bewijzen.
12
Cour européenne des Droits de l’homme, 21 décembre 1999,
Salgueiro Da Silvia Mouta c. Portugal.
13
Voir les développements explicites de G. Van den Branden in
Doc. Parl. Parlement flamand, 2003-2004, n° 2170/3
12
Hof Mensenrechten 21 december 1999, Salguiro Da Silva Mouta
t. Portugal.
13
Zie de heldere toelichting door G. Van den Branden in Parl. St. Vl.
Parl. 2003-2004, nr. 2170/3.
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE