LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 16: Korrespondensie van Isak
p684
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
dit polities en in my werk ervaar. Ek dink in hierdie opsig was daar al ʼn betekenisvolle
transformasie by blankes.
Die rugby in Orlando en die ondersteuning (of totale afsydigheid) van die nasionale
sokkerspan met die wêreldbeker toernooi is dalk ʼn aanduiding van transformasie in
gesindheid.
Uitsprake van politici rondom grondhervorming, regstellende aksie ens. maak dit seker
ook nie makliker om te transformeer nie.
Ek glo dat in baie opsigte daar nog nie genoeg transformasie van die hart was nie. Hoe
sien ek anderskleuriges? Hoe dink ek oor hulle? Sien ek hulle as mense, geskep deur
God, met dieselfde verwagtinge, uitdagings, hartseer en ambisies as ek? Of as
minderwaardig, onbekwaam en onbevoeg, eenvoudig net sleg omdat dit al is wat ek
hoor in die nuus en van my vriende? In hierdie opsig dink ek het blankes nog nie
genoeg getransformeer nie.
2. APARTHEID
2.1 Het jou siening oor apartheid verander in die afgelope veertien jaar?
Net meer bevestiging gekry dat daar nooit regverdiging vir apartheid was nie en dat dit
nooit moes gewees het nie. Daarmee veroordeel ek nie die leiers van die verlede nie,
hulle het sekerlik geglo dit is reg en ons het hulle al die pad ondersteun.
Hoe meer inligting deurkom en “gedeklassifiseer” word, hoe meer kom ek agter dat
daar ʼn groot prys aan albei kante vir die instelling en behoud van apartheid betaal is.
Hoe kon ons dit regverdig om te sê: “Jy is swart, gebruik die ander (agter) deur? Hoe
kon ons so dom (en onmenslik) wees?
2.2 Hoe dink jy nou oor apartheid?
Dankie dit is nie meer nie en ons hoef nie meer iets wat nooit reg was te verdedig nie.
Die redenasies dat apartheid nie net sleg was nie, soos dat ons nou ʼn land het met
infrastruktuur en so meer, hou seker water. Maar nie genoeg om die negatiewe te
kanselleer nie.