ydskrift f ar Fryske Taalku e - Tresoar

Tony Feitsma
deryn behelle (Gerretzen 1940,325).
Der wie frijwot krytyk óp Van Lennep syn behonneling fon de analogy;
hy gie dêryn neffens sizzen te fier, en fólle tjirder os Hemsterhuis en Valckenaer.
Dy lêste skriuwt yn un briefoan Bemard (cf Gerretzen 1940, 329):
Oer de ópmerkingen fon Van Lennep oardielje jo myld en wier. Der binne un soad by
dêr't de tige beskaafde jóngfeint un soad fwar oer hawwe soe dot er se dû destiids
weilitten hie. Mar sa binne wy; wy binne wiis mei de bemtsjes fon ûs geast en sels de
misljerringen dógge wy net maklik wei.
De Lennepi animadv. benigne et vere iudicas. Multa insunt quae
elegantissimus iuvenis olim magni redimeret praetennissa. Sed sic sumus;
amamus ingenii nostri filiolas et ne abortus quidem facile abiicimus.
Yn 1790 hat Everhardus Scheidius de Observationes fon Valckenaer en De
Analogia Linguae Graecae fon Van Lennep mei wiidweidige Animadversiones
fon himsels ûtjûn. Hemsterhuis en Valckenaer hiene sels mei sin net oer de
analogy pûblysjerre, mei't dêr tige mei sin mei ómgien wurde mwast. Scheidius
wie minder hoeden en syn ûtjefte hat dêrtróg nei olIe gedachten bydrûggen ta it
yn diskredyt bringen fon de analogy fon de Hemsterhusianen (Gerretzen 1940,
278-280).
64