Fietsonveiligheidsanalyse rotondes Bogardeind/A67 te Geldrop

Fietsonveiligheidsanalyse rotondes Bogardeind/A67 Geldrop, Fietsersbond, 6 oktober 2009.
3. Meefietsen
3.1 Verslag meefietsen 16 juni 2009
Op dinsdag 16 juni 2009 is er van kwart voor acht tot half negen een aantal keren meegefietst
met de fietsers uit Heeze, om zelf te ervaren hoe het is om de rotondes over te moeten steken.
Zo tussen acht uur en kwart over acht is er sprake van een duidelijke spits waarbij groepen
scholieren de oversteken wagen.
Het valt op dat in veel gevallen de auto’s vrijwillig voorrang verleenden. Soms was het
volkomen duidelijk dat er voorrang kwam; de auto stopt ruim voor de oversteek en de
bestuurder maakt met handgebaren het bekende “ga maar voor” gebaar, soms is het minder
duidelijk en stopt de auto pas op het laatste moment. Het is dan voor de scholieren lastig om de
inschatting te maken: doet-ie het of doet-ie het niet?
Het wordt nog spannender als de automobilist niet aangeeft dat hij de rotonde gaat verlaten,
maar toch rechtsaf gaat; eerst denk je dat-ie op de rotonde blijft maar op het allerlaatste moment
is dat dus toch niet waar.
Omdat er een dubbele rijstrook ligt kunnen er twee auto’s naast elkaar aankomen. Het is
duidelijk dat als de ene auto voorrang geeft de andere dat ook moet doen om veilig over te
kunnen steken. Gelukkig zagen we geen enkel geval van de ene auto wel en de andere niet,
maar toch.
Dit is nog niet alles. De zon scheen helder en er waren nogal wat automobilisten die bij het
rechtsaf slaan richting het Oosten plotseling de volle zon op het netvlies kregen. Gevolg: gas
los, zonneklep omlaag en gas er weer op. Het lijkt net of ze gaan stoppen, maar na
snelheidsvermindering gassen ze zonder veel waarnemingsvermogen gewoon door.
Levensgevaarlijk.
Het oversteken in groepen is een verhaal apart. Zoals bekend rijden scholieren niet als een lange
colonne, maar als een groep, vaak met meer dan twee naast elkaar. Zo steken ze ook over, en de
achtersten willen kost wat kost bij de groep blijven. Als de eerste besluiten om de oversteek te
wagen nemen ze in feite de beslissing voor de hele groep, want eenmaal begonnen aan de
oversteek maakt de groep die ook af. Automobilisten die de overstekende groep naderen geven
vrijwel altijd min of meer gedwongen voorrang, maar soms zag ik dat er bestuurder was die zijn
recht kost wat kost verzilverde. Een keer zagen we een luid claxonerende golfje zich dwars
door de colonne boren, er zaten twee jongelui in, voorzien van petjes, die elkaar na hun
heldendaad triomfantelijk aankeken.
Gespreksflarden van scholieren duidden erop dat ze het oversteken als een soort spelletje zagen:
krijgen we weer voorrang? Spannend spel, maar als je verliest betaal je wel een hoge tol.
Een paar keer stopte een vrachtauto met aanhanger bij de rotonde om naderend verkeer op de
rotonde voor te laten gaan en blokkeerde daarbij pontificaal het fietspad. Dat vergt nogal wat
van het geduld van de fietsers. Gelukkig ging het goed.
Al met al: een behoorlijk risicovolle situatie voor de fietser, hier wordt veel gevraagd van
inschattings- en beoordelings- en incasseringsvermogen, de vraag is of automobilisten en
scholieren dat in voldoende mate op kunnen blijven brengen.
2