LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...
LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ... LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...
Hoofstuk 2: Die oorsprong van die apartheidsverhaal p80 klagtes ingedien tot ʼn skuldigbevinding gelei” (Van Wyk 2012:elektroniese bron) het. Isak [16-161] en Johan [17-023] maak albei in hulle skriftelike korrespondensie melding hiervan. Van Wyk (2012:elektroniese bron) skryf “Die meeste swart en wit Suid- Afrikaners het direkte of indirekte ervarings van misdaad en is bekommerd daaroor.” Ook die Welkom-omgewing is hierin nie gespaar nie. Op 9 Maart 2009 rapporteer Volksblad soos volg oor ʼn voorval op die buurdorp Allanridge: “’n Man op borgtog nadat hy vroeër weens moord in hegtenis geneem is, is agter tralies weens die grusame en wreedaardige aanval op ’n bejaarde vrou en haar dogter Vrydagnag op die dorp. Mev. Alice Lotter (78) is kort ná die aanval aan haar beserings dood” (De Wet 2009:1). In reaksie op die moord, en misdaad in die algemeen, het Roy Jankielsohn, Vrystaatse leier van die DA gesê: Die aanval en moord is weereens bewys dat die regering versuim in sy plig om Suid-Afrikaners te beskerm. Misdaad is buite beheer omdat die meeste misdadigers verseker is dat hulle daarmee gaan wegkom. Hulle weet dat die meeste misdadigers nooit gevang word nie en al word hulle gevang, is die vervolgingsyfer van ons howe net 11% (aangehaal in Phillips 2009a:1). In onlangse navorsing is bevind dat ʼn persoon ʼn een uit drie kans het dat sy noodoproep na die Suid-Afrikaanse Polisiediens nie beantwoord sal word nie. ʼn Onafhanklike navorser Gareth van Onselen (2012:elektroniese bron) het elke polisiestasie in die land gebel op die nommer wat op die SAPD se amptelike webblad verskyn. Van die 1116 nommers op die lys was 388 verkeerde nommers of is dit nie geantwoord na vyftien luie nie. ʼn Misdaadslagoffer wat die polisie skakel, het dus ʼn 35% kans om nie by die polisie uit te kom nie. 3.1.3 Politiek Die politieke situasie het ook nie daarin geslaag om die onsekerheid te besweer nie. “South Africa’s early years as a democracy have not been easy. The euphoria that most South Africans felt under the presidency of Nelson Mandela has given way to confusion and tension under his successor, Thabo Mbeki” (Guest 2004:22). Mandela se styl van leierskap was duidelik een van inklusiwiteit en versoening. Hy het uit sy pad
Hoofstuk 2: Die oorsprong van die apartheidsverhaal p81 gegaan om veral die Afrikaanse gemeenskap te betrek by die nuwe Suid-Afrika. “He was acutely sensitive not to trample on Afrikaner symbols” (Sparks 2003:129). Hierdie situasie het handomkeer verander met die koms van Mbeki. Teenoor Mandela se versoenende benadering, is Mbeki beleef as sou hy telkens fokus op die verskille tussen die rasse. Swarns (2001:elektroniese bron) skryf oor die belewenis van wit besigheidmense en sê: “Many have felt alienated by Mr. Mbeki, who has focused more on rooting out racism and racial disparities than on promoting reconciliation.” Vroeg in sy termyn was daar positiewe opmerkings oor wit mense. In sy staatsrede van 9 Februarie 2001 reik hy doelbewus uit na wit mense wat meegewerk het aan die opheffing van swart mede-Suid-Afrikaners. “These include Afrikaner farmers and professionals and historically white schools who have voluntarily decided to devote time and resources to the development of the disadvantaged sections of our population” (Mbeki 2001:elektroniese bron). Hy openbaar egter ʼn ander gesindheid teenoor sy mede-landgenote wanneer hy tydens ʼn staatsbesoek in Uganda na die wit mense van Suid-Afrika verwys as ʼn spesiale groep kolonialiste (Mbeki 2005:elektroniese bron). Die oud-joernalis en tans politieke kommentator Max du Preez (2009:elektroniese bron) stel dit só: When Thabo Mbeki took over as president, all pretence went out the window. Like most insecure men, he had an obsession with race. He didn’t like white people much, – especially Afrikaners. He called them “colonialists of a special kind”. In his mind you were either a “settler” or a “native. Dit is juis in die lig hiervan dat sy “stille diplomasie” met betrekking tot Zimbabwe se besetting van wit boere se plase, groot skade berokken het aan sy beeld, veral onder die wit mense van die land. Hieroor skryf Beeld (2004:elektroniese bron) na vier jaar se stille diplomasie dat “pres. Thabo Mbeki se beleid van stille diplomasie tot dusver nie 'n blou duit verskil in dié buurland gemaak het nie.” Drie jaar verder lewer Volksblad (2007:elektroniese bron) die volgende kommentaar: “Suider-Afrika betaal ’n reusagtige prys vir die Mbeki-bewind se stille diplomasie terwyl miljoene Zimbabwiërs ly in ons sterwende buurland.” Die politieke joernalis, voormalige ANC lid en voormalige direkteur van die Helen Suzman Stigting, R.W. Johnson (2009:619) sê Mbeki se presidensie “ended in failure on every front.”
- Page 45 and 46: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 47 and 48: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 49 and 50: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 51 and 52: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 53 and 54: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 55 and 56: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 57 and 58: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 59 and 60: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 61 and 62: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 63 and 64: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 65 and 66: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 67 and 68: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 69 and 70: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 71 and 72: Hoofstuk 1: Apartheid onder die loe
- Page 73 and 74: HOOFSTUK 2 DIE OORSPRONG VAN DIE AP
- Page 75 and 76: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 77 and 78: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 79 and 80: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 81 and 82: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 83 and 84: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 85 and 86: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 87 and 88: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 89 and 90: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 91 and 92: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 93 and 94: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 95: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 99 and 100: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 101 and 102: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 103 and 104: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 105 and 106: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 107 and 108: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 109 and 110: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 111 and 112: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 113 and 114: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 115 and 116: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 117 and 118: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 119 and 120: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 121 and 122: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 123 and 124: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 125 and 126: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 127 and 128: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 129 and 130: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 131 and 132: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 133 and 134: Hoofstuk 2: Die oorsprong van die a
- Page 135 and 136: HOOFSTUK 3 DIE VERHAAL OOR APARTHEI
- Page 137 and 138: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 139 and 140: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 141 and 142: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 143 and 144: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 145 and 146: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
Hoofstuk 2: Die oorsprong van die apartheidsverhaal<br />
p81<br />
gegaan om veral die Afrikaanse gemeenskap te betrek by die nuwe Suid-Afrika. “He<br />
was acutely sensitive not to trample on Afrikaner symbols” (Sparks 2003:129). Hierdie<br />
situasie het handomkeer verander met die koms van Mbeki. Teenoor Mandela se<br />
versoenende benadering, is Mbeki beleef as sou hy telkens fokus op die verskille<br />
tussen die rasse. Swarns (2001:elektroniese bron) skryf oor die belewenis van wit<br />
besigheidmense en sê: “Many have felt alienated by Mr. Mbeki, who has focused more<br />
on rooting out racism and racial disparities than on promoting reconciliation.”<br />
Vroeg in sy termyn was daar positiewe opmerkings oor wit mense. In sy staatsrede van<br />
9 Februarie 2001 reik hy doelbewus uit na wit mense wat meegewerk het aan die<br />
opheffing van swart mede-Suid-Afrikaners. “These include Afrikaner farmers and<br />
professionals and historically white schools who have voluntarily decided to devote<br />
time and resources to the development of the disadvantaged sections of our<br />
population” (Mbeki 2001:elektroniese bron).<br />
Hy openbaar egter ʼn ander gesindheid teenoor sy mede-landgenote wanneer hy<br />
tydens ʼn staatsbesoek in Uganda na die wit mense van Suid-Afrika verwys as ʼn<br />
spesiale groep kolonialiste (Mbeki 2005:elektroniese bron). Die oud-joernalis en tans<br />
politieke kommentator Max du Preez (2009:elektroniese bron) stel dit só:<br />
When Thabo Mbeki took over as president, all pretence went out the<br />
window. Like most insecure men, he had an obsession with race. He<br />
didn’t like white people much, – especially Afrikaners. He called them<br />
“colonialists of a special kind”. In his mind you were either a “settler” or<br />
a “native.<br />
Dit is juis in die lig hiervan dat sy “stille diplomasie” met betrekking tot Zimbabwe se<br />
besetting van wit boere se plase, groot skade berokken het aan sy beeld, veral onder<br />
die wit mense van die land. Hieroor skryf Beeld (2004:elektroniese bron) na vier jaar se<br />
stille diplomasie dat “pres. Thabo Mbeki se beleid van stille diplomasie tot dusver nie 'n<br />
blou duit verskil in dié buurland gemaak het nie.” Drie jaar verder lewer Volksblad<br />
(2007:elektroniese bron) die volgende kommentaar: “Suider-Afrika betaal ’n reusagtige<br />
prys vir die Mbeki-bewind se stille diplomasie terwyl miljoene Zimbabwiërs ly in ons<br />
sterwende buurland.” Die politieke joernalis, voormalige ANC lid en voormalige<br />
direkteur van die Helen Suzman Stigting, R.W. Johnson (2009:619) sê Mbeki se<br />
presidensie “ended in failure on every front.”
Change language