Evaluatierapport (PDF, 6.47 MB) - Buitenlandse Zaken - Belgium

FINEXPO EVALUATION
Ten slotte zou de waarde van de exportprojecten ondersteund door FINEXPO vergeleken
kunnen worden met het totaalbedrag van de Belgische export naar deze landen. In de
vier belangrijkste landen van de FINEXPO interventie - Ghana, Algerije, Vietnam, en
Jamaica, is de verhouding van de door FINEXPO ondersteunde uitvoer tot de totale
uitvoer respectievelijk 12, 2, 6 en 22%.
De belangrijkste, door alle partijen onderkende beperking die de uitbreiding van
FINEXPO beperkt, is de begroting. De begroting is statisch en beperkt, maar de
uitbetalingniveaus lijken laag in vergelijking met het vastleggingskrediet en dit geldt
zowel voor intrestbonificaties als voor leningen van Staat tot Staat 49 . Daarvoor zijn er
drie verklaringen:
Voor wat betreft intrestbonificaties, is er per definitie een tijdsverloop tussen het
aangaan van de verplichting en de daadwerkelijke betaling van de
overeengekomen intrestbonificatie.
Eenenzestig procent (61%) van het beschikbare vastleggingskrediet is
daadwerkelijk besteed.
Voor Leningen van Staat tot Staat, worden bepaalde goedgekeurde projecten niet
uitgevoerd, in het bijzonder wanneer bij openbare aanbestedingsprocedures de
ondersteunde onderneming niet wordt geselecteerd.
Relevantie van het project
5.1.2. In hoeverre heeft FINEXPO haar doelstellingen
bereikt?
Om zijn doelen te bereiken moet FINEXPO ervoor zorgen dat de projecten die het
financiert relevant en effectief zijn met betrekking tot de twee doelen waaraan het een
bijdrage moet leveren.
FINEXPO moet de Belgische export bevorderen en bijdragen aan de ontwikkeling van de
begunstigde landen. Het programma wordt gefinancierd uit het budget van de Belgische
ontwikkelingssamenwerking 50 en een deel ervan wordt door de OESO beschouwd als
ODA. Dit is ongeveer alles wat we weten over het FINEXPO mandaat omdat:
het programma de activiteiten niet kan rechtvaardigen door te wijzen op het
federale buitenlandse handelsbeleid, omdat dit beleid een bevoegdheid van de
gewesten is en de gewesten zich vooral richten op de bevordering van KMOs,
terwijl FINEXPO zich voornamelijk richt op grotere bedrijven;
het ontwikkelingsbeleid van België zich richt op een beperkt aantal landen en
wordt vastgesteld op basis van indicatieve programma’s (ICP) geformuleerd in
samenspraak met elk van de betrokken landen. FINEXPO is niet gebonden aan dit
beleidskader en kan in elk land haar activiteiten ontplooien zolang het maar
opereert binnen de grenzen van de OESO voorschriften.
De afwezigheid van een extern Belgisch beleidskader wordt niet gecompenseerd door
interne regelgeving, visie op de middellange termijn, of uitgangspunten die de besluiten
49 Zie tabel 9, paragraaf 4.6.1
50 Van 1997 tot 2004, was de begroting van de Lening van Staat tot Staat toegewezen aan de FOD Financiën en de begroting
voor intrestbonificaties aan de FOD Buitenlandse Zaken. Sinds 2004 is het budget van de drie concessionele instrumenten
officieel geïntegreerd in het Directoraat Generaal voor de Begroting voor Ontwikkelingssamenwerking (DGOS). Het beheer van
de applicaties werd gedeeld tussen de twee FPS. Na de hervormingen van 2010 moet de begroting voor intrestbonificaties,
giften en stabilisaties worden toegewezen aan de FOD Buitenlandse Zaken, en de begroting voor Leningen van Staat tot Staat
moet op de DGOS-begroting blijven en door de FOD Financiën worden beheerd.
see
Final report – page 69