PDF Brochure - Amazon S3

ecensies
Quantum of Solace
the name is Craig, Daniel Craig
Wat is een James Bondfilm? Een film over iemand die James
Bond heet? Of een film die lijkt op de voorgangers? En wat is dat ‘lijken op’
dan? Vage vragen, maar precies de vragen waar het om lijkt te draaien bij de
nieuwste Bond, Quantum of Solace. Hoewel de film de box office kraakt, zijn er tegenstrijdige
geluiden. James Bond is James Bond niet meer. De strijd tussen voor- en tegenstanders begint.
het daar zo mis gaat (hij verklaart de
liefde) moeten we boeten in deel twee,
Quantum of Solace. Bond is getergd.
Hij gaf zijn hart aan Vesper, maar ze
bedroog hem en stierf ten slotte. Voor
zijn ogen.
Maar dan die credits! De stijl lijkt alle
Bondfilms te vangen en ademt jaren
‘60-‘70 en daarom ook het ´nu´ uit.
Liggende vrouwen met ronde vormen
in animatie, Bond die er doorheen gefilmd
is. Dat alles met muziek van Jack
White en Alicia Keys.
Inmiddels is het 3-2. De voorstanders
nog steeds aan de leiding.
door
Gerlinda Heywegen
filmstill
© Danjaq, LLC,
United Artists Corporation,
Columbia
Pictures Industries
Waar iedereen over te spreken is, zijn
de twee actiescènes aan het begin van
de film, allebei onder de noemer ‘de
ultieme achtervolging’. Het lijkt alsof
regisseur Marc Forster (The Kite Runner,
Finding Neverland) zijn inspiratie
gehaald heeft uit het free running: de
‘sport’ waarbij jongens, alsof het niets
is, over daken, schuttingen, hekken
en muren rennen. Eén scène speelt in
Siena, Italië. Natuurlijk tijdens de Palio,
de wereldberoemde paardenrace
op het kleine plein van het oude stadje.
Bond begeeft zich, vallend door kerkramen,
via balkonnetjes langs huizen
van vier hoog door de stad; alles kan
en niets houdt hem tegen. Het is alleen
jammer dat er weinig paarden aan te
pas komen. Die andere scène heeft iets
anders. Het laat zich raden dat het om
auto’s gaat, want daar houdt Bond van.
Wel duizend keer lijkt hij het loodje te
leggen, maar elke keer trekt er weer een
stoere grimas over het gezicht van Daniel
Craig als hij op miraculeuze wijze
ook deze (bijna-)botsing overleeft. En
zo hoort dat ook in een actiefilm.
2 - 0 voor de voorstanders.
Puristen
Maar daarna ontstaat het gekwakkel,
volgens de puristen. De gadgets (gevaarlijke
pennen, messen in schoenen)
zijn verdwenen. De uitleg erbij ook.
Geen getreuzel, actie! En dat mag niet,
dat weglaten. Een format is een format.
Daarom zou Casino Royale, deel
één van deze double feature, ook beter
zijn. Daar zit Bond nog regelmatig stil
en versiert de vrouwtjes. En omdat
milieu
Bond is sinds Daniel Craig niet meer
elegant in zijn vechtpartijen. Het is
wild geworstel, als hij zijn vijand maar
kan raken is het voor hem goed genoeg.
Als er dan geen speeltjes zijn, geen hebbeding
of bloed door de aderen, geen
fraaie matpartijen, dan maar een vijand
om lekker tegenaan te schoppen.
Anno 2008 valt het gevaar trouwens
onder de noemer ´milieu´. Bond kan
het niet schelen, maar zijn vijanden
opereren nu eenmaal onder de dekmantel
de aarde te willen redden.
Het is inmiddels 3-3.
Wat de stand uiteindelijk in het voordeel
van de voorstanders doet eindigen,
is Daniel Craig zelf. Die is zo cool,
zo boos, zo cynisch en heeft zoveel
pijn (en verbergt dat tegelijk met alles
wat hij in zich heeft), dat je hem haast
de enige waardige opvolger van Sean
Connery moet noemen. Hij helpt gewoon
iedereen overhoop en dat is wat
je wil. Momenteel is er maar één Bond:
Craig, Daniel Craig. .
134