Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Pop reissues & Rock<br />
reissues<br />
Nieuw op Pseudonym:<br />
Mayfly - Mayfly LP<br />
Begin zeventiger jaren was progrock populair en dat was ook het Noord-Hollandse Bergen<br />
niet ontgaan. Hier ontstond Mayfly, oorspronkelijk Guruperide genoemd, maar vanaf 1971<br />
opererend onder de nieuwe naam. In 1973 nemen ze hun eerste plaat op met hulp van<br />
Martin Duiser, de producer van o.a. Wally Tax. Het album laat een mooie mix horen van<br />
folk, pop en psychedelica en we krijgen ook twee bonustracks te horen. Deze heruitgave<br />
heeft een fraaie klaphoes met unieke foto’s en in de teksten komen de ex-leden ook aan het woord.<br />
Drama - Melodrama LP<br />
Toen After Tea in 1971 ermee kapte was het eerste project dat Polle Eduard uit de grond<br />
stampte Drama. Met Shell Schellekens (drums), Ulli Grün (toetsen) en Frank van der<br />
Kloot (gitaar, zang) wordt gewerkt aan een geluid in de richting van de dan erg populaire<br />
Westcoast sound. Helaas werd het album nergens opgepikt en raakt in de vergetelheid,<br />
totdat Pseudonym het in 1997 op cd uitbracht. Deze uitgave bevat vijf nummers van het<br />
album, aangevuld met evenveel niet eerder uitgebrachte songs. Ook deze uitgave heeft een klaphoes, mooie<br />
foto’s en uitstekende begeleidende teksten.<br />
The Dream - Rebellion LP<br />
The Dream is weer zo’n band die niemand nog kent en dat is in dit geval niet vreemd.<br />
slechts drie singles brachten ze uit, maar die zijn zo wonderschoon dat ze een heruitgave<br />
verdienen. De band draait vooral om Floris Kolvenbach, zijn verhaal kun je in de tekst<br />
terug vinden. De band begon in 1967 als Mother’s Love en het materiaal dat daar nog van<br />
te vinden was, maakt Rebellion tot een compleet album. Uitstekende psychedelica (luister<br />
vooral naar The Doting King) met een hoofdrol voor de hammond in het titelnummer.<br />
Tee-Set - Emotion 2CD<br />
Met klassieke singles als Ma Belle Amie en She Likes Weeds had het uit Delft afkomstige<br />
Tee-Set tot ver over de landsgrenzen groot succes. De band rond zanger Peter Tetteroo<br />
en organist Hans van Eijk (pas na dit album vast lid van de groep, maar hij levert wel<br />
een aantal songs voor Emotion) werd in 1965 opgericht en deze dubbel-cd volgt vooral<br />
de beginjaren tot en met het eerste album Emotion. Een heleboel bonustracks van o.a.<br />
Tetteroo solo en een vroege incarnatie The Shats naast alternatieve mixen en demo’s maken het beeld compleet.<br />
Met natuurlijk de door Robbie van Leeuwen geschreven hit Early In The Morning. (Bert Dijkman)<br />
Normaal - De Wilde Joaren 2CD<br />
Voorop De Wilde Joaren staat prominent vermeld dat we hier te maken hebben met niet<br />
eerder uitgebracht radioarchiefmateriaal. Op de achterzijde blijkt dat dit afkomstig is van<br />
drie concerten: Vara’s Lijn 3 uit 1977, Veenendaal 1980 en het Lochemfestival 1982. Je<br />
hoort de band zich in de loop van de jaren ontwikkelen tot het fenomeen dat Normaal<br />
geworden is. Doordat het geheel opgenomen is voor de radio is de geluidskwaliteit prima,<br />
maar horen we tegelijkertijd ook dat Normaal in deze vijf jaar een opwindende live-band is. Kortom: De Wilde<br />
Joaren-dubbelaar is een welkome aanvulling. (Hermen Dijkstra)<br />
Reissues<br />
ALLMAN BROTHERS<br />
BAND<br />
Live At The Beacon<br />
Theater 2CD /Live At<br />
Great Woods DVD<br />
De Allman Brothers brengen met enige regelmaat<br />
shows uit van begin jaren zeventig en ook van<br />
de laatste tours zijn registraties verkrijgbaar. Nu<br />
Derek Trucks en Warren Haynes (opnieuw) de band<br />
verlaten en de dagen van de Allmans geteld lijken,<br />
worden er ook nieuwe registraties uitgebracht van<br />
de comebackjaren. Hadden we al First Set en 2nd<br />
Set, allebei geen complete shows, nu krijgen we een<br />
complete Beacon-show uit 1992 en een tv-opname<br />
uit 1991. Op de dubbel-cd Play All Night speelt een<br />
uitstekende band de pannen van het dak. Klassiekers<br />
als Statesboro Blues, In Memory Of Elizabeth Reed en<br />
Dreams worden afgewisseld met dan nieuw materiaal<br />
BONNIWELL MUSIC MACHINE<br />
Bonniwell Music Machine CD<br />
(Big Beat/V2)<br />
The Music Machine was een van de vele psychedelische acts die L.A. in de jaren<br />
zestig rijk was. Zij onderscheiden zich door een geluid dat gedomineerd werd door<br />
fuzzgitaren en een farfisa orgel – wat leidde tot de hit Talk Talk – en een opvallend<br />
uiterlijk: alle leden hadden zwart geverfd haar en een zwarte handschoen. De eerste jaren van de band<br />
werden door Ace al eerder behandeld in de uitstekende collectie The Ultimate Turn On, deze heruitgave richt<br />
zich op de latere jaren als de band zich naar opperhoofd Sean Bonniwell heeft vernoemd. Bonniwell schrijft<br />
in deze periode als een bezetene en vele tracks zouden nooit het daglicht gezien hebben, ware het niet dat<br />
Big Beat zich tot taak stelde deze te verzamelen. We horen op de eerste schijf vooral de singles en outtakes<br />
van het oorspronkelijke tweede album van de band dat in 1968 verscheen. Schijf twee is gevuld met die<br />
songs van Bonniwell, aangevuld met demo’s en andere rarities. (Bert Dijkman)<br />
RONNIE LANE & SLIM CHANCE<br />
Oh La La; An Island Harvest 2CD<br />
(Island/Universal)<br />
Als Ronnie Lane in 1973 The Faces verlaat, heeft hij het helemaal gehad met de<br />
muziekbusiness. Met Small Faces had hij groot succes, maar die band werd aan<br />
alle kanten genaaid door managers en maatschappijen en de jaren met The Faces<br />
vol decadentie stonden haaks op zijn levensfilosofie. Met een treffend gekozen bandnaam Slim Chance<br />
maakt hij dan ook een paar prachtige platen vol folkrock die haaks staan op de machobravoure van eerder<br />
werk. Deze collectie richt zich op de twee platen die hij voor Island maakte en daarom is er geen track van<br />
het solodebuut Anymore For Anymore – gelukkig wordt dat opgevangen door een aantal nummers van<br />
dat album in een live-versie toe te voegen. Ook horen we een paar niet eerder uitgebrachte tracks zoals<br />
een fraaie alternatieve versie van The Faces-classic Oh La La. De platen die hij voor Island maakte worden<br />
live gebracht in The Passing Show (dit jaar precies veertig jaar geleden); een legendarisch circus dat hem<br />
financieel de kop koste. Daar is een prachtige dvd van verschenen die je zeker eens moet zien. (Bert<br />
Dijkman)<br />
32<br />
33