DIE ROL VAN TAALAKTIVISME BY DIE HERWAARDERING VAN ...

onderwerpe waaroor berig is, is onder meer bepaal, asook die verspreiding van
beriggewing per taalmedium van die koerante, die tipes beriggewing oor klagtes oor
taalregte, en die bronne van taalregte-insidente. Ten einde die geldigheid van die
gevolgtrekkings vas te stel, word vergelykings met die amptelike taalregteklagtes wat aan
Pansat gerig is, getref. Daar word vasgestel dat die media ’n betroubare barometer van
die gevoelens en gesindhede van sy lesers is, en dat dit dus die regering sal baat om toe te
sien dat elke burger se grondwetlike regte gehandhaaf word. Konflik kan vermy word
deur genoeg aandag aan taalprobleme te skenk om sodoende te verhoed dat dit styg. ʼn
Verdere slotsom is dat die gedrukte media ʼn belangrike rol kan speel om die
marginalisering van Afrikatale te voorkom deur die ideologie van vernakulisering in
plaas van internasionalisering te bevorder.
Fourie (1994), en D’Alessio en Allen (2000) het onder meer ook kwantitatiewe
taalanalises van aspekte in die Suid-Afrikaanse gedrukte media gedoen. Fourie (1994) het
bevind dat koerante se waarde nie onderskat mag word nie. Die Suid-Afrikaanse pers,
met meer as 5 000 geregistreerde koerante, vaktydskrifte, tegniese- en
verbruikerspublikasies, verteenwoordig die grootste persentasie gedrukte media in
Afrika. Dit is dus ’n belangrike bron van inligting vir die leserspubliek. D’Alessio en
Allen (2000) het ’n kwantitatiewe ondersoek oor die media se vooroordeel in die aanloop
tot die presidensiële verkiesings in die Verenigde State van Amerika (VSA) na 1948,
uitgevoer. Hulle doen ’n meta-analise van 59 kwantitatiewe studies deur middel van data
rakende partydige mediavooroordeel in presidentskapsveldtogte sedert 1948.
Verskillende tipes vooroordeel wat in ag geneem word, is: toegangbeheervooroordeel
(gatekeeping bias) wat in die praktyk beteken dat die een of die ander party voorkeur
geniet ten opsigte van die kies van berigte; dekkingsvooroordeel (coverage bias) wat ʼn
ondersoek van die volumedekking oor verskillende partye behels; en
verslaggewingvooroordeel (statement bias) wat die een of die ander party in die berig
beskerm. Die resultaat van die studie was dat daar geen noemenswaardige vooroordeel in
die perswese gevind kon word nie. In terme van die nuus op televisie toon dieselfde
studies dat daar wel tekens van dekking- en verslaggewingvooroordeel gevind kon word.
87