Evaluatierapport (PDF, 6.47 MB) - Buitenlandse Zaken - Belgium

FINEXPO EVALUATIE
Lopende (recurrent) kosten,
Verscheping- en verzendkosten,
Vertragingen in de aflevering,
Milieu-impact van bepaalde sectorale hulpstromen zoals infrastructuur,
Opwerpen van drempels om toegang tot markten af te schermen
(handelsverstoring),
Invloed op de buitenlandse schuld van het ontvangende land,
Inefficiënte allocatie van middelen ten gevolge van het aanschaffen van goederen
of diensten die niet optimaal geschikt zijn voor het doel waarvoor ze verworven
worden, of een lagere prioriteit hebben,
Gebrek aan ‘ownership’ van de partnerlanden over de hulp, en het afremmen van
de inspanningen om de integratie van deze landen in de wereldeconomie te
bevorderen.
Directe en indirecte kosten tenderen er naar de potentiële netto baten van de steun te
verminderen. Dit effect heet het schaduw schenkingselement 11 : aan het eind, is de
waarde van de lening van gebonden hulp lager dan de nominale waarde. Morrissey en
White (1996) 12 vonden verder dat de aan de steun verbonden preferentiële financiering
het concessionaliteitsniveau van de steun verder verlaagt in vergelijking met andere
vormen van gebonden hulp.
Er zijn echter ook positieve effecten van gebonden hulp, voornamelijk op het gebied van
financieel beheer. Een recente studie toont aan dat gebonden hulp het risico van ‘moral
hazard’ 13
vermindert in die landen waar corruptie veel voorkomt en waar de financiële
middelen mogelijk zouden kunnen worden aangewend (of misbruikt) voor minder
prioritaire doeleinden (Amegashie et al. 2007 14 ). Het beroep op gebonden hulp
vermindert dus het risico dat de financiële steun niet wordt ingezet om de
overeengekomen doelstellingen te bereiken. Dezelfde studie toont aan dat donoren de
hulp in de vorm van gebonden en gedeeltelijk gebonden steun verlagen (als deel van de
totale hulp) wanneer de ‘governance’ in een partnerland sterker wordt. De multilaterale
instellingen gebruiken gebonden en gedeeltelijk gebonden hulp om pervers gedrag bij de
ontvangende landen te kunnen inperken en belonen ‘goed gedrag’ door hulp aan te
bieden in de vorm van begrotingssteun. Deze conclusie echter geldt niet voor bilaterale
donoren die gebonden hulp niet lijken te gebruiken om ‘moral hazard’ te voorkomen.
Deze donoren kunnen gebonden hulp ook aanwenden om de herverdeling van het
inkomen te bevorderen of om speciale belangen in eigen land te dienen.
FINEXPO’s inspanningen om deze beperkingen aan te pakken
In theorie neemt FINEXPO de genoemde indirecte kosten in beschouwing in haar
vragenlijst aan de bedrijven, op basis waarvan FINEXPO vervolgens oordeelt of een
bepaalde interventie een risico in zich draagt om tot (te) hoge indirecte kosten te leiden.
De kwaliteit van de te leveren goederen en diensten kan worden beoordeeld op
basis van het technisch voorstel van de aanvrager,
see
11 Yassin, Aid-tying and the real value of foreign assistance: the case of Sudan, Pakistan Development review, 1991, Osei (2003) op cite,
Morrissey and White, Evaluating the concessionality of tied aid, Manchester School of Economic and social studies, 1996
12 Op. Cit.
13 Moral hazard ontstaat in een principal-agent relatie, waarbij de ene partij, genaamd een agent, handelt namens een andere partij,
genaamd de opdrachtgever. De agent heeft meestal meer informatie over zijn of haar handelingen of intenties dan de opdrachtgever,
omdat de opdrachtgever de agent meestal niet volledig kan controleren. De agent kan geneigd zijn om ongepast te handelen (vanuit
het oogpunt van de opdrachtgever) indien de belangen van de agent en de principal niet met elkaar overeenkomen.
14 Amegashie, Ouattara, Strobl, Moral Hazard and the composition of transfers: theory with an application to foreign aid, CESifo 2007
Final report – page 21