DIE ROL VAN TAALAKTIVISME BY DIE HERWAARDERING VAN ...

3.4.7. Kodering van tekste
Kodering behels die proses waardeur sekere segmente van tekste aan bepaalde
betekenisvolle etikette of kodes verbind word.
3.4.8. Analise van resultate
Hierdie proses behels die lees en herlees van tekste met die doel om sin te maak uit die
patrone en temas wat uit die data mag opduik. Die analise van die gedrukte mediarekords
wat vir die doel van hierdie studie versamel is, lewer konsepte, betekenisse en definisies
in terme waarvan hedendaagse taalaktivisme verstaan word.
Hierdie studie fokus primêr op ’n analise van gedrukte mediarekords oor taal in Suid-
Afrika wat tussen 1994 en 2005 opgelewer is. Die hoofrede hiervoor is die hoë
frekwensie van beriggewing oor taalaktivisme in die gedrukte media. Dit is algemeen
bekend dat die gedrukte media, in ʼn groter mate as ander media soos televisie en radio,
die kwessies wat met taalaktivisme en moedertaalonderrig verband hou, dek. Die analise
begin met tersaaklike rekords vanaf 1994, met die aanbreek van die nuwe demokratiese
bedeling, en eindig in 2005. Die tydperk bied dus die basis vir ’n historiese siening van
die verskynsel van taalaktivisme tydens die sogenaamde demokratiseringstydperk.
Die mediarekords is deur joernaliste geskep en in die geval van briewe, deur lesers van
die onderskeie koerante, dikwels in reaksie op mediaberigte, rubrieke, artikels,
lesersbriewe, ens. Aangesien wetenskaplike ondersoek die kredietwaardigheid van
bronne hoog ag, is dit nodig om te noem dat joernaliste nie slegs vir die leserspubliek
skryf nie, maar dat hulle werk ook krities deur hulle kollegas geanaliseer kan word.
Hedendaagse joernaliste se werk word op die werk van hul voorgangers gebaseer en hulle
konseptualisering van die geskiedenis van moedertaalonderrig en taalaktivisme.
Die kategorieë of temas wat in die studie gebruik is, gebaseer op die sewe instrumente
van taalaktivisme, is die volgende: aktivistiese navorsing; mediadekking (neutraal en
107