Bekijk het PDF bestand. - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

LIEVEVROUW-COOPMAN (De Helden van den Arbeid), zijn de
weinige markante dramaturgen uit deze oude school.
Toen kwamen RODENBACH, die Gudrun naliet, H.
PLANCQUAERT, die een enkele belofte gaf : De Dood
van Karel den Goede en HEGENSCHEIDT met zijn veel-
geprezen Starkadd. Op ander gebied begonnen de Vlaamsche
letteren te bloeien, echter niet op dat van het tooneel. CYRIEL
BUYSSE liet Driekoningen-avond opvoeren en Het Gezin Van
Paemel, een kapitaal naturalistisch stuk.
Van den romantischen Gezelle-leerling EUGEEN VAN OYE
werd Godelieve van Gistel bekroond; terwijl HUBERT MELIS
(Koning Hagen), SERVAAS DAEMS (Ste Dimphna's marteldood),
MAURITS SABBE (Bietje, Caritate), VICTOR DE MEYERE (GUrilaug
en Helga), RAFAft VERHULST (ook als dichter en journalist
van beteekenis : het Bijbelsche treurspel Jezus de Nazarener,
Semini's Kinderen en de Grieksche idylle Telamon en Myrtalee),
O. K. DE LAEY (Falco, Hardenburg) en CYRIEL VERSCHAEVE
met zijn historische en Bijbelsche drama's, werk van literaire
waarde leverden. Daarnaast wezen nog vermeld EDMOND
ROELAND, CLAEYS en COOPMAN (Stoops feCii) : quantitatief
was de voortbrengst overweldigend : doch van een bloei,
te vergelijken met dezen van onze dicht- en prozakunst,
mocht er geen sprake zijn. Doorgaans beschouwde men het
tooneel als een minderwaardig vak.
Dat er een grondige kentering kwam is voor een goed
deel te danken aan den Gentenaar Oscar de Gruyter, die
omtrent 1910 in zijn geboortestad de vernieuwingsactie
inzette, welke hij als directeur van het Vlaamsche Volkstooneel,
later van den Schouwburg te Antwerpen, zou voortzetten.
Liet De Gruyter nog alle recht wedervaren aan het literair
element, aan het woord, niet zoo zijn opvolger aan de leiding
van het Volkstooneel, de Hollander Johan de Meester
jr., die insgelijks grooten invloed had op onze talrijke liefhebberskringen,
door zijn expressionnistische experimenten
waarbij hij alles en alien aan de regie ondergeschikt maakte.
TEEKENEN
VAN NIEUW
LEVEN
Een beslissenden stoot gaf de reeds oudere auteur
HERMAN TEIRLINCK : door zijn aesthetiek, die hij HERMAN TEIR-
LINCK ALS
slechts gedeeltelijk en vrij vaag formuleerde, en DRAMATURG
355