De Klimaatdijk in de Praktijk - Praktijkboek Ruimte voor Klimaat

De Klimaatdijk in de Praktijk
op de lange termijn zal voldoen. In deze studie zal daarom voor een drietal
specifieke locaties langs de Lek en de Nederrijn worden verkend wat de
mogelijkheden zijn voor klimaatbestendige ontwerpen voor de desbetreffende
waterkeringen. Hoewel de studie primair als doel heeft om locatiespecifieke
klimaatbestendige alternatieven te verkennen, kunnen de in deze studie
gegenereerde ideeёn of ontwerpen eventueel in het lopende traject van de
dijkverbetering als klimaatbestendig alternatief in het planproces worden
meegenomen.
10
Huidig beleid met betrekking tot het versterken van waterkeringen houdt, tot
op zekere hoogte, al rekening met klimaatverandering, toekomstige
onzekerheden en uitbereidbaarheid. Hierbij wordt 50 jaar vooruit gekeken en
uitgegaan van het WB21 middenscenario. De 2e Deltacommissie laat echter
zien dat onder een worst case scenario erger kan zijn en dat er in de toekomst
vanwege groei van bevolking en economie eigenlijk een hogere normering
nodig is dan de huidige – uit de jaren ’60 stammende – normen. Zij adviseert
daarom om rekening te houden met hogere rivierafvoeren en de
veiligheidsniveaus voor alle dijkringen met minimaal een factor 10 te verhogen.
In voorliggende studie is gekozen om uit te gaan van een langer zichtjaar (2100
i.p.v. 2050) en tegelijk een hogere veiligheidsnorm (100 keer veiliger). Hierdoor
vallen alle onzekerheden met betrekking tot klimaatverandering en andere
ontwikkelingen ruim binnen de marge, en wordt de dijk ‘klimaatbestendig’.
Overigens komt een 100 maal veiliger dijk ook overeen met het door Silva en
Van Velzen (2008) gehanteerde begrip ‘doorbraakvrije’ dijk.
Er zijn drie locaties gekozen langs de Lek en Nederrijn waar op dit moment een
opgave ligt voor dijkverbetering. Deze locaties zijn aangedragen vanuit het
waterschap omdat zij verschillende typologieën vertegenwoordigen die in het
Nederlandse rivierengebied voorkomen. De eerste locatie bereft een dijktracé
in Streefkerk. Hier ligt de bebouwing direct aan het dijklichaam en is de
ondergrond relatief slap De tweede locatie betreft de Marspolder nabij
Lienden, die door de Marsdijk wordt beschermd. Dit gebied is landelijker en
heeft een meer zandige ondergrond. De Marspolder wordt omsloten door een
dijklichaam langs de Nederrijn en door de oude Rijnbandijk. De derde locatie
betreft Arnhem–Zuid. Hier is in de voormalige uiterwaard een woonwijk
gebouwd die wordt herbouwd en uitgebreid en er is een deel van de
uiterwaard dat voor natuur en landbouw wordt gebruikt. De gemeente Arnhem
ontwikkelt hiervoor plannen.