LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...
LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ... LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...
Bylaag 16: Korrespondensie van Isak p694 470 471 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482 483 484 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 495 496 497 498 499 500 501 502 503 504 505 Hul eerste wedstryd is Maandag gespeel. Die Maandag aand het hulle, met die Toyota as vervoer, saam met ander spanne by ʼn restaurant in Klerksdorp gaan eet en sosiaal verkeer. Laat die aand het hulle terug gery na hulle blyplek, met sommige spelers voor in die dubbelkajuit, en ander agter op die bakkie. Om een of ander rede (wat nie hier belangrik is nie) het die bakkie by ʼn afrit, van die pad afgegaan, die bestuurder het beheer verloor, en die bakke het omgeslaan. Twee van die swart spelers is op die toneel dood verklaar, en ʼn derde is in die intensiewe eenheid van die hospitaal opgeneem. Al die ander spelers was in ʼn mindere of meerdere mate beseer. Ek is eers die volgende oggend in kennis gestel en het toe na Klerksdorp gehaas om hierdie hartseer en tragiese, maar ook potensieel plofbare insident te bestuur: ʼn Blanke bestuurder met swart spelers agter op die bakkie. Die swart spelers is noodlottig beseer (hoewel die een blanke speler ook agter op was en ernstige beserings, wat ’n lewenslange letsel sou laat – hy het effektief sy oor verloor. Ek kon eers ongeveer 19:00 die aand, saam met twee van die swart spelers, wat nie ernstig beseer was nie, die ouers van die twee swart spelers inlig oor die ongeluk en hul kinders se dood. Soos met sulke insidente was daar ook maar die kwota sensasie. Die gerugte dat die blanke bestuurder die ongeluk veroorsaak het, dat hy verkwalik word en dat hy en ander blankes nie welkom en veilig by die begrafnis sou wees nie. Ek was nou betrokke met die reëlings van die twee seuns se begrafnis. Hulle is saam begrawe. Veral met die een speler wie se ma ʼn enkelouer was en finansieel behoeftig was. Die hokkievereniging het bygedra vir die begrafnisse. Ek het die geleentheid gehad om saam met die ma en familie in die sink “shack” agter die huis swart tee en koekies te geniet terwyl ons die begrafnis bespreek het. Daar was geen sprake van haat of verwyt nie, of enige rassisme nie. Die ander speler se pa was ʼn prominente figuur in die Taxi organisasie, en het veel meer finansies – en ‘politieke” invloed gehad. By ʼn roudiens wat ons by die kollege vir die twee spelers gehou het die week voor die begrafnis (een van hulle was ook ʼn student by die kollege) het hierdie pa dit duidelik gestel dat die blanke speler/bestuurder van die voertuig en alle blankes welkom is by die begrafnis. Hy het dit duidelik gestel dat dit ʼn ongeluk was, dat daar nie plek sou wees vir enige
Bylaag 16: Korrespondensie van Isak p695 506 507 508 509 510 511 512 513 514 515 516 517 518 519 520 521 522 523 524 525 526 527 528 529 530 531 532 533 534 535 536 537 538 539 540 541 politiekery nie, en dat daar waardering was vir die wyse waarop die hokkievereniging die hele insident bestuur het. Dit was ʼn doelbewuste uitreik na die blankes. En ons het die begrafnis bygewoon, met sterk verteenwoordiging van die blanke hokkie mense en ons het saam getreur oor ons hokkie maats wat ons verloor het, sonder enige verwyt of bedreiging. Toevallig is die derde speler wat ernstig beseer was en in die intensiewe eenheid opgeneem was, die Vrydagaand voor die eerste begrafnis ook oorlede. Daar was dus ʼn tweede begrafnis die volgende week. Hierdie speler en die blanke speler/bestuurder was van dieselfde klub. Met die begrafnis het die swart spelers doelbewus uitgereik na die wit speler, hom ingetrek by hulle proses om afskeid te neem. Dit was ʼn besondere geleentheid vir “healing” vir die blanke speler, hom laat besef daar is geen verwyt of beskuldiging nie. Inteendeel, ek het later gehoor dat ʼn goeie vriendskap buite die hokkie tussen die wit speler en twee van die swart spelers was. Ek het geleer dat ons dikwels mense se vermoë om oor kleurgrense heen uit te reik onderskat. Die swart gemeenskap (of net ʼn sektor in hierdie geval) het gesê: “ Moenie bang wees nie. Julle is welkom”. En die blanke hokkie mense het gesê: ‘Al was ons nog nooit in Thabong nie, en al is ons gewaarsku dat dit nie veilig is nie, hier is ons, want ons deel saam in julle verlies”. En ons kon sommer ʼn kykie kry in die wyse waarop ons swart medeburgers en gelowiges begrafnis hou. Ons Kollege se ‘Campus 2 Campus’ padwedloop. Ek en my kollega van ons studente ondersteuning/sportorganiseerder het vir geruime tyd die gedagte gehad om die wedloop tussen die Tosa kampus (net buite Thabong) en die Welkom Kampus in die dorp te reël. So in die lyn van ʼn mini Comrades / Soweto [maraton]. Ons het potensiaal in die konsep gesien, met die gedeelte van die roete deur die swart woongebied as ononderhandelbaar. Afgesien van die tegniese aspekte om ʼn kwaliteit wedloop aan te bied, was daar ook die element van ʼn wedloop deur die swart woongebied. Dit was in elk geval nie vreemd vir die gevestigde padwedloop atlete nie, die meeste het al die Soweto gehardloop.
- Page 659 and 660: Bylaag 13: Opvolggesprek met Danie
- Page 661 and 662: Bylaag 13: Opvolggesprek met Danie
- Page 663 and 664: Bylaag 14: Opvolggesprek met Isak p
- Page 665 and 666: Bylaag 14: Opvolggesprek met Isak p
- Page 667 and 668: Bylaag 14: Opvolggesprek met Isak p
- Page 669 and 670: Bylaag 14: Opvolggesprek met Isak p
- Page 671 and 672: Bylaag 14: Opvolggesprek met Isak p
- Page 673 and 674: Bylaag 14: Opvolggesprek met Isak p
- Page 675 and 676: Bylaag 14: Opvolggesprek met Isak p
- Page 677 and 678: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 679 and 680: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 681 and 682: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 683 and 684: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 685 and 686: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 687 and 688: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 689 and 690: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 691 and 692: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 693 and 694: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 695 and 696: Bylaag 15: Opvolggesprek met George
- Page 697 and 698: Bylaag 16: Korrespondensie van Isak
- Page 699 and 700: Bylaag 16: Korrespondensie van Isak
- Page 701 and 702: Bylaag 16: Korrespondensie van Isak
- Page 703 and 704: Bylaag 16: Korrespondensie van Isak
- Page 705 and 706: Bylaag 16: Korrespondensie van Isak
- Page 707 and 708: Bylaag 16: Korrespondensie van Isak
- Page 709: Bylaag 16: Korrespondensie van Isak
- Page 713 and 714: Bylaag 16: Korrespondensie van Isak
- Page 715 and 716: Bylaag 17: Korrespondensie van Joha
- Page 717 and 718: Bylaag 17: Korrespondensie van Joha
- Page 719 and 720: Bylaag 17: Korrespondensie van Joha
- Page 721 and 722: Bylaag 18: Korrespondensie van Kari
- Page 723 and 724: Bylaag 18: Korrespondensie van Kari
- Page 725 and 726: Bylaag 18: Korrespondensie van Kari
- Page 727 and 728: Bylaag 18: Korrespondensie van Kari
- Page 729 and 730: Bylaag 18: Korrespondensie van Kari
- Page 731 and 732: Bylaag 19: Uitnodiging p715 Ned. Ge
- Page 733 and 734: Bylaag 20: Toestemmingsbrief p717 S
- Page 735 and 736: Departement Praktiese Teologie Depa
- Page 737 and 738: Departement Praktiese Teologie Depa
- Page 739 and 740: Opsomming p723 dan ook op die onthu
- Page 741 and 742: Abstract p725 Five typical reaction
Bylaag 16: Korrespondensie van Isak<br />
p694<br />
470<br />
471<br />
472<br />
473<br />
474<br />
475<br />
476<br />
477<br />
478<br />
479<br />
480<br />
481<br />
482<br />
483<br />
484<br />
485<br />
486<br />
487<br />
488<br />
489<br />
490<br />
491<br />
492<br />
493<br />
494<br />
495<br />
496<br />
497<br />
498<br />
499<br />
500<br />
501<br />
502<br />
503<br />
504<br />
505<br />
Hul eerste wedstryd is Maandag gespeel. Die Maandag aand het hulle, met die Toyota<br />
as vervoer, saam met ander spanne by ʼn restaurant in Klerksdorp gaan eet en sosiaal<br />
verkeer. Laat die aand het hulle terug gery na hulle blyplek, met sommige spelers voor<br />
in die dubbelkajuit, en ander agter op die bakkie. Om een of ander rede (wat nie hier<br />
belangrik is nie) het die bakkie by ʼn afrit, van die pad afgegaan, die bestuurder het<br />
beheer verloor, en die bakke het omgeslaan. Twee van die swart spelers is op die<br />
toneel dood verklaar, en ʼn derde is in die intensiewe eenheid van die hospitaal<br />
opgeneem. Al die ander spelers was in ʼn mindere of meerdere mate beseer.<br />
Ek is eers die volgende oggend in kennis gestel en het toe na Klerksdorp gehaas om<br />
hierdie hartseer en tragiese, maar ook potensieel plofbare insident te bestuur: ʼn Blanke<br />
bestuurder met swart spelers agter op die bakkie. Die swart spelers is noodlottig<br />
beseer (hoewel die een blanke speler ook agter op was en ernstige beserings, wat ’n<br />
lewenslange letsel sou laat – hy het effektief sy oor verloor.<br />
Ek kon eers ongeveer 19:00 die aand, saam met twee van die swart spelers, wat nie<br />
ernstig beseer was nie, die ouers van die twee swart spelers inlig oor die ongeluk en<br />
hul kinders se dood.<br />
Soos met sulke insidente was daar ook maar die kwota sensasie. Die gerugte dat die<br />
blanke bestuurder die ongeluk veroorsaak het, dat hy verkwalik word en dat hy en<br />
ander blankes nie welkom en veilig by die begrafnis sou wees nie.<br />
Ek was nou betrokke met die reëlings van die twee seuns se begrafnis. Hulle is saam<br />
begrawe. Veral met die een speler wie se ma ʼn enkelouer was en finansieel behoeftig<br />
was. Die hokkievereniging het bygedra vir die begrafnisse. Ek het die geleentheid<br />
gehad om saam met die ma en familie in die sink “shack” agter die huis swart tee en<br />
koekies te geniet terwyl ons die begrafnis bespreek het. Daar was geen sprake van<br />
haat of verwyt nie, of enige rassisme nie.<br />
Die ander speler se pa was ʼn prominente figuur in die Taxi organisasie, en het veel<br />
meer finansies – en ‘politieke” invloed gehad. By ʼn roudiens wat ons by die kollege vir<br />
die twee spelers gehou het die week voor die begrafnis (een van hulle was ook ʼn<br />
student by die kollege) het hierdie pa dit duidelik gestel dat die blanke<br />
speler/bestuurder van die voertuig en alle blankes welkom is by die begrafnis. Hy het<br />
dit duidelik gestel dat dit ʼn ongeluk was, dat daar nie plek sou wees vir enige