Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ecensies<br />
mix...<br />
SHEARWATER<br />
ROOK<br />
Matador<br />
Hoe rock ‘n’ roll is een vogel? Niet heel<br />
erg, zou je denken. Toch zijn vogels<br />
al jarenlang de muzen van Jonathan<br />
Meiburg, parttime ornitholoog (vogelaar)<br />
en (falset)zanger in Shearwater<br />
(de zeldzame ‘pijlstormvogel’). En die<br />
Texaanse band is behoorlijk rock ‘n’<br />
roll. Zeker op Rook (‘roek’), met fraaie<br />
cover vol... vogels, inderdaad. Shearwater<br />
begon als nevenproject van<br />
Okkervil River, maar streeft dit americana-gezelschap<br />
langzamerhand in<br />
bekendheid voorbij. Met Rook heeft<br />
Shearwater, onlangs op sleeptouw<br />
genomen door Coldplay, een plaat op<br />
zak die voor de definitieve doorbraak<br />
zou kunnen zorgen. Een introvert folkalbum<br />
denk je bij opener On the death<br />
of the waters. Totdat de ronkende gitaren<br />
invallen, en de plaat alle kanten<br />
uitgaat. Van elektrische uitspattingen<br />
tot atmosferische, sprookjeachtige<br />
stukken op barokke instrumenten als<br />
vibrafoon, klarinet, cello, dulcimer en<br />
glockenspiel, en van donker krassende<br />
violen tot het radiovriendelijke Rooks.<br />
Geen songs die je eventjes onder het<br />
strijken moet luisteren, maar epische<br />
liedjes waar je voor moet gaan zitten.<br />
Voer voor liefhebbers variërend van<br />
pakweg Antony and the Johnsons,<br />
David Bowie, Jeff Buckley, Pink Floyd,<br />
(de latere) Talk Talk en Radiohead. En<br />
voor de klimaatactivist, want hoe ongrijpbaar<br />
de teksten soms ook zijn, dat<br />
Meiburg een ‘natuurvriendelijk’ statement<br />
maakt, is duidelijk.<br />
DB<br />
STEINSKI<br />
WHAT DOES IT ALL<br />
MEAN? 1983-2006<br />
RETROSPECTIVE<br />
Illegal Art<br />
Het waren Double D (Douglas<br />
DiFranco) en Steinski (Steve Stein)<br />
die begin jaren tachtig fuore maakten<br />
met hun muziekcollages. Toen<br />
werd er nog gewoon ‘gecopy-paste’<br />
met magnetisch plakband en scheermesjes.<br />
In 1983 deden de heren een<br />
gooi naar eremetaal met hun Lesson<br />
1-The Payoff Mix voor een DJ-contest.<br />
Dat nummer werd in 14 uur gemaakt.<br />
Hun inzending werd unaniem tot de<br />
beste verkozen door de 10 juryleden<br />
(o.a. Africa Bambaataa). De alom gerespecteerde<br />
‘Lessons’-trilogie werd<br />
in 1986 met The History of Hip Hop<br />
Mix afgesloten. Hoewel het duo vele<br />
‘collages’ heeft gemaakt, die op feesten<br />
en radiostations werden gedraaid,<br />
is er legaal zeer weinig uit die periode<br />
te verkrijgen. Dit komt mede door het<br />
gebruik van alle samples die ze hebben<br />
gebruikt. Juristen lusten daar wel<br />
pap van. Op disc 1 vind je het werk van<br />
beide heren, Steinski solo en verbanden<br />
met andere muzikanten. Met als<br />
uitschieter Is we going under ft. Chuck<br />
D. Op schijf 2 vind je een magnifieke<br />
mix van Steinski himself. Laat je verrassen,<br />
want Steinski’s tunes zijn briljant,<br />
tijdloos en verslavend. TS<br />
THE VERVE<br />
FORTH<br />
Parlophone<br />
Acht jaar nadat The Verve ‘definitief’<br />
ophield te bestaan zijn de heren Mc-<br />
Cabe, Jones, Salisbury en Ashcroft<br />
sinds medio 2007 weer een band. Het<br />
charismatische boegbeeld Richard<br />
Ashcroft heeft zijn demonen wederom<br />
in de strijd gegooid om ons te verblijden<br />
met een plaat die raakt. Het<br />
merendeel van de teksten – wederom<br />
doordrenkt van pijn en ongelooflijke<br />
ellende – komt van zijn hand. Mede<br />
door zijn onmiskenbare stemgeluid<br />
is het direct een feest van herkenning.<br />
Love is Noise, de sterkste track<br />
van Forth, is terecht de eerste single<br />
die van het album werd getrokken.<br />
Meeslepend, groots en vooral erg catchy.<br />
Dat zelfde geldt ook (in mindere<br />
mate) voor Rather Be, Judas en I See<br />
Houses. Het nummer Noise Epic is echter<br />
een vreemde eend in de bijt. Vooral<br />
vanwege het chaotische karakter<br />
en de harde gitaarsound. De niet te<br />
versmaden openingstrack doet denken<br />
aan een samenwerkingsverband<br />
met Kasabian en Kula Shaker. Imago<br />
of niet, Ashcroft draagt de wereldproblemen<br />
nog steeds op zijn schouders<br />
en dat heeft ook nu weer – tekstueel<br />
én muzikaal – geresulteerd in een<br />
plaat die staat. Beter één depressieveling<br />
in een goede band, dan tien in<br />
bed zullen we maar zeggen. TS<br />
LOUDON WAINWRIGHT III<br />
RECOVERY<br />
Yep Roc Records<br />
De huidige generatie twintigers koppelt<br />
de naam ‘Wainwright’ haast automatisch<br />
aan Rufus, of misschien<br />
aan zijn zus Martha. Maar er was<br />
een tijd dat Rufus en Martha aangekondigd<br />
werden als respectievelijk de<br />
zoon en dochter van Loudon Wainwright<br />
III. Loudon begon zijn carrière<br />
in de jaren zestig, en staat bekend<br />
om zijn cynische, humoristische en<br />
vaak autobiografische teksten. Op<br />
Recovery herinterpreteert Loudon<br />
de beste songs van zijn eerste vier albums.<br />
Prachtig gearrangeerd door Joe<br />
Henry. Songs die in zijn jonge jaren<br />
zeker een andere lading gehad moeten<br />
hebben. Motel Blues, waarin Loudon<br />
zingt over sex met een minderjarige<br />
groupie, krijgt gezien de gevorderde<br />
leeftijd van de zanger een wat<br />
vreemde, haast melancholieke lading.<br />
Maar er valt ook genoeg te lachen:<br />
de opening van Muse Blues is ronduit<br />
komisch. Recovery is een album dat<br />
meerdere draaibeurten nodig heeft<br />
om volledig tot zijn recht te komen.<br />
Een aanrader, want tekstueel sterk en<br />
veel rijker gearrangeerd dan de originele<br />
versies. Wie weet is Rufus straks<br />
gewoon weer de zoon van... MB<br />
121
Change language