DOC 51 0664/008 DOC 51 0664/008 - Site de Jean-Yves Hayez.

DOC 51
0664/008
101
B. Exposé du Professeur Paul Devroey, directeur
du Centre de Médecine de la Reproduction de la VUB
L’adoption d’enfants par des couples de lesbiennes
et d’homosexuels de sexe masculin est une question
d’actualité. Naturellement, l’objectif ultime de l’analyse
est le bien-être de l’enfant.
Pour répondre à cette question, il est utile d’analyser
des questions semblables telles que l’utilisation de la
technique d’insémination artificielle avec donneur pour
des couples de lesbiennes, le placement d’embryons
donnés cryopréservés ou non, etc.
En 1980, l’orateur s’est interrogé quant à l’opportunité
de l’insémination avec donneur chez des couples
de lesbiennes. Il va sans dire que le respect de l’identité
de chaque individu ou des préférences sexuelles
est une condition sine qua non. Compte tenu de la spécificité
de la question, la guidance psychologique joue
naturellement un rôle primordial.
En Belgique, l’insémination avec donneur est une pratique
acceptée, désormais routinière. Le Centre de Médecine
de la Reproduction de la VUB effectue environ
1 500 inséminations avec donneur chaque année pour
des couples de lesbiennes (soit quelque 20 000 au cours
des vingt dernières années).
Par analogie, il n’y a pas non plus de raison d’empêcher
les couples de lesbiennes de recourir à d’autres
formes de procréation assistée comme le don d’ovule
ou d’embryon. Si l’on pousse l’analogie jusqu’au bout, il
n’y a pas d’objection de principe à l’adoption d’un enfant
par un couple de lesbiennes.
En marge de notre étude, il a été clairement démontré
que les demandes des couples de lesbiennes sont
peu problématiques, contrairement aux demandes émanant
de femmes célibataires.
Lorsque la demande provient d’hommes homosexuels,
la question est évidemment beaucoup plus
complexe. Cette demande doit toujours être associée à
la notion de mère porteuse. Au Centre de Médecine de
la Reproduction de la VUB, aucune demande de mère
porteuse n’a encore reçu une suite favorable. Les raisons
de ce refus étaient surtout liées aux risques éventuels
auxquels est exposé l’utérus. Ces risques sont inhérents
à toute grossesse: fausse couche associée ou
non à un curetage, fécondation extra-utérine nécessitant
une laparoscopie ou une laparotomie sous anesthésie,
apparition de diabète chez la femme enceinte
ou d’hypertension associée ou non à une césarienne.
B. Uiteenzetting van professor Paul Devroey, directeur
van het Centrum voor Reproductieve Geneeskunde
van de VUB
Het adopteren van kinderen door lesbische paren en
mannelijke homoseksuele paren is het voorliggend item.
Uiteraard is het finale eindpunt van de analyse het welzijn
van het kind.
Om op deze vraagstelling een antwoord te formuleren
is het nuttig gelijkaardige vragen te analyseren zoals
het aanwenden van kunstmatige donorinseminatie
bij lesbische vrouwen, het plaatsen van gedoneerde al
of niet gecryopreserveerde embryo’s en dergelijke.
In 1980 heeft de spreker zich de vraag gesteld naar
de wenselijkheid van donorinseminatie bij lesbische echtparen.
Het finale eindpunt is uiteraard het welzijn van
een kind opgroeiend in een per definitie niet heteroseksuele
omgeving. Uiteraard is het respect voor het eigen
zijn van elk individu of het respect voor de seksuele geaardheid
een uitgangspunt. Gezien de specifieke vraagstelling
is uiteraard psychologische counseling
primordiaal.
In België is donorinseminatie een aanvaarde routinematige
activiteit. In het Centrum voor Reproductieve
Geneeskunde van de VUB worden per jaar ± 1.500
donorinseminaties uitgevoerd voor lesbische paren (ongeveer
20.000 de voorbije 20 jaar).
Naar analogie is er ook geen reden om andere vormen
van geassisteerde procreatie te ontzeggen aan lesbische
paren zoals daar zijn eicel- of embryodonatie.
Als de analogie wordt doorgetrokken, zijn er geen principiële
bezwaren tegen adoptie van een kind door een
lesbisch paar.
In de marge van eigen onderzoek is duidelijk aangetoond
dat de aanvragen van lesbische paren weinig problematisch
zijn en dat de aanvragen van alleenstaande
vrouwen wel problematisch zijn.
Wanneer de aanvraag homofiele mannen betreft, is
de vraagstelling uiteraard veel complexer. Deze aanvraag
dient steeds te worden geassocieerd aan het
begrip draagmoederschap. In het Centrum voor
Reproductieve Geneeskunde van de VUB werden tot
op heden geen aanvragen voor draagmoederschap
gehonoreerd. De redenen voor deze afwijzing waren
vooral gelieerd aan de eventuele risico’s waaraan de
draagmoeder wordt blootgesteld. Deze risico’s zijn eigen
aan elke zwangerschap: miskraam al of niet geassocieerd
aan een curettage, bevruchting buiten de baarmoeder
die een laparoscopische of laparotomische
ingreep onder narcose noodzakelijk maakt, optreden van
zwangerschapsdiabetes, optreden van zwangerschapshypertensie
al of niet geassocieerd aan een operatieve
keizersnede.
CHAMBRE 3e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2004 2005
KAMER
3e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE