DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

DOC 51
0664/008
111
l’objet. Le co-parent n’est pas non plus responsable des
fautes de l’enfant. La co-mère ne peut pas déclarer la
naissance de l’enfant à l’officier de l’état civil et elle n’a
droit à aucun congé de paternité ou parental. L’enfant
n’héritera pas systématiquement du co-parent et de sa
famille. Lorsque les partenaires se séparent, l’enfant n’a
qu’un droit très réduit aux relations personnelles avec le
co-parent, qui n’est pas légalement tenu de lui verser
une pension alimentaire. Circonstance étrange – ou plutôt
cynique: le co-parent ne peut obtenir une reconnaissance
juridique significative qu’après le décès du parent
juridique, lorsqu’il a été désigné tuteur (testamentaire).
Trois groupes d’enfants sont principalement concernés
par ce type de parentalité; il convient d’adopter une
réglementation légale en la matière.
Le premier groupe est celui des enfants nés d’un couple
de lesbiennes à la suite d’une insémination artificielle
réalisée avec le sperme d’un donneur anonyme.
L’Holebifederatie estime que l’ouverture de l’adoption –
par la simple suppression des mots ‘de sexe différent’
dans la définition de l’adoptant – offre une solution en la
matière. La co-mère peut alors adopter l’enfant grâce au
mécanisme de l’adoption co-parentale et devenir un
deuxième parent à part entière de l’enfant. On pourrait
éventuellement prévoir une procédure d’adoption plus
souple susceptible d’être introduite avant la naissance
de l’enfant. L’Holebifederatie estime que la mise en place
d’une réglementation relative à la parenté sociale - qui
se rapporte uniquement à l’autorité parentale -, ne constituerait
pas une solution satisfaisante en l’espèce. En
effet, dans ce cas de figure, la co-mère ne devient pas
un parent à part entière et l’enfant n’a ni frères ni sœurs
ni grands-parents ni oncles ni tantes … du côté de la comère.
Signalons encore que la parenté sociale prend fin
à la majorité de l’enfant, qu’elle ne se traduit pas dans
toutes les législations (nous songeons par exemple au
droit successoral) et qu’elle peut être anéantie par le
juge.
Le deuxième groupe d’enfants pour lequel il y a lieu
de prévoir une réglementation légale est celui des enfants
qui, au terme d’une procédure extrêmement lourde,
sont adoptés par un homme ou une femme
homosexuel(le) – par le biais de la procédure de l’adoption
monoparentale – et grandissent ensuite dans une
famille holebi. L’Holebifederatie estime que l’ouverture
de l’adoption est également souhaitable dans l’hypothèse
précitée dès lors qu’elle permettrait à l’enfant d’être immédiatement
et conjointement adopté par les deux partenaires
ou conjoints concernés.
daad van het kind. De meemoeder kan de geboorte van
het kind niet gaan aangeven bij de ambtenaar van de
burgerlijke stand en heeft geen recht op vaderschapsof
ouderschapsverlof. Het kind zal niet automatisch erven
van de meeouder en diens familie. Het kind heeft –
wanneer de partners uit elkaar gaan – slechts een zeer
beperkt omgangsrecht met de meeouder en de meeouder
is wettelijk niet verplicht om onderhoudsgeld te
betalen voor het kind. Vreemd genoeg – of beter cynisch
genoeg – kan de meeouder pas enige juridische
erkenning van belang krijgen na het overlijden van de
juridische ouder, namelijk wanneer de meeouder als
(testamentaire) voogd werd aangeduid.
Inzake holebi-ouderschap, gaat het voornamelijk om
drie groepen kinderen waarvoor een wettelijke regeling
nodig is.
De eerste groep zijn de kinderen die geboren werden
bij een lesbisch koppel na kunstmatige inseminatie met
anoniem donorsperma. De Holebifederatie meent dat
de openstelling van de adoptie – door simpelweg de
woorden ‘van ongelijk geslacht’ te schrappen in de definitie
van de adoptant – hier een oplossing biedt. De
meemoeder kan dan het kind adopteren door middel van
de co-ouderadoptie en een volwaardig tweede ouder
worden van het kind. Eventueel kan in een soepelere
adoptieprocedure voorzien worden, die al kan ingezet
worden voor de geboorte van het kind. Een regeling
voor het sociaal ouderschap (of zorgouderschap), die
enkel inwerkt op het ouderlijk gezag, lijkt de
Holebifederatie geen goede oplossing voor deze situatie.
In dat geval wordt de meemoeder immers geen volwaardige
tweede ouder en krijgt het kind geen broers,
zusters, grootouders, nonkels en tantes … aan de kant
van de meemoeder. Sociaal ouderschap eindigt ook bij
de meerderjarigheid van het kind, werkt niet steeds door
in alle wetgevingen (zoals het erfrecht) en kan door de
rechter ongedaan worden gemaakt.
De tweede groep van kinderen, waarvoor een wettelijke
regeling nodig is, zijn de kinderen die, na een zeer
zware procedure, geadopteerd worden door een homoseksuele
man of een lesbische vrouw – via een
éénouderadoptie – en die opgroeien in een holebi-gezin.
Ook hier lijkt volgens de Holebifederatie de openstelling
van de adoptie aangewezen, zodat het kind onmiddellijk
door beide partners of echtgenoten samen kan
worden geadopteerd.
CHAMBRE 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006
KAMER
4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE