You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ecensies<br />
Regisseur Martin Koolhoven is<br />
het enfant terrible van de Nederlandse<br />
film. Die titel heeft hij<br />
zich misschien wel zelf toegeëigend,<br />
hij lijkt hem in elk geval<br />
met veel plezier te dragen. Gelukkig<br />
eens een keer iemand die<br />
af en toe wat stennis maakt, wat<br />
zeurt en zich niet gedraagt alsof<br />
iedereen het met iedereen zo gezellig<br />
heeft.<br />
Koolhoven mag het allemaal<br />
doen omdat hij, als één van de<br />
weinigen, aan de lopende band<br />
films maakt. Waar de meeste<br />
filmmakers stellen dat ze zo lang<br />
op hun subsidie moeten wachten,<br />
gaat Koolhoven gewoon lekker<br />
door. In dat opzicht lijkt hij<br />
wel op de Duitse Fassbinder, van<br />
wie hij ook fysiek veel weg heeft.<br />
Hoewel Koolhoven niet zoveel<br />
talent in zijn totale lijf heeft als<br />
Fassbinder in zijn linkerpink,<br />
lijkt hij wel diens gedrevenheid<br />
te hebben. En dat is ook wat<br />
waard. Misschien zelfs wel een<br />
Gouden Kalf.<br />
Koolhoven maakte onder andere<br />
Het Schnitzelparadijs en pakt<br />
nu uit met Oorlogswinter. Dat is<br />
inderdaad dat boek waarvan een<br />
bepaalde generatie zal verzuchvlees<br />
en bloed is, een ´gewone´<br />
dus. Ze blijft beleefd, wil snel<br />
meegaan met wat agenten zeggen,<br />
niet moeilijk doen. Elke keer<br />
rekt het ongelofelijke gedrag en<br />
de onbegrijpelijke beslissingen<br />
van de agenten haar meegaandheid<br />
op. Wat ze niet doet, is haar<br />
zoontje opgeven. Ook niet als ze<br />
hem terugkrijgt. Want zij zegt<br />
dat het jongetje niet haar zoontje<br />
is. In een tijd waar nog geen<br />
DNA kan worden gecontroleerd,<br />
is het haar woord tegen dat van<br />
de politie. Een verloren zaak.<br />
Steeds verder koeioneert de politie<br />
haar, steeds verder zakt ze<br />
weg. Eastwood maakt er geen<br />
groot drama van, hij toont wat<br />
er gebeurt. En dat is al hemeltergend<br />
genoeg. Daarbij is Jolies<br />
perfecte acteerwerk zijn troef.<br />
De emoties die ze toont zijn<br />
voorstelbaar en lijken elke keer<br />
een schot in de roos.<br />
In een verhaal met schrijnende<br />
voorvallen, waarin een seriemoordenaar<br />
langzaam kinderen<br />
dood foltert, is Jolie Eastwoods<br />
baken. De camera kleeft net<br />
zo aan haar als dat Eastwood<br />
aan de andere acteurs, de decors,<br />
de verhaallijnen blijft<br />
plakken. Dat maakt dat Changeling<br />
geen uitweg biedt en<br />
nog eens doet verzuchten dat<br />
Clint Eastwood toch wel een<br />
bijzonder filmer is.<br />
GH<br />
Martin Koolhoven<br />
Oorlogswinter<br />
BFD<br />
ten dat het het fijnste boek uit<br />
haar jeugd was. Want wat was<br />
het spannend om voorgelezen<br />
te worden uit dat boek van Jan<br />
Terlouw.<br />
Oorlogswinter is op cinemascoop<br />
gedraaid, dat lekkere brede<br />
formaat. Kosten: slechts vier<br />
miljoen. Acteerprestaties: simpelweg<br />
goed. Einde verhaal.<br />
Verder is Oorlogswinter natuurlijk<br />
het zoveelste Tweede Wereldoorlogverhaal,<br />
met dit keer<br />
als hoofdpersonage de tiener<br />
Michiel (Martijn Lakemeijer).<br />
Met de Kerst in aantocht is de<br />
film op het goede moment uitgebracht:<br />
dankzij opnames in<br />
Litouwen zien we lekker veel<br />
sneeuw.<br />
Oorlog en verzet, de ideale combinatie.<br />
De ouderwetse combinatie<br />
ook. Goed of fout, zwart of<br />
wit. Dat het de jonge jongen wat<br />
tegenvalt als hij eindelijk zelf<br />
ook ondergronds kan, maakt<br />
de film, ondanks alle degelijkheid,<br />
toch spannend.<br />
GH<br />
Catherine Hardwicke<br />
Twilight<br />
Independent<br />
Tjee wat zijn vampiers toch populair.<br />
Vooral op televisie kan<br />
het sinds Buffy niet meer stuk.<br />
En dus verwachten en hopen<br />
de makers, en iedereen die van<br />
doen heeft met de film Twilight,<br />
dat er geld te halen valt. Geba-<br />
seerd op het immens populaire,<br />
onnozele boek van Stephenie<br />
Meyer, vertelt Twilight over een<br />
pubermeisje dat verliefd wordt<br />
op een jongensvampier. Deze<br />
jongen is zo wit geschminkt en<br />
kijkt zo moeilijk in de camera dat<br />
we wel móeten snappen dat hij<br />
een probleem met zich meetorst.<br />
Je hebt het ook niet makkelijk<br />
als je zeventien bent.<br />
Wat volgt is een film die niet<br />
mooi is, die niet campy is, die<br />
nergens spannend is. De film is<br />
gewoon vervelend. Terwijl regisseur<br />
Catherine Hardwicke<br />
(Thirteen) je voor de gek probeert<br />
te houden met ijdeltuiterige<br />
shotjes die evengoed geen<br />
enkel bijzonder beeld opleveren,<br />
kijk je naar een stelletje vampiers<br />
dat zich de vegetariërs onder de<br />
bloodsuckers noemt. Ze zuigen<br />
dieren leeg en laven zich nooit<br />
aan mensen. Heel nobel. En dan<br />
is het lastig verliefd worden. Althans,<br />
zo luidt de logica van dit<br />
werkje. Het duurt eeuwen voordat<br />
het meisje erachter komt<br />
dat de jongen, die ogenschijnlijk<br />
permanent met constipatie op<br />
de wc lijkt te zitten, doorheeft<br />
dat hij een mini-Nosferatu is.<br />
Zijn ogen veranderen van kleur.<br />
Zijn handen zijn koud. En wat<br />
is hij sterk! En...en...en oh jee,<br />
het lijkt Roodkapje wel. Maar<br />
dan saaier. Nee, Twilight had,<br />
ondanks het boek, een leuke puberfilm<br />
kunnen zijn. Eén waar<br />
ook volwassenen nog plezier aan<br />
hadden beleefd. Als er wat meer<br />
geld in de film was gestoken en<br />
er was gekozen voor goede acteurs,<br />
of op zijn minst voor wanstaltige<br />
prutsers. Nu hebben we<br />
soapies die van alles proberen<br />
maar er niet uitkomen. GH<br />
131