Bekijk het PDF bestand. - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

A. DE RIDDER ANDRE DE RIDDER, achtereenvolgens redactie-
Geb. in 1888
secretaris van Vlaamsche Arbeid en oprichter van De
Boomgaard, heeft in een vijftal romans den gemoedstoestand
van de stadsjeugd uit zijn dagen willen teekenen, doch is
daarin niet overtuigend geslaagd. Gelukkiger dan in dit goedkoop
dandyisme uit de tweede hand is hij als auteur van de
geromanceerde levensbeschrijvingen van Ninon de Lenclos en
Jean de la Fontaine. Nadien wijdde hij zich aan de verdediging
van de jongste schilderkunst en schreef hij over onze literatuur,
meest in het Fransch.
Een andere figuur uit dit groepje is P. GUSTAAr VAN HECKE,
(pseudoniem : Johan Meylander) die in verschillende genres
belangwekkende proeven leverde, o. m. beschouwingen over
Fashion.
Van geheel anderen, lyrisch-fantastischen aard is
VAN
WALDEN
het werk van HUGO VAN WALDEN, schuilnaam voor
U. Temmerman) Jules Temmerman. Elooi in 't Woud, zijn eersteling,
1877-1934
hoewel als roman mislukt, bevatte menige hoogge-
stemde woudbeschrijving. Ziekte belette den dichterlijken,
droomerig aangelegden auteur de voile maat van zijn kunnen
to geven : De gulden Slede en andere novellen.
Ongetwijfeld de persoonlijkste prozaist van dit
W. ELSSCHOT
(Alfons De Ridder) groepje is WILLEM ELSSCHOT, eigenlijk Alfons De
Geb. in 1882 Ridder. Villa des Roses (1913) heet zijn eerste werk
naar den naam van een Parijsch pension. Sober en pikant
verteld, zonder eenige mooidoenerij, met bondige hoofdstukken,
meer suggereerend dan uitdrukkelijk zeggend, trof het
vooral door den koelen humor en de levendige karakterteekening.
De novelle Een Ontgoocheling en het dorpsverhaal De
Verlossing stonden lang niet zoo hoog. Doch in Lijmen (1924),
den roman van een publiciteitszaak waarvan de leider zijn
slachtoffers telkens eenige duizenden exemplaren « aanlijmt »
van een tijdschriftje dat Been enkelen abonne telt, slaat de
ironie vaak in sarcasme over. De voile maat van zijn kunnen
gaf hij in Kaas, eveneens een roman uit een banaal burgerlijk
zakenwereldje; Tsjip (1933) zijn mildste werk, vol verholen
ontroering en genegenheid ; en het schrijnende verhaal
Pensioen.
330