DIE ROL VAN TAALAKTIVISME BY DIE HERWAARDERING VAN ...

DIE ROL VAN TAALAKTIVISME BY DIE HERWAARDERING VAN ... DIE ROL VAN TAALAKTIVISME BY DIE HERWAARDERING VAN ...

etd.uovs.ac.za
from etd.uovs.ac.za More from this publisher
27.01.2014 Views

onderrigtaal in hierdie skole aangebied moet word. Tekenend hiervan was ’n berig in Rapport (15 Januarie 1995) waarin Hennie van Deventer, destydse voorsitter van die Afrikaanse Ouervereniging, sê dat die beginsel van Afrikaanse skole verdwyn het. In die berig word anonieme regsgeleerdes aangehaal wat van mening was dat die Grondwet eintlik ’n verbod op Afrikaanse skole geplaas het as sou beteken dat net Afrikaanse kinders daar toegelaat hoef te word. Omdat die Grondwet ’n groter premie plaas op toeganklikheid tot gehalteskole as op taal- en kultuurfaktore en die regering gelas was om toe te sien dat taal- en kultuurfaktore nie in die pad van gelyke toegang tot onderwysinstellings staan nie, uitsluitlike Afrikaanse skole en universiteite dus statutêr onmoontlik geraak het (aldus die berig). Hierdie vrees van Afrikaanse belangegroepe is vyftien maande later bevestig toe die Konstitusionele Hof beslis het dat die staat nie onder verpligting was om moedertaalskole geldelik in stand te hou nie. Die uitspraak het verder bepaal dat as taal- en kultuurgroepe kultuureie skole wou hê, hulle dit self as private instellings tot stand moes bring. Vanuit die swart gemeenskap het die druk vir die maksimale benutting van skoolruimte voortgeduur. Veral omdat swart onderwys vir jare lank ’n groot agterstand teen dié van wit onderwys gehad het, het aktivisme uit hierdie geledere groot druk op veral Afrikaanse skole en teen Afrikaans as onderrigtaal geplaas. Uit die uitsprake van regeringslui kon afgelei word dat hierdie agitasie positief deur die regering ondersteun is, veral nadat Afrikaanse skole in Mpumalanga verbied is om saam te smelt om sodoende ’n Afrikaanse moedertaalskool te behou. Hierdie toedrag van sake het tot ’n hernude poging deur Afrikaanse taal- en kultuurorganisasies gelei om die taalbepaling oor onderwys in die finale grondwet te verbeter. Hierdie druk het daartoe gelei dat die grondwetlike onderhandelings in April en Mei 1996 amper ’n dooiepunt bereik het. Alhoewel die finale grondwet toe nie genoegsame beskerming aan moedertaalskole gebied het nie, is tog aanvaar dat ’n veelvoud van wigte en teenwigte vir insluiting in die grondwet beding is wat moedertaalonderrig moontlik sou maak. 260

Alhoewel dit dus wou lyk asof die regering nie moedertaalonderrig as prioriteit beskou het nie, was daar tog enkele positiewe geluide vanuit regeringskant. Hierdie positiewe verandering in houdings kan beoordeel word teen Annamalai (1986) se siening dat: alhoewel aktivisme van memorandum tot opstand beweeg, en alhoewel die invloed van aktivisme op beleid relatief is tot die mag waarmee dit gepaard gaan, is dit tog ook duidelik dat taalbeplanning ’n proses van versoening tussen die beplanners en die publiek is. Dit is ’n voortdurende proses van aksie en teenreaksie. Van die taal- en beleidsveranderinge kan selfs op gemeenskapsvlak wees en hoef glad geen bybetekenis vir die regering in te hou nie. Waarskynlik die veelseggendste ontwikkeling tot nog toe was twee uitsprake van die destydse Minister van Onderwys, prof. Kader Asmal, dat moedertaalonderrig verpligtend gemaak word vir die eerste vier jaar van ’n leerder se skoolloopbaan en dat eksamenvraestelle voortaan in al die amptelike tale gedruk sou word. Sterk uitsprake ten gunste van moedertaalonderwys deur die Adjunkminister van Onderwys kry ook dekking. Die verslag van die Gerwel-Kommissie, waarin aanbeveel word dat ten minste twee Afrikaanse universiteite behoue moet bly, word ook bekend gemaak. Opnute besinning oor die rol van moedertaalonderrig met behoorlike onderrig in Engels kom volgens ʼn mediarekord in Die Burger van 27 Januarie 2004 voor. Dit volg op “’n onopvallende sinnetjie uit die mond van die Minister van Onderwys, mnr. Kader Asmal”. Op ’n vraag waarom veral swart leerders swak uitslae gehad het, al het hulle matriek formeel geslaag, het hy gesê dit is “omdat hulle nie die eksamen in hul moedertaal afgelê het nie, maar in Engels”. Jorisna Bonthuys (Die Burger, 19 Junie 2004) berig dat Asmal se opvolger as minister van onderwys, Naledi Pandor, in haar begrotingsrede in die parlement gesê het dat tel, lees, skryf en moedertaalonderrig vir minstens die eerste drie skooljare, die fokuspunt van die Departement sal wees. Die Burger (23 Oktober 2004) berig dat die Minister aangekondig het dat die Wes-Kaapse onderwysplan van moedertaalonderrig van Graad R tot Graad 6 na ander provinsies uitgebrei sal word indien die Raad van Onderwysministers so besluit. Beeld (17 Mei 2005) berig dat die Direkteur-Generaal van Onderwys, mnr. Duncan Hindle, ook erken het dat 261

onderrigtaal in hierdie skole aangebied moet word. Tekenend hiervan was ’n berig in<br />

Rapport (15 Januarie 1995) waarin Hennie van Deventer, destydse voorsitter van die<br />

Afrikaanse Ouervereniging, sê dat die beginsel van Afrikaanse skole verdwyn het. In die<br />

berig word anonieme regsgeleerdes aangehaal wat van mening was dat die Grondwet<br />

eintlik ’n verbod op Afrikaanse skole geplaas het as sou beteken dat net Afrikaanse<br />

kinders daar toegelaat hoef te word. Omdat die Grondwet ’n groter premie plaas op<br />

toeganklikheid tot gehalteskole as op taal- en kultuurfaktore en die regering gelas was om<br />

toe te sien dat taal- en kultuurfaktore nie in die pad van gelyke toegang tot<br />

onderwysinstellings staan nie, uitsluitlike Afrikaanse skole en universiteite dus statutêr<br />

onmoontlik geraak het (aldus die berig). Hierdie vrees van Afrikaanse belangegroepe is<br />

vyftien maande later bevestig toe die Konstitusionele Hof beslis het dat die staat nie<br />

onder verpligting was om moedertaalskole geldelik in stand te hou nie. Die uitspraak het<br />

verder bepaal dat as taal- en kultuurgroepe kultuureie skole wou hê, hulle dit self as<br />

private instellings tot stand moes bring.<br />

Vanuit die swart gemeenskap het die druk vir die maksimale benutting van skoolruimte<br />

voortgeduur. Veral omdat swart onderwys vir jare lank ’n groot agterstand teen dié van<br />

wit onderwys gehad het, het aktivisme uit hierdie geledere groot druk op veral Afrikaanse<br />

skole en teen Afrikaans as onderrigtaal geplaas. Uit die uitsprake van regeringslui kon<br />

afgelei word dat hierdie agitasie positief deur die regering ondersteun is, veral nadat<br />

Afrikaanse skole in Mpumalanga verbied is om saam te smelt om sodoende ’n Afrikaanse<br />

moedertaalskool te behou.<br />

Hierdie toedrag van sake het tot ’n hernude poging deur Afrikaanse taal- en<br />

kultuurorganisasies gelei om die taalbepaling oor onderwys in die finale grondwet te<br />

verbeter. Hierdie druk het daartoe gelei dat die grondwetlike onderhandelings in April en<br />

Mei 1996 amper ’n dooiepunt bereik het. Alhoewel die finale grondwet toe nie<br />

genoegsame beskerming aan moedertaalskole gebied het nie, is tog aanvaar dat ’n<br />

veelvoud van wigte en teenwigte vir insluiting in die grondwet beding is wat<br />

moedertaalonderrig moontlik sou maak.<br />

260

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!