PDF Brochure - Amazon S3

inter view
“Ik hoef niet zonodig directeur te zijn”
schooltijd, toen Van Bommel plompverloren een koptelefoon op zijn
hoofd gedrukt kreeg. De metalklanken die hij hoorde, spraken hem
direct aan. Inmiddels is zijn smaak in de breedte uitgegroeid. “Ik hou
van metal, maar ook van singer-songwriters. Our Lady Peace is één
van mijn favoriete bands. Aan de andere kant luister ik ook naar Jay
Brannan, een Amerikaanse singer-songwriter die net een cd uitheeft.
Zolang het maar geen kauwgompop is en er mensen achter zitten die
er met hart en ziel mee bezig zijn. Als het te gepolijst is, kan ik het wel
leuk vinden, maar ben ik er ook zo op uitgekeken.”
Hoewel hij zichzelf niet bestempeld als hifi-freak, hecht Van Bommel
aan een goede geluidsweergave. Al is dat pas sinds kort. Zijn gitaar
(een Fender Squire) sloot hij bijvoorbeeld lange tijd gewoon aan op zijn
installatie. De ouderwetse buizenversterker waarover hij nu speelt,
een Marshall Modefour, is wat dat betreft een heuse vooruitgang.
“Het gaat me niet zozeer om de geluidskwaliteit, maar om de sfeer
van de muziek.”
Dat Van Bommel tegenwoordig speakers van Piega op zijn muziekinstallatie
heeft aangesloten, is eigenlijk ook een kwestie van toeval.
“Toen ik nieuwe speakers ging kopen, heb ik een hele serie beluisterd.
Ik hoorde direct het kwaliteitsverschil. Dan ben ik niet te flauw.” Het
muzieksysteem is van Sonos, een apparaat dat in verbinding staat met
zijn harde schijf. Cd’s luistert Van Bommel nauwelijks nog, al kleven
daar ook nadelen aan. “Op de harde schijf staat alles op alfabetische
volgorde, terwijl ik mijn cd’s op genre rangschikte. Als ik dan zin had
in bijvoorbeeld metal, wist ik precies waar ik moest zoeken.”
Los van de muziekbeleving in zijn woonkamer, is hij een fervent concertbezoeker.
“Ik vind het sexy om zoveel mogelijk concertzalen van
binnen te zien.” Daaraan besteedt Van Bommel een deel van zijn vakanties.
Hij bestudeert de concertagenda’s van zijn favoriete bands en
kiest er de meest aantrekkelijke locatie uit. Eind juli leidde de reis naar
Dallas, waar Van Bommel het Mayhem Festival bezocht met bands als
Slipknot, Disturbed, Machine Head en Walls of Jericho. “Fantastisch
om tussen al die Amerikanen te staan.”
Het is een van de voordelen van zijn werk. Het stelt hem in staat om de
meest uiteenlopende plekken te bezoeken. Niet zonder trots haalt hij
een stapel Duitse tijdschriften en kranten tevoorschijn waarin interviews
en artikelen over Van Bommel staan. “Dat zijn jachttrofeeën”,
zegt hij glunderend. Naast België en Nederland is Duitsland een van
de landen waar het bedrijf zich op richt. “We hebben ooit verkocht in
heel de wereld, maar overal een klein hoopje. Je kunt je beter op een
beperkt aantal landen concentreren en het daar goed doen”, vertaalt
hij de bedrijfsfilosofie.
Het continueren van de collectie en nog meer voet aan de grond krijgen.
Daar ligt komende jaren de uitdaging voor Van Bommel. Dromen?
Ja, die heeft hij wel. “Maar die ga ik jou niet vertellen, daar zijn
het dromen voor.” .
36