LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 2: Die oorsprong van die apartheidsverhaal
p80
klagtes ingedien tot ʼn skuldigbevinding gelei” (Van Wyk 2012:elektroniese bron) het.
Isak [16-161] en Johan [17-023] maak albei in hulle skriftelike korrespondensie melding
hiervan. Van Wyk (2012:elektroniese bron) skryf “Die meeste swart en wit Suid-
Afrikaners het direkte of indirekte ervarings van misdaad en is bekommerd daaroor.”
Ook die Welkom-omgewing is hierin nie gespaar nie. Op 9 Maart 2009 rapporteer
Volksblad soos volg oor ʼn voorval op die buurdorp Allanridge: “’n Man op borgtog nadat
hy vroeër weens moord in hegtenis geneem is, is agter tralies weens die grusame en
wreedaardige aanval op ’n bejaarde vrou en haar dogter Vrydagnag op die dorp. Mev.
Alice Lotter (78) is kort ná die aanval aan haar beserings dood” (De Wet 2009:1).
In reaksie op die moord, en misdaad in die algemeen, het Roy Jankielsohn, Vrystaatse
leier van die DA gesê:
Die aanval en moord is weereens bewys dat die regering versuim in sy
plig om Suid-Afrikaners te beskerm. Misdaad is buite beheer omdat die
meeste misdadigers verseker is dat hulle daarmee gaan wegkom.
Hulle weet dat die meeste misdadigers nooit gevang word nie en al
word hulle gevang, is die vervolgingsyfer van ons howe net 11%
(aangehaal in Phillips 2009a:1).
In onlangse navorsing is bevind dat ʼn persoon ʼn een uit drie kans het dat sy
noodoproep na die Suid-Afrikaanse Polisiediens nie beantwoord sal word nie. ʼn
Onafhanklike navorser Gareth van Onselen (2012:elektroniese bron) het elke
polisiestasie in die land gebel op die nommer wat op die SAPD se amptelike webblad
verskyn. Van die 1116 nommers op die lys was 388 verkeerde nommers of is dit nie
geantwoord na vyftien luie nie. ʼn Misdaadslagoffer wat die polisie skakel, het dus ʼn
35% kans om nie by die polisie uit te kom nie.
3.1.3 Politiek
Die politieke situasie het ook nie daarin geslaag om die onsekerheid te besweer nie.
“South Africa’s early years as a democracy have not been easy. The euphoria that
most South Africans felt under the presidency of Nelson Mandela has given way to
confusion and tension under his successor, Thabo Mbeki” (Guest 2004:22). Mandela
se styl van leierskap was duidelik een van inklusiwiteit en versoening. Hy het uit sy pad