DIE ROL VAN TAALAKTIVISME BY DIE HERWAARDERING VAN ...

Taalaktivisme in Indië word gekenmerk deur die opponerende standpunte van die
plaaslike taalbewegings. Hierdie bewegings ondersteun óf die outonomie van die
moedertaal as volwaardige medium van onderrig (vanaf primêre tot gevorderde stadium)
óf die vinnige oorskakeling na Engelsmediumonderrig. Die gevestigde elite kan volgens
die indeling van Annamalai (1999) as reformisties beskou word omdat hulle die
ontwikkeling van plaaslike tale as medium van onderrig bepleit. Teenoor hulle staan die
nuwe elite wat die status quo wil behou deur die sterker tale, insluitend Engels, as
onderrigtale te gebruik. Na gelang van die klassifikasie van Ishida (2003:1) is die
teenwoordigheid van groot welvaart onder die bevolking gekombineer met die
teenwoordigheid van groot taaldiversiteit dié bepalende faktore vir ontstaan van
taalbewegings. In Indië met sy verskeidenheid van tale is dit egter betekenisvol dat sterk
aktivistiese bewegings grootliks afwesig is. Dit kan moontlik toegeskryf word aan die
afwesigheid van ’n groot welvarende middelklas.
2.8. Slotsom
Oor die jare het taalbeplanning as studiegebied ontwikkel van ’n veld waar primêr op die
beplanning van meerderheidstale gefokus is, tot ’n meer volwasse veld wat ook die totale
taalekologie in ag neem. Een aspek wat volgens Baldauf (1994:1) agterweë gelaat is, is
die ‘onbeplande’ kant van taalbeplanning. Hieronder kan die rol wat taalgemeenskappe in
die ontwikkeling en behoud van hulle eie tale speel, of dit op die agenda van amptelike
taalbeplanners verskyn al dan nie, sorteer. Hierdie aspek, naamlik die rol van
taalgemeenskappe, is om verskeie redes belangrik. Eerstens bestaan taalaktivisme en
taalbeplanning binne dieselfde arena. Die een beïnvloed die ander. Tweedens, waar twee
of meer tale langs mekaar bestaan, kan een van die tale nie net geïgnoreer word wanneer
die ander verhef word nie. Baldauf (2004:83) skryf die algemene mislukking van
aanvanklike taalbeplanningsaksies vir Engels as enigste onderrigtaal in Papoea-Nieu-
Guinee toe aan die miskenning van aktivisme vir die minderheidstaal as taal van onderrig
en leer. Vroeëre bo-na-benede beheer van onderwys, waar slegs Engels as onderrigtaal
gebruik is, is omgekeer namate die gedesentraliseerde grondvlakbeleide meer suksesvol
was. Derdens moet onthou word dat taalbeplanning en taalbeleidsbesluite magsverwant
83