Bekijk het PDF bestand. - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

arbeid in een georganiseerde maatschappij. Met een weemoedig
ironischen glimlach ziet hij eindelooze rijen van geslachten
voorbijtrekken, naar een niet of nauwelijks to onderscheiden
doel. Zijn stiji past goed bij deze mijmeringen van dichterlijk
geleerde, zonder overtuigende scheppingskracht, evenwel.
Bet nieuwe Jeruzalem, eerste van de zes deelen, is het beste;
naast het vroegere, De Bevrijders, een beeld van het leven der
Hollandsche burgerij onder Napoleon, in een futloozen tijd
van stoffelijk en zedelijk verval. Prof. Van Moerkerken
schreef ook voor het tooneel, waarin hij veel belang blij ft
stellen.
Waar het gaat over een genre als de historische roman,
dat veel vrijheid laat aan de verbeeldingskracht is het niet
verwonderlijk dat ook vrouwen zich hierin onderscheiden
hebben.
A. STEENHOFF-
SMULDERS
1871-1933
M. RUTTEN-
KOENEN
Geb. in 1879
ALBERTINE STEENHOIT-SMULDERS en MARIE
RUTTEN-KOENEN, tevens dichteressen, gaven hun
eerste werk in het Katholiek weekblad Van onzen
Tijd (verdwenen in 1920). Geen van beiden is een
sterke personaliteit. Mevr. Steenhoff-Smulders
schreef Sprookjes van de Schemering en verhalen, aantrekkelijk
in hun eenvoud en zachte ontroering : Jan van Arkel, Jacoba
van Beieren, Een Abdisse van Thorn, alsook een bewerking van
middeleeuwsche legenden : Uit het Bienboec.
Marie Koenen beeldt meer het Roomsche geestelijk leven
in haar verhalen uit, die zij liefst plaatst in haar Zuidlimburgsche
streek. Innig zijn romantisch gevoel en werkelijkheid
erin dooreengeweven : De Witte Burcht, Sproken en Legenden,
Het Wonderboek, Wat was en rverd; de historische romans De
Wilde Jager en een paar minder geslaagde uit het Merovingische
tijdperk. Hedendaagsche menschen en toestanden uit
haar land schilderen Het Horne — de ondergang van een
boerengezin en De Moeder.
MARIE KOOY VAN ZEGGELEN, die mooie verhalen over Indie
schreef : De gouden Kris, Koloniaaltje, gaf een zestal verdienstelijke
historische romans w. o. Een Broederdienst in 1815, De
Plaetse aan de Vegt.
Met JOHAN VAN DER WOUDE keeren wij eveneens terug tot
288