DIE ROL VAN TAALAKTIVISME BY DIE HERWAARDERING VAN ...

van lesers. Twaalf kategorieë of argumente word onderskei en ’n aantal tendense word
vasgestel. Op grond van hulle analise kon ’n verband tussen taal-oriëntasie en taalbeleid
vasgestel word.
Truter (2002) weer, doen ’n kwantitatiewe ontleding van die reaksie van
Afrikaanssprekendes op die veranderinge in die taalbeleid en die vermeende agterstelling
van Afrikaans in die Vrystaat vir die periode 1994 tot 1998. Die leemtes en meriete in
taalwetgewing op provinsiale en munisipale regeringsvlak word bespreek. Truter (2003)
doen ook ’n kwantitatiewe analise van moedertaalsprekers van Afrikaans se reaksie in
mediaberiggewing oor taalbeleidsveranderinge van die South African Broadcasting
Corporation (SABC) vir die tydperk 1994 tot 1996. Kwessies soos die amptelike
taaldebat, die taal van onderrig en wetenskap, en taalsake in die openbare uitsaaiwese
kom hierin onder die loep. Die analise is aan die hand van Schermerhorn (1970) se
minderheidsteorie gedoen. In ooreenstemming met hierdie teorie is die gevolgtrekking
dat indien die dominante groep, in hierdie geval die swart meerderheid, wil konvergeer,
maar die minderheidsgroep, in hierdie geval die Afrikaanssprekende, nie daarmee
gediend is nie, weerstand en konflik moontlik kan ontstaan. Soos ook uit die studie blyk,
het die SAUK se taaluitsprake in ʼn poging tot assimilasie, hewige reaksie by
Afrikaanssprekende ontlok. Na gelang van die teorie van Schermerhorn kom Truter tot
die slotsom dat die dominante groep, naamlik die regering, die Afrikaanssprekendes se
guns kon verwerf indien hulle die taalaspirasies van dié groep tegemoet gekom het.
Truter se waarneming is dat daar in 2001, tydens die skryf van die artikel, wel ʼn styging
in die aantal Afrikaanse TV-programme was en dat dit waarskynlik nie die geval sou
gewees het indien die SAUK-raad se besluite aanvaar is nie. Hoewel die studie dus wel
toon dat die ontneming van die taalaspirasies van ʼn minderheidsgroep tot weerstand
aanleiding kan gee, is die studie slegs vanuit ʼn Afrikaansgeoriënteerde uitgangspunt
gedoen. Weereens figureer aktivisme vir moedertaalonderrig nie in die studie nie.
Truter en Lubbe (2005) het ’n ontleding aan die hand van taalregteklagtes van
minderheidsgroepe oor die toepassing van die taalbeleid in Suid-Afrika gedoen. Die
ondersoek is op die gedrukte media se dekking van taalsake gerig. Die persentasies van
86