Bekijk het PDF bestand. - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

Willems was een krachtige persoonlijkheid en een van de
weinige Zuid-Nederlanders die zich onder het Hollandsch
bewind hartstochtelijk ingespannen hadden voor het welgelukken
der pogingen van Willem I, tot wederopleving van eigen
taal en letteren. Ambtenaar te Antwerpen, verdedigde hij het
Nederlandsch tegen zijn talrijke verguizers, bestudeerde ons
literair verleden en dichtte o.a. een lange ode Aen de BeIgen
(1818). Hij verkeerde, persoonlijk of door brieven, met
Hollanders als J. E. Potgieter en W. Bilderdijk.
Begin 1831 als ontvanger der registratie naar Eekloo
verbannen, schreef hij roerende klachten aan zijn vrienden.
Eerst langzaam berustte hij in den nieuwen toestand, tot hij
in 1835 naar Gent beroepen werd, waar den geleerde een
gunstige werkkring wachtte. Nog te Eekloo, gaf hij een berijmden
Reinaert de Vos, met een merkwaardig voorbericht,
en legde hij een verzameling oude liederen aan, die eerst na
zijn dood door de zorgen van F. A. SNELLAERT verscheen.
Een belangrijk punt uit zijn strijd voor het eerherstel van
zijn taal was de regeling van de spelling, op een wijze die
reeds twintig jaar nadien de volstrekte eenheid in de schrijfwijze
met het Noorden mogelijk maakte. Op het gebied van
de Nederlandsche taal- en letterkunde betoonde hij zich een
baanbreker, vooral door de oprichting van het merkwaardig
tijdschrift het Belgisch Museum (1836-48), orgaan van de
Maetschappij ter bevordering der Nederduytsche tael- en
letterkunde >>. Door de uitgave van middeleeuwsche teksten
trachtten Willems en zijn vrienden : BLOMMAERT, SERRURE,
BORMANS, kanunnik DAVID, SNELLAERT... belangstelling en
eerbied te wekken voor de eigen taal en het nationale verleden.
Hun hoofdzakelijk philologische bedrijvigheid houdt
aldus verband met de algemeene romantische strooming.
Veel onmiddellijker brak deze tijdgeest door in de eerste
voortbrengselen van de ontwakende Zuidnederlandsche literatuur.
De meer ontwikkelde jonge Vlamingen echter, stonden
rechtstreeks onder invloed van de classicistische Hollanders :
Bilderdijk, Helmers en ook Tollens, wier navolging nadeelig
en remmend werkte. Dit gold in de eerste plaats voor
PRUDENS VAN DUYSE en KAREL LODEWIJK LEDEGANCK.
187