DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

130 DOC 51 0664/008
nir «beaux-parents» des enfants de leur conjoint tout
en conservant un rapport de droit familial et les conséquences
juridiques y relatives, telle l’autorité conjointe.
Cette possibilité n’est pas offerte aux couples homosexuels
qui se trouvent dans la même situation.
D’emblée, l’orateur voudrait souligner deux aspects:
– les partisans de l’adoption aspirent plutôt à la suppression
d’une limitation qu’à l’introduction d’une nouvelle
possibilité;
– ce ne sont pas les partisans de l’adoption par ou au
sein des couples homosexuels qui placent l’orientation
sexuelle de ceux-ci au cœur du débat, mais le législateur.
L’opposition à la condition relative aux préférences
sexuelles ne peut donc être utilisée comme argument
contre l’adoption, sous le prétexte que des couples
homosexuels feraient passer leur orientation sexuelle
avant l’intérêt de l’enfant… Dans ce domaine, on ne
peut donc parler d’ «adoption par des couples homosexuels.».
Si l’exclusion de couples du même sexe ne repose
pas sur une raison objective proportionnelle à un objectif
légitime, elle est discriminatoire.
En instaurant des conditions de fond en matière
d’adoption, le législateur poursuit un objectif légitime: il
en va de l’intérêt de l’enfant.
On est toutefois en droit de se demander si l’exclusion
des couples homosexuels sert cet intérêt et, dans
l’affirmative, s’interroger sur la proportionnalité de ses
effets.
Le législateur (ne) reconnaît l’adoption implicitement
(que) depuis 1940 et, depuis 1987 (seulement), il entend
expressément par là une institution juridique par le
biais de laquelle l’adopté se retrouve dans un environnement
au sein duquel peuvent se nouer des liens de
parenté comparables à la filiation biologique 11 . Pour son
équilibre psychologique, l’enfant doit également être
élevé par un couple.
Le législateur a néanmoins permis l’adoption monoparentale,
en vertu de laquelle l’enfant n’est donc pas
élevé par un couple. Toutefois, à la différence de l’adoption
par un couple homosexuel, cet environnement
monoparental ne va pas à l’encontre de la filiation biologique.
Le législateur considère dès lors que l’éducation par
un couple de parents de sexes différents sert l’intérêt
de l’enfant, contrairement à l’éducation par un couple
de parents du même sexe. Le principe de précaution a
adopteren met behoud van de familierechtelijke betrekking
en de rechtsgevolgen ervan, zoals gezamenlijk
gezag.
Deze mogelijkheid staat niet open voor koppels van
gelijk geslacht die zich in eenzelfde situatie bevinden.
De spreker wil hier al op twee zaken wijzen:
– voorstanders van de adoptie streven veeleer naar
de opheffing van een beperking dan naar de invoering
van iets dat niet bestaat;
– niet de voorstanders van de adoptie door of binnen
gelijkslachtige koppels stellen hun geaardheid centraal,
maar de wetgever. De strijd tegen deze voorwaarde in
verband met de geaardheid kan dus niet worden gebruikt
als argument tegen de adoptie nu gelijkslachtige
koppels hun geaardheid belangrijker zouden vinden dan
het belang van het kind… Men mag in dit verband dus
net niet spreken over de ‘homo-adoptie’.
Als de uitsluiting van koppels van gelijk geslacht niet
berust op een objectieve reden die in een evenredige
verhouding staat tot een rechtmatig doel, is die uitsluiting
discriminerend.
Het doel dat de wetgever met de grondvoorwaarden
van de adoptie beoogt, is rechtmatig: het is het belang
van het kind.
De vraag is wel of de uitsluiting van gelijkslachtige
koppels dit belang dient en, zo ja, evenredige gevolgen
heeft.
De wetgever heeft de adoptie (pas) sinds 1940 impliciet
en (pas) sinds 1987 uitdrukkelijk opgevat als de
rechtsinstelling waardoor de geadopteerde «in een milieu
terecht komt waarin verwantschapsbanden tot stand
kunnen komen die vergelijkbaar zijn met de biologische
afstamming» 11 . Voor zijn psychologisch evenwicht moest
het kind ook door een koppel worden opgevoed.
Nochtans maakte de wetgever volle een-ouderadoptie
mogelijk, dus de adoptie waarin het kind niet door een
koppel wordt opgevoed. Toch is dat een-oudermilieu minstens
niet in strijd met de biologische afstamming, terwijl
de adoptie door een gelijkslachtig koppel dat wel is.
De wetgever acht de opvoeding door een
ongelijkslachtig koppel wel, en de opvoeding door een
gelijkslachtig koppel dus niet in het belang van het kind.
Bij dit oordeel heeft het voorzorgsbeginsel meegespeeld:
11
Doc. Parl. Sénat 1985-86, n° 256-2, p. 65.
11
Parl. St. Senaat 1985-86, nr. 256-2, 65.
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE