ydskrift f ar Fryske Taalku e - Tresoar

Jarich Hoekstra
gauris nei ferkearde of net-besteande paragrafen ferwiisd. Dat komt grif om't
Parker hjir en dêr oan it skowen west hat mei de stoffe en dêmei fergetten hat om
de paragraafnûmering oan te passen. Der binne noch in pear oanwizingen dat der
'knipt en plakt' is. Sa fynt men yn paragraaf 4.1.2.3 mar ien inkeld skift 'A.
Obstruents', dêr't ek ferskynsels op it aljemint komme dy't neat mei obstruinten
te krijen ha. En op s. 96 wurdt samar ynienen praat oer de 'ham/jo ~ sik
alternation' , dy't earst sa'n 30 siden fierder behannele wurdt.
- Der sitte tefolle fersinnen yn 'e fonetyske transkripsjes. Dat is altyd
fertrietlik, mar benammen at it dêrby giet om wurden dy't in beskaat ferskynse1
yllustrearje moatte. Sa wurde by de regel dy't seit dat in lange /u:/ heallang (as
[u·]) realisearre wurdt foar p en t (s. 59), de foarbylden luup 'rinne' en kuupi
'keapje' jûn, it iene mei in lange [u:] yn 'e fonetyske transkripsje en it oare mei
in koarte [u] (en wêrom wurdt der einliks net in foarbyld fan [u·] foar t jÛ11?). It
feit dat Fering de opposysje [IJ] : [n'], [n] hat foar k wurdt yllustrearre mei de
wurden toonk 'tank' en oonk 'kachel', beide mei in [y] yn 'e fonetyske
transkripsje (s. 64). En om sjen te litten dat it efterheaksel -eg rea1isearrewurde
kin as -[Iy], [I] en [&j],wurdt it foarbyld nüreg 'nuver' jûn, inkeld transkribearre
as [nyrej] (s. 65).
- De oersettingen fan 'e Feringer en Dûtske wurden binne gauris ûnkrekt
of ferkeard: Fering bar (s. 61) is net 'chain', mar 'bur(dock) (Arctium L.)', Fering
oonk (s. 64) is net 'oven', mar 'stove, heater', Fering jift (s. 71) is net
'mouthful', mar soksawat as 'porti on of feed', Fering kui (s. 74) is - sa't mannich
ûnfertûnlike ein ûnderfine mocht hat - gjin 'wildlife sanctuary', mar in 'decoy',
Fering fialmark (s. 81) is net 'field boundary', mar soksawat as 'common land',
Fering skuuwer (s. 105) binne gjin 'bundles of straw', mar 'sheaves', en Dûtsk
Blech (s. 79) is net 'lead', mar 'tin'. En om in oterbaanki 'ierdmantsje' (s. 79) no
in 'subterranean earth1ing' te neamen...
It giet by de flaters dy't hjir opneamd binne, om dingen dy't elke tûke
redakteur fuortendaliks opfallen wienen. Ik ha my dêrom it biele boek troch
öffrege, wêr yn goedichheid oft de samlers fan Co-Frisica sitten ha, doe't dizze
jefte taret waard. Wat mear ferantwurdlikheidsfielen foar de lêzers, mar ek foar de
auteur oer, bie hjir wol teplak west, tinkt my.
Ut 'e boppesteande krityske opmerkingen mei net öflaat wurde dat
Parker syn boek hielendal ta weismiten keard is. It boek is fierders goed te lêzen
en men fynt der de romte fan nijsgjirrige Feringer data en obstrevaasjes. It is
allinnich spitich dat dêr sa'n bytsje mei dien wurdt. Parker hat dat oars sels ek
foar 't ferstän, at er yn 'e 'Conc1usions' syn boek karakterisearret as 'our rather
global approach to the study of North Frisian language interference and language
change on Föhr' (s. 145). Syn ferhoping dat oaren skielk op basis fan 'e data dy't
hy bybrocht hat 'more precise and fully detailed phonological and morphological
70