Bekijk het PDF bestand. - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

Bijna tegelijkertijd bewerkte hij, op een Fransche vertaling,
Terentius' blijspel Eunuchus tot een Amsterdamsch
MOORTJE Moortje, juist zooals Hooft het in dezelfde jaren
1617 met Ware-nar gedaan had.
Ongetwijfeld zijn beste werk is zijn laatste : De
SPAANSCHE Spaansche Brabander, ingedeeld in vijf deelen of be-
BRABANDER
1618 drijven. Een tooneelstuk in den modernen zin van
het woord is het niet : het bevat geen karakterontwikkeling,
geen intrigue, ternauwernood een logisch verloopende handeling,
en schijnbaar is er niet de minste eenheid. De hoofdpersoon
is Jerolimo, de berooicle Antwerpenaar, die in Holland
den grooten sinjeur tracht to spelen, met naast hem zijn
knecht, den trouwhartigen nuchteren Robbeknol. Wat waren
de tijden reeds ver dat Visscher protesteerde tegen het volgen
der Brabantsche mode! Wat een superieuren spot laat Bredero
gaan over de waanwijze snoevers, de kale neten die met
hun luidruchtigen bluf uit het Zuiden overgewaaid waren.
Wat een schaterlach moet er onder de toeschouwers opgegaan
zijn, gemengd met leedvermaak, bij het zien van de smadelijke
avonturen van den Brabantschen jonker! Maar daarnaast
levert Bredero hier een vlotte, realistische uitbeelding van het
veelvuldige uitzicht der menschen ; niemand zal hem evenaren
in het scherp karakteriseeren van allerlei typen uit het yolk.
Hoe kent hij zijn stad en haar bewoners door en door, en
hoe doorschouwt hij ze met een droef-ironischen blik! Het
wordt hem duidelijk dat, in deze wereld, werkelijkheid wat
anders is dan schijn en dat, wat hem persoonlijk betreft,
helaas de algemeene regel andersom uitvalt : bij hem is de
schijn zooveel ongunstiger dan de werkelijkheid. Hid troost
zich met de woorden