Mania 305

Pop & Rock
Bestel nu in een van onze webwinkels
O.S.T.
Nebraska CD
(Warner)
Wie bekend is met de muziek van Tin Hat, zal niet verrast zijn dat Mark
Ortons composities zich uitstekend lenen voor een roadmovie. Zo
dacht ook Richard Ford, producer van deze soundtrack en de muzikale
rechterhand van regisseur Alexander Payne (o.a. Sideways). Samen met Orton werden voor
de film bruikbare fragmenten uit zijn bestaande repertoire gekozen, alsook nieuwe songs
en variaties opgenomen. Ook andere leden van Tin Hat horen we terug op Nebraska, dat
bovendien een enkel oorspronkelijk liedje van de groep bevat. Het terugkerende thema van
de soundtrack is in al haar varianten en facetten eentje die niet snel verveelt. Het zijn delicate,
dan weer meeslepende en melancholieke uitvoeringen, die prima passen bij alle stemmingen
van de film. Ook de intieme bezetting is rijk aan variatie dankzij Ortons veelzijdige gitaarspel en
het aanvullend gebruik van violen, accordeon, klarinetten, trompet, harmonica, en piano. Ook
zonder de film te zien, voelt Nebraska aan als een belevenisvolle soundtrack. (Corné Ooijman)
t
S
a
p
e
l
p
l
a
a
t
j
e
s
MIKE OLDFIELD
Man On The Rocks CD / 2CD Deluxe / 3CD Super Deluxe Limited /
LP
(Virgin/Universal)
Het werken aan de reissues van zijn albums Five Miles Out en Crises uit
respectievelijk ‘82 en ‘83 deed bij Mike Oldfield de inspiratie opleven. De
muzikale aanpak op die albums (en het ook uit die tijd stammende Discovery) heeft duidelijk
zijn sporen nagelaten op dit nieuwe Man On The Rocks, zijn eerste nieuwe werk sinds Music
of the Spheres uit 2008. Oldfield sloeg begin jaren tachtig een meer compacte rockgerichte richting in
en wist daardoor met singles als Moonlight Shadow, Five Miles Out en Shadow on the Wall de hitlijsten te
bereiken. De werktitel ‘Rock’ van dit nieuwe album spreekt dan ook boekdelen. Het album is opgenomen met
behulp van onder meer producer Stephen Lipson (Jeff Beck, Simple Minds, Pet Shop Boys), topbassist Leland
Sklar en drummer John Robinson. Als zanger is de jonge Luke Spiller van The Struts aangetrokken die met zijn
toegankelijke stem het materiaal van de nodige hitpotentie voorziet zoals het op single verschenen Sailling
demonstreert. De smaakvolle combinatie van rock en folk, gegoten in pakkend songmateriaal en gelardeerd
met Oldfield’s onmiskenbare gitaarspel heeft een fris en geïnspireerd album opgeleverd. (Dries Klontje)
QUILT
Held In Splendor CD / LP
(Mexican Summer/Bertus)
Op de hoes van hun tweede album gaan de drie leden van Quilt zittend in een bootje
schuil onder kleurrijke dekens. Geheel in de stijl van de bandnaam klinkt de muziek van
het trio als een kleurrijke aanschakelijking van stijlen waarbij folk en sixties psychedelica
de hoofdmoot vormen. The Mamas & The Papas meet Jefferson Airplane of het vroege Pink Floyd, maar dan
in een modern jasje, eh, quilt. Hoewel je zou op basis van de muziek zou verwachten dat de band opereert
vanuit zonnig Californië, blijken Shane Butler, Anna Fox Rochinski en John Andrews uit Boston te komen. Voor
Held In Splendor werkten ze samen met geestverwant Jarvis Taveniere van Woods en werd gekozen voor een
wat puntiger aanpak. De trippy sfeer is gebleven, maar de tracks klinken nu veel meer als volwaardige liedjes.
De betoverende samenzang en melodieën vormen het sterkste wapen van deze fijne band. Held In Splendor is
een aanrader voor de liefhebber van (neo)psychedelische folk. (Marco van Ravenhorst)
MOTORPSYCHO
Behind The Sun CD / 2LP
Ook na vijfentwintig jaar leveren de
productieve Noren nog steeds met
grote regelmaat een nieuw album af. Gelukkig zijn
deze albums vrijwel altijd van hoge kwaliteit. Behind
The Sun mag aan dat lijstje worden toegevoegd. De
opnamen werden net als voorganger Still Life With
Eggplant gemaakt in de Brygga Studio’s, in thuishaven
Trondheim. Eveneens vertrouwd is het aantreden van
gastgitarist Reine Fiske, die op vrijwel de hele plaat te
horen is. Volleerd grijpt Motorpsycho op Cloudwalker
meteen de aandacht, door de onweerstaanbare groove,
afgewisseld met vederlichte melancholieke rustpunten.
Na de epische opener tempert men nog even de
gitaren voor het zwoele en tedere Ghost, als een
prelude voor wat nog gaat komen. Het duurt dan ook
niet lang voordat er weer van leer wordt getrokken. On
A Plate, met instant classic gitaarwerk, en Kvaestor, een
psychedelisch raspaardje, laten merken dat het menens
is. (Corné Ooijman)
NOTWIST
Close To The Glass CD / 2LP
En in de categorie plinkerpop een
nieuwe aanwinst. En o wat een leuke
liedjes en o wat een vage riedeltjes. De tracklist is
bijzonder onvoorspelbaar, het gebliep van de titeltrack
wordt gevolgd door een springerig liedje Kong,
om vervolgens over te gaan in het hypnotiserend
repetitieve Into Another Tune, etc.. Meer dan twintig
jaar doen deze genrespanners het al, maar daar kunnen
nog gemakkelijk twintig bij, zonder dat het gaat
vervelen. (Rena Postma)
NIELSON
Zo Van Ah Yeah CD
Hij viel meteen op in het eerste seizoen
van De Beste Singer-Songwriter van
Nederland. Scoorde een monsterhit met Beauty & De
Brains en zorgde voor hitmateriaal voor Miss Montreal
(Hoe) en BLØF (Mannenharten). Nu is het tijd voor het
debuutalbum van Nielson. Het volledig zelf geschreven
en co-geproduceerde album bevat naast de drie hits
ook nog tien andere tracks, die net zo fris klinken en
allemaal hitpotentie hebben. Het zit nu al gebeiteld
met de carrière van Nielson. (Erik Damen)
Luister
trip
ST. VINCENT
St. Vincent CD / LP
Pop & Rock
(Caroline/Universal)
Na haar verrassende en zeer geslaagde
samenwerking met Talking Head David Byrne
(Love This Giant uit 2012) komt Annie Clark,
oftewel St. Vincent, met haar vierde soloalbum.
De overstap naar een andere platenmaatschappij
en het feit dat de opvolger van het bijzondere
succesvolle Strange Mercy (2011) geen titel
heeft meegekregen, doen een nieuwe start
vermoeden, maar dat blijkt mee te vallen.
Niet dat St. Vincent daarmee niets verrassend
te bieden heeft, het is meer dat Clark in de
afgelopen jaren een volledig eigen sound heeft
ontwikkeld, waarbinnen deze plaat meer als een
logische volgende stap klinkt. Standaard is het
dus nog steeds niet wat ze doet, hooguit klinkt
ze op deze plaats iets toegankelijker dan op
haar eerste albums, met name in atmosferische
ballads als Prince Johnny en Severed Crossed
Fingers. Elders domineren dreigende bassen,
vreemde bliepjes en onverwachte wendingen.
Het is uiteraard St. Vincent zelf die de show
steelt met wat mogelijk haar beste plaat tot nu
toe is. (Marco van Ravenhorst)
18
19