DE ROP, A. Bibliografie over de Mongo. T.VIII,f.2 (1956) (PDF format)

verzamelde. Het belangrijkste in dit materiaal zijn de
120 zinnen, die hij, op een paar uitzonderingen na, reeds
voor alle aangeduide dialekten verzameld heeft. W en ker
nam voor zijn studie van de Duitse dialekten 40 uitgezóchte
zinnen, waarin alle verschijnselen van klanken
vormleer vervat waren. De 120 zinnen van P. H u l­
s t a e r t geven een duidelijk inzicht in woordenschat,
spraakleer, fonetiek en tonetiek van ieder der opgenomen
Móngo-dialekten. Hoewel dit materiaal door het publiek
nog niet gekend is, laat het ons toe te besluiten, dat
het Lomóngo met zijn vele dialekten één taal uitm aakt,
die geografisch de verst verbreide taal is in Congo.
Het materiaal wijst eveneens op het feit dat de verschillende
dialekten van het Lomóngo onderling niet meer van
elkaar verschillen dan die van gelijk welke Europese
taal, en dat het niet de minste moeilijkheid oplevert om
een bepaald dialekt, verrijkt met de woordenschat van
andere dialekten, op te voeren tot « algemeen » Lomóngo.
III. R ijk d o m van h et Lonkundó-Lom óngD en w a t in die
ta a l g ep re ste e rd w e rd .
Het Lonkundó-Lomóngo is een zeldzaam rijke taal.
Men hoeft maar de werkwoordvormen na te kijken in de
Praktische Grammatica van P. H u ls ta e r t om tot het
besluit te komen, dat deze taal in staat is de meest
verscheidene en fijne schakeringen weer te geven.
De woordenschat biedt dezelfde rijkdom : de meest
abstrakte termen komen erin voor naast woorden die een
duidelijke beschrijving geven van toestand of handeling
(x). We kunnen de proef nemen door enkele woorden
(‘) Het Lonkundó heeft geen bijvoeglijke naamwoorden van hoedanigheid.
Om een hoedanigheid weer te geven bedient men zich van zelfstandige naamwoorden,
die door het connectief verbonden worden aan persoon of zaak, waaraan
die hoedanigheid wordt toegeschreven. Die zelfstandige naamwoorden zijn
abstrakte termen : schoonheid, dapperheid, enz.
Wij voegen hier enkele voorbeelden aan toe van abstrakte woorden. (Wij